Συνδυασμός αλαζονείας και ανασφάλειας

Του Τάσου Παππά

Τη δυσφορία του εξέφρασε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης γιατί ο πρωθυπουργός, παρά το γεγονός ότι ζητάει από τα κόμματα συναίνεση στα λεγόμενα εθνικά θέματα, ούτε συγκαλεί συμβούλιο πολιτικών αρχηγών ούτε σηκώνει το τηλέφωνο να επικοινωνήσει μαζί τους. Θα πει κάποιος τι είδους συνεννόηση να υπάρξει ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, αφού είναι γνωστό ότι οι σχέσεις τους είναι πολωμένες.

Ο Μητσοτάκης όταν ήταν στην αντιπολίτευση κατηγορούσε τον Τσίπρα ότι αντάλλαξε τη Μακεδονία με τις συντάξεις, άφηνε τα στελέχη του να μιλούν για προδοσία, αποκαλούσε τον Τσίπρα τρεις φορές την ημέρα ψεύτη, υποσχόταν Ειδικά Δικαστήρια. Ο Τσίπρας σήμερα έδωσε τη συγκατάθεσή του για τις επιλογές της κυβέρνησης στο θέμα της πανδημίας και επικρότησε τη συμφωνία με την Ιταλία για την ΑΟΖ, ωστόσο ασκεί έντονη κριτική στην οικονομική πολιτική της και ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωσή του χαρακτήρισε τρεις φορές τον πρωθυπουργό «πολιτικό απατεώνα».

Συνεπώς κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες δεν είναι εύκολο να δημιουργηθούν δίαυλοι επικοινωνίας. Οντως δεν είναι εύκολο, είναι όμως επιβεβλημένο. Δεν γίνεται να εγκαλείς την Τουρκία για υπονόμευση των μηχανισμών επικοινωνίας και την ίδια στιγμή να αρνείσαι πεισματικά να μιλήσεις με τους αρχηγούς των κομμάτων και να δηλώνεις ότι είσαι έτοιμος για όλα.

Για να είσαι έτοιμος για όλα οφείλεις να συγκροτήσεις ένα συμπαγές εσωτερικό μέτωπο, το οποίο θα επικαλείσαι όταν θα ζητάς από τους συμμάχους σου να σε στηρίξουν και θα το δείχνεις στους αντιπάλους σου για να τους συνετίσεις. Επικοινωνία ανάμεσα στους πρωθυπουργούς και τους αρχηγούς των κομμάτων υπήρχε πάντα στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, είτε απευθείας είτε μέσω έμπιστων συμβούλων. Ακόμη και σε δύσκολες εποχές όταν πρωταγωνιστούσαν ηγέτες που κουβαλούσαν δυσάρεστες εμπειρίες από τις μεταξύ τους σχέσεις.

– Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε χαρακτηρίσει τη μεταπολίτευση «αλλαγή ΝΑΤΟϊκής φρουράς» προκαλώντας την οργή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος κατηγορούσε τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ ότι είναι «η Αριστερά της Αριστεράς». Ο επικεφαλής του ελληνικού αστισμού το έλεγε για κακό, αλλά έκανε καλό στον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ γιατί του επέτρεψε να πλασαριστεί στο ακροατήριο της σύνολης Αριστεράς ως ο φυσικός ηγέτης της. Το 1976 με αφορμή τις έρευνες του τουρκικού πλοίου «Χόρα» στο Αιγαίο και την παραβίαση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ο Α. Παπανδρέου έκανε τη δήλωση «βυθίσατε το “Χόρα”». Η έντονη φημολογία της εποχής που δεν έχει διαψευστεί επέμενε ότι η περίφημη φράση του Α. Παπανδρέου ειπώθηκε σε συνεννόηση με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

– Επαφές υπήρχαν και την περίοδο που ήταν στα πράγματα ο Α. Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ορκισμένοι εχθροί. Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αποκαλέσει «Εφιάλτη της δημοκρατικής παράταξης» τον Κ. Μητσοτάκη όταν εξελέγη αρχηγός της Ν.Δ, ενώ ο Κ. Μητσοτάκης διακινούσε τη βιτριολική «πληροφορία» ότι ο αντίπαλός του είχε σχέσεις με τη «17 Νοέμβρη» και με αφορμή το σκάνδαλο Κοσκωτά τον οδήγησε στο Ειδικό Δικαστήριο. Κι όμως σε κρίσιμες φάσεις για την εξωτερική πολιτική είτε οι ίδιοι, είτε στενοί συνεργάτες τους μιλούσαν.

Η κυβέρνηση που, σύμφωνα με τον διευθυντή της «Καθημερινής» Αλ. Παπαχελά, μοιάζει με «ξεκούρδιστη μπάντα» αποφεύγει συστηματικά να συνεννοηθεί με την αντιπολίτευση. Κι έχουμε αυτήν την περίεργη συμπεριφορά του πρωθυπουργού (συνδυασμός αλαζονείας και ανασφάλειας) σε μια περίοδο που «πρέπει να αποκτήσουμε εθνική στρατηγική αυτοσυνειδησία» κατά τον Ευάγγ. Βενιζέλο (παρέμβασή του στο φόρουμ των Δελφών), ο οποίος μάλιστα, αν και δεν διακρίνεται για τη γενναιοδωρία του έναντι της αντιπολίτευσης, χαρακτήρισε τη στάση της «μετριοπαθή, προσεκτική, σοβαρή, υποβοηθητική». Η εξωτερική πολιτική είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Τα θέματά της δεν «λύνονται» με απευθείας αναθέσεις και φωτογραφικές ρυθμίσεις, όπως μας έχει συνηθίσει η κυβέρνηση στα άλλα πεδία.

Ανάγωγα

Αδωνις Γεωργιάδης στην τηλεόραση της ΕΡΤ: «Είναι δυνατό να θεωρήσω εγώ αξιόπιστη μια κυβέρνηση που επιτρέπει να δοθούν λεφτά στο “Documento”; Αν είναι δυνατόν… Αυτό θα ήταν ντροπή για την κυβέρνηση». Κάποιος να πει στον υπουργό Ανάπτυξης ότι τα λεφτά που μοιράζει η κυβέρνηση στα ΜΜΕ δεν είναι των υπουργών (πολλοί εξ αυτών χρωστάνε περισσότερα από τα δάνεια που έχουν πάρει), δεν είναι του κόμματος (αυτό χρωστάει και της Μιχαλούς), είναι δημόσιο χρήμα. Υπάρχουν νόμοι. Για δικαστές δεν είμαι σίγουρος.

Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί