Της Ελευθερίας Μηλάκη Σήμερα αποφάσισα και εγώ να πάω στο… λιανεμπόριο. Έκλεισα ραντεβού σε ένα κατάστημα καλλυντικών, μου έστειλαν το sms, έστειλα στο 13032, κάλεσα ταξί και ξεκίνησα. Τα λεωφορεία από τότε που ξεκίνησε η κρίση του κορωνοϊού τα έχω ξεχάσει, ενώ φοβάμαι ότι το δίπλωμα οδήγησης θα το πάρω τελικά σε ηλικία 59, όπως ο συγγραφέας Γ. Ξανθούλης. Κάθε…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Τους τελευταίους μήνες με τη βοήθεια της γραφής έχω καταφέρει να δω τα πράγματα πολύ καθαρά, όσον αφορά τον εαυτό μου, τους ανθρώπους γύρω μου, τον κόσμο. Όχι μόνο δεν έφτασα «στο μαύρο αδιέξοδο, την άβυσσο του νου» όπως λέει και ο ποιητής της θλίψης, Κ. Καρυωτάκης, αντίθετα έχω φτάσει σε μια πνευματική διαύγεια που με εκπλήσσει…
Read More
\ Της Ελευθερίας Μηλάκη Ήταν Άνοιξη, χαρά Θεού. Στο μάθημα Παγκόσμιας Λογοτεχνίας, στο κτίριο της Ιονίου Ακαδημίας, ο καθηγητής απάγγελλε, σε δική του μετάφραση, ένα απόσπασμα από την ποιητική συλλογή του Πάμπλο Νερούδα, Είκοσι Ερωτικά Ποιήματα και Ένα Τραγούδι Χωρίς Καμιά Ελπίδα. Ήταν εννιά το πρωί, η φίλη μου που καθόταν δίπλα μου μονολογούσε ψιθυριστά «πουρνό πουρνό…», ενώ εγώ κρατιόμουν…
Read More
(κεντρική εικόνα – πίνακας, η φτώχεια που ντρέπεται) Της Ελευθερίας Μηλάκη Ενώ έψαχνα σε παλιές φωτογραφίες, βρήκα τυχαία μια φωτογραφία που την είχα εντελώς ξεχάσει. Εγώ, στο Βερολίνο, με ένα ζεστό παλτό, τα μαλλιά πιασμένα σε μια πρόχειρη αλογοουρά, ενώ γύρω η πόλη σκοτείνιαζε και ο κόσμος λιγόστευε… Αυτόματα μου ήρθε στο νου ο στίχος του Καβάφη «Καινούριους τόπους δεν…
Read More
Ο Αμπντούλ είναι από το Πακιστάν. Στην περιοχή του, την εύφορη επαρχία Πουντζάμπ, ήταν ένας άρχοντας, όπως και η οικογένειά του. Αναγκάστηκε από τις συνθήκες, τη βία, τη δράση των Ταλιμπάν, να γίνει μετανάστης, αφήνοντας πίσω τη ζωή που είχε. Από το 2009 βρέθηκε στο Ηράκλειο. Δημιούργησε μια σχέση με την Ηρακλειώτισσα Ελευθερία Μηλάκη, συνεργάτη του Candiadoc. Το 2010 απέκτησαν…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Από το ’40 στο ΄21, η Ελλάδα δεν είναι οι μεγαλοαστοί και οι βρετανοί αριστοκράτες Είσαι η Ελένη; Ναι. Είμαι ο Μιχάλης. Οι φίλοι σου μου έχουν πει πολλές φορές για σένα. Είναι σχεδόν σαν να σε ξέρω ήδη! Μήπως είσαι από τα Ανώγεια; Όχι, εγώ είμαι από το Λασίθι. Από το Οροπέδιο. (Δεν ήταν και ο…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Χρειαζόμαστε καινούριες αναμνήσεις… Πόσο ακόμα να σκέφτεσαι τη ζωή σου και να ονειρεύεσαι κρυμμένος στο σπίτι… Μια από τις αγαπημένες μου δραστηριότητες όταν ήμουν μαθήτρια, ήταν να παρακολουθώ με τη γιαγιά μου λατινοαμερικάνικες σειρές στην τηλεόραση. Μάλιστα είχα ένα σημειωματάριο και σημείωνα τις λέξεις όπως ακριβώς τις άκουγα, με αποτέλεσμα να έχω μάθει ένα αρκετά ευρύ λεξιλόγιο…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Από πολύ νωρίς έμαθα ότι στην οικογένεια ήμουν το «κακό παιδί». Ήμουν αυτή που της έμπαιναν διάφορες ιδέες και επέμενε μέχρι να πραγματοποιηθούν. Για παράδειγμα, ζητούσα διάφορα ακριβά παιχνίδια, χτενίσματα με μπούκλες που ακόμα και μια έμπειρη κομμώτρια θα δυσκολευόταν να κάνει στα κατάϊσια σαν γιαπωνέζας μαλλιά μου και ρούχα. Το θέμα με τα ρούχα ήταν ότι…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Το πρώτο χρώμα της άνοιξης Ο ήλιος λάμπει ανάμεσα στον χιονισμένο Ψηλορείτη και στο γαληνεμένό Κρητικό Πέλαγος, η υπόσχεση της άνοιξης είναι εδώ – έστω και μόνο στη φύση – και δεν θα επιτρέψω σε τίποτα και κανένα να μου χαλάσει τη διάθεση. Σε ένα γράμμα στον αδερφό του, ο ζωγράφος Βίνσεντ Φαν Χοχ είχε γράψει κάτι…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Η Έστερ αυτοκτόνησε. Αυτό συνέβη σε ένα γερμανικό βιβλίο που δεν το έχω διαβάσει. Διάβασα γι’ αυτό μια λογοτεχνική κριτική στα ελληνικά και σκέφτηκα ότι θα μου άρεσε να το διαβάσω, γιατί είναι λίγα τα μυθιστορήματα της αστυνομικής γερμανικής λογοτεχνίας που κάνουν διεθνή καριέρα χωρίς μάλιστα να «επεξεργάζονται» το ίδιο θέμα, το παρελθόν, το ναζισμό. Στην αρχή…
Read More