Μια… “εξτρεμιστική” διακήρυξη του Ν. Καζαντζάκη για την καταστροφή του πολιτισμού της ευδαιμονίας!

Μια πολιτικό-φιλοσοφική πραγματεία του Καζαντζάκη, εξτρεμιστική «διακήρυξη καταστροφής» του αστικού κράτους, που δημοσίευσε το 1926, με τον τίτλο «Η νέα Πομπηία». Ο «ξαφνικός θάνατος» της Πομπηίας των κατοίκων που ευδαιμονούσαν, και γι αυτό ήταν ανυποψίαστοι και υποτιμούσαν το ενδεχόμενο μιας καταστροφής, στις 24 Αυγούστου του έτους 79 μ.Χ. εμπνέει τον Καζαντζάκη, που οραματίζεται μια ανάλογη, αιφνίδια καταστροφή για τον δυτικό αστικό…

Read More

Η μάνα μου, μια άγια γυναίκα

Ο Νίκος Καζαντζάκης για τη μητέρα του (Αναφορά στον Γκρέκο, Απόσπασμα) Η μάνα μου, μια άγια γυναίκα. Με υπομονή, μ’ αντοχή, με όλη τη γλύκα της γης απάνω της. Όλοι από το αίμα της μάνας μου οι πρόγονοι ήταν χωριάτες. Σκυμμένοι στο χώμα, κολλημένοι στο χώμα, τα πόδια τους, τα χέρια τους, τα μυαλά τους γεμάτα χώματα. Αγαπούσαν τη γης…

Read More

Χριστός ανέστακας, μωρέ παιδιά!- Η Ανάσταση από τον Καζαντζάκη, στον “Γκρέκο”

Κοντεύει να ξημερώσει η μέρα της Λαμπρής. Ο παπα-Καφάτος, μέσα στα βουνά της Κρήτης, τρέχει από χωριό σε χωριό κι ανασταίνει το Χριστό, γρήγορα γρήγορα, γιατί ’ναι πολλά τα χωριά και δεν έχουν παρά αυτό μονάχα παπά και πρέπει να κάμει Ανάσταση σε όλα πριν ξημερώσει. Ανασκουμπωμένος, φορτωμένος τ’ άμφιά του και το βαρύ ασημένιο Βαγγέλιο, σκαρφαλώνει μέσα στην άγια νύχτα…

Read More

3 Απριλίου 1928: Η δίωξη και η δίκη Καζαντζάκη – Γληνού για “διάδοση κομμουνιστικών ιδεών”!- Η απέλαση του Ιστράτι (φωτογραφίες)

Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη andrikakisalekos@gmail.com Είναι η εποχή που ο Νίκος Καζαντζάκης γνωρίζει από πολύ κοντά τις ιδέες του Λένιν, αλλά και το επαναστατικό πείραμα που εφαρμόζεται στη νεαρή Σοβιετική Ρωσία. Τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 1927 βρίσκεται στην αχανή χώρα, προσκεκλημένος της ρωσικής κυβέρνησης, για τον εορτασμό των δέκα χρόνων από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Εκεί συναντά τον Ελληνορουμάνο…

Read More

“Θαρώ δεν θα αργήσει η μέρα που θα μιληθούνε μαζί τα ονόματα των δυό Κρητικών: του Καζαντζάκη και του Γκρέκο- οι δυό ανήμερες αρπαχτικές ψυχές”

Μια κριτική – υπεράσπιση, δείγμα αφοσίωσης του 18χρονου Παντελή Πρεβελάκη στον αμφισβητούμενο ακόμη Νίκο Καζαντζάκη, με αφορμή την αρχική δημοσίευση της «Ασκητικής» και την πρώτη έκδοση του «Νικηφόρου Φωκά»   Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη – andrikakisalekos@gmail.com  Είναι η εποχή που ο Νίκος Καζαντζάκης δεν έχει ακόμη εντελώς επιβληθεί ως κορυφαίος διανοητής και συγγραφέας. Είναι η περίοδος που πολλοί διανοούμενοι, ακόμη…

Read More

Η “προφητεία” που ήθελε τον Καζαντζάκη να γίνει δεσπότης, μα εκείνος έγινε λεύτερος!- Σαν σήμερα η γενέθλια μέρα του (φωτο)

“Για ν’ αξιωθώ την αγιοσύνη που λαχτάριζα, δεν ήθελα να κάνω τίποτα που να το κάνουν οι δεσποτάδες…” Φωτογραφίες: Εκδόσεις Καζαντζάκη Μια μέρα σαν σήμερα, πριν 135 χρόνια, είδε το φως του κόσμου ο Νίκος Καζαντζάκης. Ήταν η 18η Φεβρουαρίου 1883, στο τουρκοκρατούμενο Μεγάλο Κάστρο, όταν ο έμπορος κρασιών Μιχάλης και η Μαρία Καζαντζάκη αποκτούσαν το πρώτο τους παιδί, που επρόκειτο…

Read More

Ό,τι δηλώσεις…

Του Μιχάλη Τζανάκη Εφημερίδα ευρείας κυκλοφορίας και ακόμα ευρύτερης ευήθειας, δημιούργημα περιφερόμενων «χαβαλέδων» των ΜΜΕ, διαφημιζόμενοι σε μπανιέρες με ροδοπέταλα και πίνοντας σαμπάνιες και άλλα αφρώδη, θεώρησε καλό κοντά στα εβδομαδιαία «κιτρινιάρικα» που φλομώνει τους αναγνώστες της να κάνει και «πολιτιστική προσφορά»! Άλλωστε το εν λόγω έντυπο έχει «παράδοση» σε τέτοιου είδους προσφορές και είπε να ολοκληρώσει τον κύκλο αυτό…

Read More

Ιανουάριος 1906: Η πρώτη εμφάνιση του Καζαντζάκη στα Γράμματα με… μυστήριο ψευδώνυμο και η κριτική του Κονδυλάκη

Ήταν Ιανουάριος του 1906. Ο αρθρογράφος και αρχισυντάκτης της αθηναϊκής εφημερίδας «Εμπρός», ο φτασμένος, ήδη, και μεγάλος λογοτέχνης, Ιωάννης Κονδυλάκης, έπαιρνε στα χέρια του ένα μικρό κόκκινο βιβλιαράκι, που είχε τον τίτλο «Όφις και κρίνο» και με περίεργο όνομα συγγραφέα, που δεν ξεκαθάριζε καν αν επρόκειτο για άνδρα ή γυναίκα: Κάρμα Νιρβαμή. Ήταν το λογοτεχνικό ψευδώνυμο με το οποίο πρωτοεμφανίστηκε…

Read More

Ο Καζαντζάκης ως υποστηρικτής της φιλοσοφικής τάσης του έμμεσου ρεαλισμού στην «Ασκητική».

Του Μανώλη Λ. Πασπαράκη* Δεκέμβριος 1991 Στα χέρια μου έρχεται για πρώτη φορά ένα βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη. Ήμουν μαθητής της πρώτης γυμνασίου. Τίτλος του βιβλίου «Salvatores Dei», «Ασκητική». Δηλαδή, «Σωτήρες του Θεού» (ή οι άνθρωποι είναι Σωτήρες του Θεού), «Ασκητική». Τότε, γνώριζα πως το βιβλίο αυτό, υπό μία έννοια «το κατά Καζαντζάκην ευαγγέλιο», κατά μία ελβετική εφημερίδα (1), είχε…

Read More