Της Ελευθερίας Μηλάκη Ήταν 27 Οκτωβρίου σχεδόν είκοσι χρόνια πριν. Στο φοιτητικό μου σπίτι, στην οδό Εβραίων Θυμάτων Ναζισμού στην “Οβριακή” συνοικία της Κέρκυρας, κάποιος χτύπησε την πόρτα. Ήταν, ποιος άλλος, η μικρή Φ.Χ., η κόρη των γειτόνων μου, η οποία ερχόταν καθημερινά στο σπίτι μου και περνούσαμε χρόνο μαζί, ενώ τη βοηθούσα και στα μαθήματα αν χρειαζόταν. Γεια σου…
Read More