Φωτο: Λασκαρίδου Σοφία (1882 – 1965), ” Η κόκκινη πόρτα” , Λάδι σε μουσαμά , 48 x 38 εκ. Κληροδότημα Σοφίας Λασκαρίδου, Εθνική Πινακοθήκη Της Ζωής Δικταίου Προσωπεία προόδου, ο κόσμος σε πορεία παράλογη, υποσχέσεις, κούφια λόγια να μπεις σε καλούπι οικειοθελώς, ύστερα χυδαία και πρόστυχα θα σε πατήσουν, εσένα, επειδή γνώρισες όλα τα αδιέξοδα μα είσαι ακόμη εδώ, με…
Read More
Της Ζωής Δικταίου Κοιτάς μακριά, το περιβάλλον διεγείρει την όραση, μιαν άλλη όραση όμως, πιο εσωτερική. Η οπτική εικόνα του κόσμου σου αλλάζει στο φεγγαρόφωτο. Αυτό που σε περιβάλλει μέσα στο Οροπέδιο, αποτελείται από κομμάτια πολλά και διαφορετικά και δεν είναι παράξενο που όλες οι εποχές και τα γυρίσματα του χρόνου είναι εδώ. Τα ερεθίσματα που φτάνουν σ’ εσένα ήχοι,…
Read More
Φωτογραφία, Nelly’s Της Ζωής Δικταίου Εκεί που τελειώνουν οι εύκολες στράτες οι ασφαλτοστρωμένες, αρχίζει το άγριο, αορίτικο τοπίο με τα μονοπάτια και τα στενά περάσματα των βοσκών. Ένας άλλος πολιτισμός που μυρίζει αζίλακα, θύμο και αλαδανιά παρουσιάζεται ολοζώντανος στη Μαδάρα και στα γύρω βουνά. Αυτός ο άλλος πολιτισμός, κατεβαίνει από τα όρη και υπενθυμίζει την ταυτότητά του δυνατά, μια φορά…
Read More
Της Ζωής Δικταίου Η γραφή, εσύ το υποστηρίζεις, είναι ένας άλλος τρόπος επικοινωνίας και αναμφισβήτητα εσωτερική ανάγκη. Και φυσικά δεν είναι εύκολο να γράφεις. Είναι σκληρό κάποιες φορές, ιδιαίτερα όταν ξυπνάς αφύλακτες πληγές δικές σου ή και των άλλων. Αλλά, υπάρχει κάτι που σου δίνει δύναμη, όταν γράφεις οι λέξεις πετάγονται σαν σπίθες και φωτίζουν την άβυσσο και αυτό είναι…
Read More
Της Ζωής Δικταίου Ένα σύννεφο είχαν αδράξει τα χέρια κι ένα βλέφαρο φως ήταν καινούργιος ο ουρανός, χτες, πάνω από τα εύθραυστα της ψυχής σήμερα πάλιωσε, με τη συνήθεια το ίδιο και η προσευχή πολυκαιρισμένα λόγια κρυμμένα σε ραφές και στο μαύρο σου πουκάμισο. Αύριο, θα σου μιλήσω για το φεγγάρι αυτό το δικό μου, όταν ο χρόνος θα ’χει…
Read More
Φωτογραφία, Γιάννης Ορφανός Γράφει η Ζωή Δικταίου Φωτογραφία, Γιάννης Ορφανός «Ένα τοπίο βγαλμένο από παραμύθι με νεράιδες, σου προκαλεί δέος με την ομορφιά του και εκείνη η Αγγέλισσα…» , έτσι θυμάται η Σεληνιώ, τη γιαγιά Καλλιστώ να περιγράφει μαγικά αυτό το μέρος.Λένε, πως εδώ στον ακατοίκητο γκρεμό, έρχεται τις νύχτες μια παράξενη Αγγέλισσα, με μιαν άσπρη και μια μαύρη παμπάλαια…
Read More
Της Ζωής Δικταίου Απ’ άκρη σ’ άκρη το Οροπέδιο Λασιθίου φορτωμένο ρόδα, μα μια τριανταφυλλιά στο Δημοτικό Σχολείο Τζερμιάδων, σε μέρες άνυδρες κυριολεκτικά και μεταφορικά, σε πείσμα του κακοφορμισμένου κόσμου υψώνεται στο φως και διηγείται την ιστορία της Φωτογραφία, Γιώργος Μηλιαράς, Τζερμιάδων Λασίθι, ένα βαθύ, χτιστό πηγάδι ο τόπος, μα δεν είναι μόνο αυτό, είναι και μια μεγάλη νερομάνα στο…
Read More
«Η αρπαγή της Ευρώπης», έργο του Ρουσσέτου Παναγιωτάκη Της Ζωής Δικταίου Καλότυχη δεν θα ’λεγα στις μέρες μας, πως είσαι Ευρώπη και δεν θα νιώθεις τη χαρά που άλλοτε στις παρυφές της Δίκτης, έδρεψες σε άλσος ιερό, με στάχια ώριμα του θερισμού και δάφνες στο κεφάλι με τους καρπούς του Έρωτα και τα μήλα του πόθου στα χέρια. Τις έγνοιες…
Read More
Γράφει η Ζωή Δικταίου Φίλες και φίλοι, «μη με λησμόνει», μια φωνή είναι για να θυμηθούμε πως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και έχει δικαίωμα σε μια ίση πρόσβαση στην ίδια τη ζωή. Ο αυτισμός μας αφορά όλους. Είναι συνηθισμένο να νομίζουμε πως γνωρίζουμε τις ανάγκες των άλλων, και ας έχουμε μαύρα μεσάνυχτα. Όσο το διαφορετικό μας δημιουργεί φόβο, καμιά ανάγκη…
Read More