Της Ελευθερίας Μηλάκη Αυτή είναι μια από τις λίγες ιστορίες που με κάνουν να χάνω το χιούμορ μου, είναι μια τραγική ιστορία που επιβεβαιώνει τη φράση της καθηγήτριάς μου στο μάθημα της ιστορίας «το φασίστα, αυτό το αυταρχικό ανθρωπάκι, θα το συναντήσετε στη ζωή σας». Η ίδια καθηγήτρια μας συμβούλευε, «αν θέλετε κάτι για τον εαυτό σας, να διαβάζετε» και…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Υπάρχει η μπανάλ, κανονική παρενόχληση «παραδοσιακού τύπου» και η άλλη, η πιο ύπουλη και εξεζητημένη – σε κάθε περίπτωση θύματα είναι οι γυναίκες. Η κυρία Κατίνα η δασκάλα περπατούσε καμαρωτή καμαρωτή σε ένα δρόμο του χωριού. Φορούσε μια πλούσια φούστα σε γραμμή Α που τόνιζε τη μέση της. Ήταν δεκαετία του ΄50. Οι στρώσεις λεπτού βαμβακερού υφάσματος,…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Στη ζωή κάποια στιγμή όλοι κάνουμε συμβιβασμούς… Το θέμα είναι να μην αρχίσουμε από πολύ μικρή ηλικία και να μην είναι θλιβεροί… Στην Κέρκυρα, τα πρώτα χρόνια επειδή δεν μπορούσαμε να βρούμε σπίτι, έμενα στα φοιτητικά ξενοδοχεία. Τελικά βρήκαμε ένα ωραιότατο μικρό διαμέρισμα στην «Οβριακή» γειτονιά, το οποίο ανήκε σε έναν ηλικιωμένο κύριο, συνταξιούχο οδοντίατρο. Το σπίτι…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Ο Σταχτοπούτος και η μικρή γοργόνα Ήταν προς το τέλος της δεκαετίας του ’70 σε ένα γραφικής ομορφιάς κρητικό χωριό στους πρόποδες του Ψηλορείτη. Οι κάτοικοι σκληροτράχηλοι, πουριτανοί, θρησκόληπτοι, μαγεμένοι από προλήψεις, προκαταλήψεις και άγραφους, αλλά άκαμπτους νόμους. Ο Μανώλης, έχοντας περασμένα τα σαράντα, ήταν ακόμα εργένης και φυσικά ζούσε με τους γονείς του. Ο Μανώλης ήταν…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Η Περσεφόνη ήταν η δεύτερη από τέσσερις αδερφές. Στη σημερινή εποχή, με τα σημερινά πρότυπα ομορφιάς, θα μπορούσε να γίνει μοντέλο αν ήθελε. Ήταν ψηλή, αδύνατη, μελαχρινή. Όμως κανείς δεν τη θεωρούσε όμορφη. Αντίθετα πίστευαν πως η πρώτη αδερφή, η Βασιλική με το λευκό δέρμα και τα καστανά μαλλιά ήταν η πιο όμορφη και άξιζε μια καλή…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη O “νέος φεμινισμός” του δυτικού κόσμου είναι στην πραγματικότητα αφόρητα ντεμοντέ. Η γυναίκες είναι μοντέρνες και ανεξάρτητες, αρκεί να βρούν έναν τρόπο να “πουλήσουν” κυριολεκτικά τον εαυτό τους και δεν έχουν φυσικά όλα τα κρέατα την ίδια αξία με το κρέας καμηλοπάρδαλης. Τα αληθινά συναισθήματα στον κόσμο της φωσφοριζέ ζωής, απαγορεύονται. Όλα είναι ένα ψέμα γιατί το…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Είχα νοικιάσει ένα μικρό γραφείο σε ένα κτίριο με δικηγόρους και γιατρούς. Μια μέρα, χτύπησε την πόρτα μου η κυρία Μαρίνα. Γειά σας. Χρειάζομαι δικηγόρο για μια υπόθεσή μου. Δεν είμαι δικηγόρος. Δεν πειράζει, μπορώ να περάσω; Η κυρίας Μαρίνα πράγματι είχε κάποια υπόθεση. Όσο και αν προσπάθησα να την πείσω ότι δεν είμαι δικηγόρος, δεν μπόρεσα.…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Σκηνή 1, με την κολλητή μου στα λιοντάρια για καφέ, εμφανίζεται αυτός, νέος και όμορφος σαν τον Ερμή του Πραξιτέλη. Με τις επιλογέ που κάνεις θα μείνεις τελείως μόνη σου… (Σηκώνεται και φεύγει και δεν μου ξαναμιλάει ποτέ).Σκηνή 2, έρχεται πρώτη φορά στο σπίτι για να γνωρίσει την οικογένειά μου (Τα κορίτσια κρύβονται στην… ταράτσα μέχρι να…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Ο πατέρας Σωφρόνιος, ας του δώσουμε αυτό το όνομα συμβολικά, ήταν Ρώσος ιερομόναχος. Νέος, δυο μέτρα ψηλός, με γαλάζια μάτια και πολύ, πολύ διαβασμένος. Τα ελληνικά του ήταν άριστα, έκανε μεταφράσεις, ακόμα και αγιογραφίες. Τον είχε γνωρίσει μια θεία μου σε ένα μοναστήρι και του μίλησε για μένα. Έχω μια ανηψιά που ασχολείται με τις ξένες γλώσσες.…
Read More
Της Ελευθερίας Μηλάκη Πράσινη πίτσαΤη γνώρισα σαν πελάτισσα, όταν ήρθε στο γραφείο μου να της κάνω αγγλικά. Από τότε έχουν περάσει δέκα χρόνια. Με όλους τους πελάτες είμαι φιλική, έτσι είμαι, εκ φύσεως και δεν μου αρέσει να προσπαθήσω να είμαι απρόσιτη και τυπική. Ήταν όμως η πρώτη φορά που μια πελάτισσα έγινε στενή μου φίλη και περάσαμε άπειρο χρόνο…
Read More