Στις Ιταλικές Άλπεις, ένα φαινόμενο που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή έχει μετατρέψει σε ροζ το χρώμα του πάγου…
Επιστήμονες στην Ιταλία διερευνούν τη μυστηριώδη εμφάνιση ενός ροζ παγετώδους καλύμματος στις Άλπεις, το οποίο φαίνεται πως προκαλείται από άλγη (φύκια), η οποία επιταχύνει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Οι γνώμες σχετικά με την προέλευση των φυκιών διίστανται, αλλά σύμφωνα με τον Μπιάτζιο Ντι Μάουρο από το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας της Ιταλίας, το ροζ χιόνι που παρατηρείται σε τμήματα του παγετώνα Presena πιθανότατα προκαλείται από το ίδιο φυτό που βρέθηκε και στη Γροιλανδία.
«Τα φύκια δεν είναι επικίνδυνα, είναι ένα φυσικό φαινόμενο που παρατηρείται κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη, αλλά και στους πόλους», δήλωσε ο Ντι Μάουρο, ο οποίος έχει μελετήσει τα φύκια στον παγετώνα Morteratsch στην Ελβετία.
Το φυτό, γνωστό ως Ancylonema nordenskioeldii, βρίσκεται στη λεγόμενη Σκοτεινή Ζώνη της Γροιλανδίας, όπου επίσης λιώνει ο πάγος.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο πάγος αντανακλά περισσότερο από το 80% της ακτινοβολίας του ήλιου πίσω στην ατμόσφαιρα, αλλά καθώς εμφανίζονται τα φύκια, σκουραίνουν τον πάγο, με αποτέλεσμα να απορροφά τη θερμότητα και να λιώνει πιο γρήγορα. Αυτό πυροδοτεί έναν φαύλο κύκλο, καθώς με το λιώσιμο των πάγων εμφανίζονται περισσότερα φύκια, τα οποία βρίσκουν απαραίτητο ζωτικό νερό και αέρα και προστίθενται έτσι κόκκινες αποχρώσεις στον λευκό πάγο στο Passo Gavia, σε υψόμετρο 2.618 μέτρων.
«Ό, τι σκουραίνει το χιόνι, το κάνει να λιώσει, γιατί επιταχύνει την απορρόφηση της ακτινοβολίας», εξηγεί ο Ντι Μάουρο. «Προσπαθούμε να ποσοτικοποιήσουμε την επίδραση άλλων φαινομένων εκτός από τον ανθρώπινο παράγοντα στην υπερθέρμανση της Γης», συνεχίζει, σημειώνοντας πάντως ότι η παρουσία πεζοπόρων και lift του σκι θα μπορούσε επίσης να έχει αντίκτυπο στην εμφάνιση των φυκιών.
«Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι ένα πρόβλημα, το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμασταν ήταν τα φύκια», σχολίασε η Μάρτα Ντουράντε, μία τουρίστρια στην περιοχή. «Δυστυχώς, κάνουμε ανεπανόρθωτη ζημιά. Νομίζω πως είμαστε ήδη στο σημείο που δεν υπάρχει επιστροφή.»