του Γιάννη Μακριδάκη* Θυμάμαι πως στη γειτονιά πάντοτε όταν πέθαινε ή αρρώσταινε βαριά κάποιος κι ήταν στα τελευταία του δεν κάναμε γιορτές, δεν βάζαμε δυνατά το ράδιο στο σπίτι, σεβόμασταν το πένθος του άλλου κ τη μνήμη ή την αρρώστια του. Ακόμα μέχρι τώρα στα χωριά ακυρώνουν τα πανηγύρια άμα λάχει να πεθάνει συγχωριανός παραμονές ή ανήμερα, πενθούν οι άνθρωποι…
Read More