Της Ελευθερίας Μηλάκη Από πολύ νωρίς έμαθα ότι στην οικογένεια ήμουν το «κακό παιδί». Ήμουν αυτή που της έμπαιναν διάφορες ιδέες και επέμενε μέχρι να πραγματοποιηθούν. Για παράδειγμα, ζητούσα διάφορα ακριβά παιχνίδια, χτενίσματα με μπούκλες που ακόμα και μια έμπειρη κομμώτρια θα δυσκολευόταν να κάνει στα κατάϊσια σαν γιαπωνέζας μαλλιά μου και ρούχα. Το θέμα με τα ρούχα ήταν ότι…
Read MoreAlles richtig gemacht
