Ο καπετάν Μηνάς του Μεγάλου Κάστρου, προστάτης από τους Τούρκους- Ο πολιούχος στην παράδοση και τον Καζαντζάκη

Ο Νίκος Καζαντζάκης, ως φανατικός Κρητικός και Καστρινός, διατήρησε με τη γραφή του τη φήμη του Αγίου Μηνά ως προστάτη της πόλης του Ηρακλείου. Ως καβαλάρη Αγίου, που συχνά εμφανιζόταν ως από μηχανής θεός και έσωζε τους χριστιανούς από τη μανία του Τούρκου κατακτητή.  Οι χριστιανοί θεωρούσαν τον Άγιο Μηνά προστάτη τους από το Πάσχα του 1826, όταν τότε προσπάθησαν…

Read More

Το ιστορικό “κατηγορώ” της Γαλάτειας στον Νίκο Καζαντζάκη!

Η Γαλάτεια Καζαντζάκη, γεννημένη ως Γαλάτεια Αλεξίου το 1886 στο Ηράκλειο, ξεχώρισε τόσο με τα διηγήματα, μυθιστορήματα, ποιήματα και θεατρικά της όσο και γιατί ήταν μια από τις πρώτες γυναίκες κομμουνίστριες συγγραφείς. Τολμηρή και πρωτοπόρα από πολύ μικρή ηλικία δημοσίευε ποιήματα και μεταφράσεις με το ψευδώνυμο Lalo de Castro. Το 1909 το «Ρίντι Παλιάτσο» (Γέλα Παλιάτσο), δημοσιευμένο το 1909 στο…

Read More

Οκτώβριος 1926: Ο Καζαντζάκης ονειρεύεται και διακηρύττει την καταστροφή του δυτικού αστικού πολιτισμού!

Μια πολιτικό-φιλοσοφική πραγματεία του Καζαντζάκη, εξτρεμιστική «διακήρυξη καταστροφής» του αστικού κράτους, που δημοσίευσε τον Οκτώβριο του 1926, με τον τίτλο «Η νέα Πομπηία». Ο «ξαφνικός θάνατος» της Πομπηίας των κατοίκων που ευδαιμονούσαν, και γι αυτό ήταν ανυποψίαστοι και υποτιμούσαν το ενδεχόμενο μιας καταστροφής, στις 24 Αυγούστου του έτους 79 μ.Χ., εμπνέει τον Καζαντζάκη, που οραματίζεται μια ανάλογη, αιφνίδια καταστροφή για τον…

Read More

Ν. Καζαντζάκης, Δεκαπενταύγουστος

«Τη μέρα εκείνη, της Κοίμησης της Παναγίας, 15 Αυγούστου, οι εργάτες δε δούλευαν κι ο πατέρας μου κάθουνταν στη ρίζα μιας ελιάς και κάπνιζε· είχαν έρθει γύρα οι γειτόνοι, που είχαν απλώσει κι αυτοί τη σταφίδα τους, κάπνιζαν πλάι στον πατέρα μου, αμίλητοι. Φαίνουνταν στενοχωρημένοι. Όλοι είχαν καρφώσει τα μάτια σ’ ένα συννεφάκι που ’χε προβάλει στον ουρανό, κατασκότεινο, βουβό,…

Read More

“…Η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης. Άλλον δεν έχει”

Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιός του ανθρώπου σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει στο Γολγοθά του. Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζονται στη μέση της πορείας και δεν φτάνουν στη κορφή του Γολγοθά-θέλω να πω στη κορφή του χρέους τους-να σταυρωθούν, ν’ αναστηθούν, να σώσουν τη ψυχή τους. Λιποψυχούν, και δεν ξέρουν πως…

Read More

Νίκος Γιανναδάκης: Τα κείμενα της φυλακής για τον Σεφέρη- Στα 25 χρόνια απουσίας του σπουδαίου Εφόρου της Βικελαίας

Το ανέσπερον φως στο Χάνδακα Ένα αφιέρωμα από τον Αλέκο Α. Ανδρικάκη στην απουσία του Νίκου Γιανναδάκη. Πρωτοδημοσιεύτηκε στις 24 Μαρτίου 2008 στην “Πατρίδα” και αναδημοσιεύεται με προσαρμογές, με αφορμή τη συμπλήρωση, σήμερα, 25 χρόνων από τον θάνατο του τελευταίου Εφόρου της Βικελαίας. Αναχώρηση και απουσία την οποία ουδείς θυμήθηκε στον δήμου Ηρακλείου, καθώς ασχολούνται με τις εκλογές και τη…

Read More

“Ας πολεμήσουμε για τη Δημοκρατία, την κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη και το Σοσιαλισμό”

Δύο κείμενα του Ν. Καζαντζάκη, το Φθινόπωρο του 1945, με στόχο να αφυπνίσει τους φτωχούς Έλληνες και να προλάβει τον εμφύλιο σπαραγμό και μια νέα σκλαβιά Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη  andrikakisalekos@gmail.com Η Ελλάδα βρισκόταν στα πρόθυρα του οδυνηρού εμφύλιου σπαραγμού. Η χώρα μόλις είχε απελευθερωθεί από ένα σχεδόν δεκάχρονο σκοτάδι, τη φασιστική δικτατορία του Μεταξά και τη ναζιστική κατοχή, αλλά…

Read More

Οι Γενάρηδες του Μενέλαου Λουντέμη: Κείνο το βράδυ σώπαιναν οι λύκοι, γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι (βίντεο)

Είμαι καλά… Αφού αραδιάζω στο χαρτί, “Είμαι καλά” Ο Μενέλαος Λουντέμης (το πραγματικό ονοματεπώνυμό του ήταν  Δημήτριος Βαλασιάδης) γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1912 και πέθανε στις 22 Ιανουαρίου 1977. Είμαι καλά, Μητερούλα… αυγή μου…Σπεύδω να καλοπιάσω τον φόβο σου. Είμαι καλά.Κάθομαι κάτω απ’ τον ίσκιο της λύπης μου,κι αφήνω την πένα μου να κλάψει…Μάνα…Τρεμούλα των χεριών… Ποίηση : Μενέλαος ΛουντέμηςΜουσική…

Read More

Άλλαξε τον κόσμο, το ‘χει ανάγκη

(Μπέρτολντ Μπρεχτ, από το θεατρικό έργο «H απόφαση» -Die Massnahme – 1930) Mε ποιον δε θα καθόταν ο Δίκαιοςαν ήτανε να βοηθήσει έτσι το Δίκιο;Ποιο γιατρικό θα ‘ταν πολύ πικρόγια τον ετοιμοθάνατο;Tι βρωμιά δε θα ‘κανεςτη βρωμιά για να τσακίσεις;Aν επιτέλους μπορούσες τον κόσμο ν’ αλλάξεις, δεν θακαταδεχόσουν να το κάνεις;Ποιος είσαι;Bυθίσου στο βούρκοαγκάλιασε το φονιά, όμωςάλλαξε τον κόσμο: το…

Read More

Τα Χριστούγεννα του κυρ- Αλέξανδρου- Ένα διήγημα του Κ. Βάρναλη με ύφος “παπαδιαμαντικό”

Ὁ οὐρανὸς ἔβρεχε διαρκῶς λεπτὸν νερόχιονον, ὁ γραῖγος ἀδιάκοπος ἐφύσα καὶ ἦτο ψῦχος καὶ χειμὼν τὰς παραμονὰς τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους… Ὁ κυρ-Ἀλέξανδρος εἶχε νηστεύσει ἀνελλιπῶς ὁλόκληρον τὸ Σαρανταήμερον καὶ εἶχεν ἐξομολογηθεῖ τὰ κρίματά του (παπα-Δημήτρη τὸ χέρι σου φιλῶ!). Καὶ ἀφοῦ ἐγκαίρως παρέδωσε τὸ χριστουγεννιάτικον διήγημά του εἰς τὴν «Ἀκρόπολιν» καὶ διέθεσεν ὁλόκληρον τὴν γλίσχρον ἀντιμισθίαν του πρὸς πληρωμὴν…

Read More