Φωτιές αφέντρες του κακού

Πύρινη λαίλαπα, Ρουσσέτος Παναγιωτάκης Της Ζωής Δικταίου Είχε περπατήσει σ’ άτριφτες στράτες  του θυμαριού και του σπάρτου, στα δάση,  μυρίζοντας ανθισμένη ρίγανη και βάτο, έγνοια βαριά η ελευθερία, τη ζύγιαζε σαν κυλιόταν στο παχύ στρώμα της φτέρης με τα μάτια γεμάτα χελιδόνια, κι όταν κρυμμένος στις αφράτες καλαμιές τρελός του πόθου,  δεν το φαντάστηκε, κορφολογώντας τη χαρά  πριν του βιτσίσει…

Read More

Μανουσομαρία

 (Στα χέρια το πρόσφορο και το μεγάλο ξόδι στην ψυχή) Της Ζωής Δικταίου          Κατάμονη μα όχι λησμονημένη στην κορφή στην Κεφάλα. Κοιτάς στα περασμένα. Μέσα από ένα θαμπό γυαλί ψάχνεις το Λασίθι που αγάπησες, το Λασίθι στην ψίχα της ψυχής σου μια κλωστή κόκκινη, τυλιγμένη στην λαθρακιασμένη ανέμη της Κοκολίνας. Με την όραση πολιορκείς τα κοντινά και τα μακρινά, όλα…

Read More

Η Αγγέλισσα του Δέτη

Φωτογραφία, Γιάννης Ορφανός Γράφει η Ζωή Δικταίου Φωτογραφία, Γιάννης Ορφανός «Ένα τοπίο βγαλμένο από παραμύθι με νεράιδες, σου προκαλεί δέος με την ομορφιά του και εκείνη η Αγγέλισσα…» , έτσι θυμάται η Σεληνιώ, τη γιαγιά Καλλιστώ να περιγράφει μαγικά αυτό το μέρος.Λένε, πως εδώ στον ακατοίκητο γκρεμό, έρχεται τις νύχτες μια παράξενη Αγγέλισσα, με μιαν άσπρη και μια μαύρη παμπάλαια…

Read More

Λασίθι, νερό και μύθοι (Μια τριανταφυλλιά κόντρα στη λήθη)

Της Ζωής Δικταίου Απ’ άκρη σ’ άκρη το Οροπέδιο Λασιθίου φορτωμένο ρόδα, μα μια τριανταφυλλιά στο Δημοτικό Σχολείο Τζερμιάδων, σε μέρες άνυδρες κυριολεκτικά και μεταφορικά, σε πείσμα του κακοφορμισμένου κόσμου υψώνεται στο φως και διηγείται την ιστορία της Φωτογραφία, Γιώργος Μηλιαράς, Τζερμιάδων        Λασίθι, ένα βαθύ, χτιστό πηγάδι ο τόπος, μα δεν είναι μόνο αυτό, είναι και μια μεγάλη νερομάνα στο…

Read More

Άκου  Ευρώπη

«Η αρπαγή της Ευρώπης», έργο του Ρουσσέτου Παναγιωτάκη Της Ζωής Δικταίου Καλότυχη δεν θα ’λεγα στις μέρες μας, πως είσαι Ευρώπη και δεν θα νιώθεις τη χαρά που άλλοτε στις παρυφές της Δίκτης, έδρεψες σε άλσος ιερό, με στάχια ώριμα του θερισμού και δάφνες στο κεφάλι με τους καρπούς του Έρωτα και τα μήλα του πόθου στα χέρια. Τις έγνοιες…

Read More

«Μη με λησμόνει»

Γράφει η Ζωή Δικταίου Φίλες και φίλοι, «μη με λησμόνει», μια φωνή είναι για να θυμηθούμε πως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και έχει δικαίωμα σε μια ίση πρόσβαση στην ίδια τη ζωή. Ο αυτισμός μας αφορά όλους. Είναι συνηθισμένο να νομίζουμε πως γνωρίζουμε τις ανάγκες των άλλων, και ας έχουμε μαύρα μεσάνυχτα. Όσο το διαφορετικό μας δημιουργεί φόβο, καμιά ανάγκη…

Read More