Δεν είναι καλά τα πράγματα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οι προγνώσεις για την πορεία της οικονομίας και την ανεργία θυμίζουν τις χειρότερες ημέρες των χειρότερων Μνημονίων. Και αυτό είναι κάτι που θα φανεί από το φθινόπωρο, καθώς ο τουρισμός καταρρέει και τα μέτρα για τη στήριξη της οικονομίας έχουν αποτύχει ολοκληρωτικά.
Τα νέα από την Covid δείχνουν επίσης ανησυχητικά. Το «επιτελικό κράτος» του Κ. Μητσοτάκη είχε μία δουλειά να κάνει: να διασφαλίσει μια, έστω και χαμηλή, τουριστική κίνηση από το εξωτερικό, προστατεύοντας παράλληλα τη δημόσια Υγεία. Αυτό απαιτούσε στοιχειώδη οργάνωση μέτρων ασφαλείας και τη μαζική διεξαγωγή τεστ σε όσους μπαίνουν στη χώρα.
Αντ’ αυτού, η Ελλάδα παρακολουθεί ένα τσίρκο αλληλοσυγκρουόμενων διοικητικών αποφάσεων, που μία κλείνουν τον Προμαχώνα και μία τον ανοίγουν, που μία στέλνουν τα ΜΑΤ να χτυπάνε παιδιά στην Κυψέλη και την άλλη αίρουν κάθε μέτρο ασφαλείας.
Το «πλεονέκτημα Τσιόδρα», πάνω στο οποίο έχτισε ο Κ. Μητσοτάκης την επιτελικότητά του, κινδυνεύει να γίνει καπνός.
Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί είναι επίσης ένα μικρό Βατερλώ για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης. Ξεγυμνώνει την υπερφίαλη προπαγάνδα του Μαξίμου, που πιστώνει στον Μητσοτάκη «τη διεθνή απομόνωση της Τουρκίας», και φρικάρει τη δεξιά λαϊκή βάση της παράταξης. Ο Σαμαράς περιμένει στη γωνία.
Τι απομένει στην κυβέρνηση: ο Χρυσοχοΐδης με τους χαρμανιασμένους αστυνομικούς του και το αφήγημα για το «παρακράτος ΣΥΡΙΖΑ», που θα εμπλουτίζεται με ακόμα πιο ηλίθιες «συγκλονιστικές» αποκαλύψεις της πλάκας.
Αλλά μπροστά στην πραγματικότητα το επικοινωνιακό σχέδιο δείχνει χλομό. Όσο και αν το ταΐζουν νυχθημερόν οι Ταξιαρχίες των Μαρτύρων της λίστας Πέτσα.
Από το κύριο άρθρο της “Αυγής”