Toυ Δημήτρη Ψαρρά
από την Εφημερίδα των Συντακτών
Με πρωταγωνιστή και μοιραίο πρόσωπο τον κ. Πέτσα ζούμε τις μέρες αυτές την κορύφωση μιας πολιτικής ιλαροτραγωδίας που έχει ξεκινήσει πριν από σχεδόν τριάντα χρόνια. Αναφέρομαι στην περιπετειώδη σχέση μεταξύ του Αντώνη Σαμαρά και της πολιτικής οικογένειας Μητσοτάκη με φόντο τη διαχείριση των μυστικών κονδυλίων.
Και ενώ στην πρώτη περίοδο, αρχές της δεκαετίας του ’90, η διαχείριση των μυστικών κονδυλίων αποτέλεσε την ανομολόγητη αιτία που διαρρήχθηκαν τόσο βίαια οι σχέσεις του πρωθυπουργού Κων. Μητσοτάκη με τον υπουργό Εξωτερικών Αντ. Σαμαρά, στις μέρες μας φαίνεται ότι ισχύει το αντίθετο. Τα μυστικά κονδύλια φέρνουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να σφιχταγκαλιάζεται με τον Σαμαρά και τους συνεργάτες του.
Σε συνέχεια του ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της Δευτέρας («Μυστικά κονδύλια: από τον Σαμαρά στον Πέτσα», 22.6.2020), φέρνουμε σήμερα στη δημοσιότητα ένα σημαντικό ντοκουμέντο. Πρόκειται για την κατάθεση που έδωσε στις 8.11.1994 στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ο τότε γενικός διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Διονύσιος Χατζηδάκης. Ο κ. Χατζηδάκης, ο οποίος είναι σήμερα βουλευτής της Ν.Δ., είχε μόνος του ζητήσει να καταθέσει και κατονόμασε τον πρέσβη Φραγκίσκο Βέρρο ως τον άνθρωπο που διαχειρίστηκε τα μυστικά κονδύλια με εντολή του υπουργού Εξωτερικών Σαμαρά.
Και τι μας ενδιαφέρει σήμερα αυτό; Μα ο κ. Βέρρος, μόλις αποχώρησε πριν από λίγους μήνες από το διπλωματικό σώμα, ανέλαβε κυβερνητική θέση. Διορίστηκε τον Μάρτιο του 2020 διευθυντής του γραφείου του αναπληρωτή υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Γιώργου Κουμουτσάκου. Δύο μήνες αργότερα, τον περασμένο Μάιο, θα συζητούσαμε το παράδοξο γεγονός ότι θεσπίστηκαν μυστικά κονδύλια και για το υπουργείο Μετανάστευσης.
Ο κ. Βέρρος βέβαια ανήκει στον σκληρό κομματικό πυρήνα της Ν.Δ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, προέρχεται από τις οργανώσεις των «Κενταύρων» και των «Ρέιντζερς», ενώ υπήρξε και στέλεχος της κομματικής οργάνωσης της Ν.Δ. στο ΥΠΕΞ, εκλέχτηκε μάλιστα και γραμματέας της κομματικής οργάνωσης τον Ιούνιο του 1991 (βλ. «Κομματικοποίησαν τα πάντα, με αρχηγό άνθρωπο του Σαμαρά. Οργάνωση της Ν.Δ. στο ΥΠΕΞ!», εφ. «Ποντίκι», 3.10.1991).
Η κατάθεση-ντοκουμέντο
Στην κατάθεσή του για τα μυστικά κονδύλια της περιόδου Σαμαρά, ο κ. Χατζηδάκης αναφέρει μεταξύ άλλων τα ακόλουθα εξαιρετικά αποκαλυπτικά:
«Πληροφορήθηκα το γεγονός από τον Β΄ Σύμβουλο της Πρεσβείας Βέρρο, στο γραφείο του στην Πρεσβεία μας στο Παρίσι, όταν υπηρετούσα ως ναυτικός ακόλουθος εκεί και κατά την περίοδο που ανετέθη διενέργεια ΕΔΕ στον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δ. Σταμούλη. Τότε είχε κληθεί και ο Βέρρος να καταθέσει, γιατί εφέρετο το όνομά του ότι αυτός έδινε τα χρήματα σε ορισμένους δημοσιογράφους. Στη συζήτηση που είχαμε μου είπε ότι ο τότε πρωθυπουργός είχε δώσει εν λευκώ στον τότε υπουργό Εξωτερικών κ. Σαμαρά ποσό 2,3 δισ. για να τα χειριστεί για εθνικούς σκοπούς, πλην όμως αυτός τα χρησιμοποίησε για το προσωπικό του ίματζ. Και όταν τον ρώτησα τι προτίθεσαι εσύ να κάνεις, ο κ. Βέρρος μου είπε δεν μπορώ να καταθέσω τίποτε από όλα αυτά. Του είπα ότι έχεις υποχρέωση να τα πεις. Μου απάντησε “διαφωνώ με τους χειρισμούς του Σαμαρά, αλλά εγώ δεν μπορώ να φτύσω τον πρώην υπουργό μου, που ήμουν διευθυντής του γραφείου του”.
»Μια άλλη μέρα δε, μόνο τρεις μέρες αργότερα, ήμουνα πάλι στο γραφείο του και μου είπε ότι φεύγει για να πάει να καταθέσει στην Αθήνα κι εκεί τηλεφώνησε στον κ. Καλαμίδα και σας καταθέτω αυτούσιο τον διάλογο: “Μανώλη γεια σου. Φραγκίσκος εδώ. Κατεβαίνω στην Αθήνα να καταθέσω και θα πω δεν είδα τίποτε, δεν έδωσα τίποτε, δεν ξέρω τίποτε”. Από το σημείο αυτό και μετά αποχώρησα από το γραφείο. Με τον κ. Βέρρο με συνδέει μεγάλη φιλία και πολλά Σάββατα κατά τις 11 το μεσημέρι πήγαινα απ’ το σπίτι του, τον έπαιρνα και πηγαίναμε στο δάσος της Βουλόνης και τρέχαμε.
»Οταν σταματούσαμε και περπατούσαμε για να ξεκουραστούμε, συζητάγαμε την τότε πολιτική κατάσταση και όταν τον ρώτησα τι έγινε με την κατάθεσή σου στο Υπουργείο, μου είπε “είπα ότι δεν ξέρω τίποτε και ότι οι φάκελοι με τις σχετικές αποδείξεις αυτών που τα έπαιρναν καταστράφηκαν”. Οταν πάλι τον ρώτησα γιατί δεν έδωσες ονόματα, μου είπε “έλα στη θέση μου, και σκέψου τον εαυτό σου, να είσαι στο γραφείο του Μητσοτάκη και να δώσεις στοιχεία που να κάψουν τον άνθρωπο”. Σε άλλη συνάντησή μας, μου είπε μερικά ονόματα, από τα οποία συγκράτησα ορισμένα, αλλά και που δεν είμαι σε θέση να σας βεβαιώσω, πόσα και πώς τα πήραν».
Ο κ. Χατζηδάκης κατονόμασε και ορισμένους δημοσιογράφους, ενώ στην ερώτηση εάν κατά τη γνώμη του ο κ. Βέρρος ήταν σε θέση να γνωρίζει τα ονόματα των δημοσιογράφων που πήραν χρήματα από τα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ, ο μάρτυρας απάντησε: «Κατηγορηματικά ναι, διότι όπως μου είπε, αυτός τους πλήρωνε».
Ως προς το αν ο κ. Βέρρος διατηρούσε αντίγραφο των καταστάσεων με τα ονόματα των δημοσιογράφων, στους οποίους διατέθηκαν ποσά από τα μυστικά κονδύλια, ο μάρτυρας απάντησε: «Είμαι σίγουρος ότι έχει καταστάσεις, εκτιμώ δε ότι μπορεί να είναι και τα πρωτότυπα».
Σε ερώτηση αν ο κ. Βέρρος τον πληροφόρησε για τη διαδικασία και τη σκοπιμότητα των πληρωμών αυτών, ο κ. Χατζηδάκης απάντησε: «Ορισμένοι έρχονταν κάθε μήνα. Απ’ αυτά που μου έλεγε ο κ. Βέρρος στις συζητήσεις, εκτιμώ ότι εδίδοντο από τον κ. Σαμαρά για να φτιάξει αυλή δική του και να περνάει τα μηνύματά του».
Μία μέρα αργότερα, στις 9.11.1994, προσήλθε να καταθέσει στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ έγγραφη δήλωση ο Γιάννης Βούλτεψης, διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας επί Μητσοτάκη και εν ενεργεία μέλος του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ. Με τη δήλωση αυτή ο κ. Βούλτεψης επιβεβαίωσε την κατάθεση Χατζηδάκη. Βέβαια η υπόθεση πήγε στο αρχείο.
Σήμερα όλοι οι επιζώντες πρωταγωνιστές της υπόθεσης ξαναβρίσκονται στη Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη.
