Την απόφαση της να σταματήσει το τραγούδι ανακοίνωσε η μεγάλη ερμηνεύτρια, Χαρούλα Αλεξίου, μιλώντας για όλα σε μια εκ βαθέων συνέντευξή στον Φώτη Απέργη, στην εκπομπή του Δεύτερου Προγράμματος, «Η κατάλληλη ώρα».
Λίγο μετά την κυκλοφορία του δίσκου της με «Τα τραγούδια της ξενιτιάς» ανακοίνωσε το τέλος της καριέρας της. Όπως είπε, ήταν μια απόφαση προσωπική που ήρθε με τρόπο φυσικό, ως κλείσιμο της καριέρας της, ενώ εξομολογήθηκε τους λόγους που την έκαναν να πάρει αυτή τη δύσκολη απόφαση, μιας και όπως είπε: «δεν την ακούει πια η φωνή της».
«Δεν μπορώ να τραγουδήσω όπως παλιά και δεν καταδέχομαι να συνεχίσω αν δεν μπορώ να το κάνω καλά. Μπορεί να με ακούσετε να λέω σε λίγο καιρό ένα ντουέτο που έκανα με τη Γιασμίν Λεβί, που έχω γράψει τους στίχους στα ελληνικά κι εκείνη στα ισπανικά, αλλά δε με “ακούει” η φωνή μου πια. Είπα ότι είναι καλύτερο να σταματήσω, δεν είναι σωστό», είπε η ίδια.
«Στο “χειρόγραφο” υπήρχε ήδη το πρόβλημα. Ήταν το τελευταίο μουσικό που έκανα. Όταν με κάλεσε ο Μικρούτσικος στους βράχους του είπα, “δεν τραγουδάω Θάνο μου πια αλλά θα είμαι εκεί για σένα”. Πήρα λίγο θάρρος, μετά συνεργάστηκα με τον Ξαρχάκο και ύστερα πήρα την οριστική απόφαση. Ότι δε σου αξίζει να συνεχίσεις», συνέχισε. «Δεν ήταν κάτι απλό, βεβαίως και το πένθησα», συμπλήρωσε στη συγκλονιστική εξομολόγησή της.
Και πρόσσθεσε: «Μπορεί κι εγώ να τη σαμποτάρισα τη φωνή μου. Όταν κατάλαβα ότι δεν αποδίδει πια, ίσως της “έσκαψα” λίγο παραπάνω το έδαφος. Αρνήθηκα να κάνω μαθήματα, αλλά είπα πως ας πάρει μια φυσική φθορά όπως υπάρχει σε όλα τα πράγματα. Σεβάσου αυτό που έχεις κάνει μέχρι τώρα. Όχι δε γράφω πια. Όταν και αν γράψω, θα έχει περάσει κάποιος χρόνος μέχρι τότε. Γιατί αυτόματα όταν γράψω ένα τραγούδι μου βγαίνει να το τραγουδήσω. Άστο».
Όπως είπε ακόμη, «θέλω να δεχθώ τον εαυτό μου όπως είναι τώρα. Νοιώθω χορτάτη, έχω χορτάσει από ωραία πράγματα, από επιβεβαίωση, από επιβράβευση. Αγαπώ τα περισσότερα απ’όσα έχω κάνει. Αισθάνομαι όμορφα για τους ανθρώπους που έχουν υπάρξει στη ζωή μου ακόμη κι αν δεν ζω μαζί τους πια, αγαπώ τους ανθρώπους με τους οποίους έχω συνεργαστεί. Λυπάμαι όταν χάνω ανθρώπους».
