«Η μουσική είναι η μόνη γλώσσα που όλος ο κόσμος καταλαβαίνει. Ο μόνος τρόπος συννενόησης. Είναι μια αδερφοσύνη. Να το θυμάσαι, φίλε μου. Κάποτε δε θα χρειάζεται να μιλάμε». Θα στο αποδείξω αμέσως τώρα.
Ηταν μια βραδυά που μπήκα σ” ένα κέντρο, έτσι για να ακούσω πάλι λίγη μουσική. Επαιζε εκεί ένας φλαουτίστας, που αργότερα έμαθα ότι ήταν ο καλύτερος της Γιουγκοσλαβίας. Δεν έχει καμία σημασία.
Εκείνο το βράδυ η μουσική και ειδικά η έκφραση αυτουνού του ανθρώπου με είχαν μαγνητίσει. Ηταν ένα ξέχειλο παράπονο, μια αισιόδοξη μελαγχολία κι ένας ξέφρενος ενθουσιασμός συνάμα. Χωρίς να πολυσκεφτώ σηκώθηκα και πήγα προς το μέρος του. Ηταν μια χάρη που του ζήτησα. Να μου παίξει το «Body and soul». Χαμογέλασε. Αφησε το φλάουτο κι έπιασε το σαξόφωνο. Οι νότες που ξεχύθηκαν μαζί με το χαμόγελό του, που είχε καρφωθεί πάνω μου, μου θύμιζαν αιώνια Ανοιξη. Τα μάτια του κοίταζαν την καρδιά μου. Ημασταν πια δυο φίλοι. Κι ας μην είδα ποτέ πια ξανά τον φλαουτίστα Μίλαν Στογιάνοβικ. Αλλωστε δεν χρειαζόταν να τον ξαναδώ. Δεν νομίζω ότι θα “χαμε τίποτα παραπάνω να πούμε οι δυό μας. Τα “χαμε, ήδη, πει όλα.»
Ο Παύλος Σιδηρόπουλος o σημαντικότερος εκπρόσωπος της Ελληνικής ροκ,γεννήθηκε στις 20/7/1948 στην Αθήνα και ως τα επτά του χρόνια έζησε στην Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του είχε έρθει από τον Πόντο και κατέληξε στην Αθήνα όπου άνοιξε εργοστάσιο παραγωγής χαρτιού για φωτογραφίες. ΄Ηταν δισέγγονος του Ζορμπά και ανηψιός της Ελλης Αλεξίου. Σε αυτές τις δύο διαφορετικές του ρίζες έβλεπε την αιτία της συνύπαρξης σε αυτόν του rocker και του σκεπτικιστή.Ξεκίνησε την καριέρα του το 1970 από τη Θεσσαλονίκη όπου είχε πάει για σπουδές στο Μαθηματικό.
Εκεί γνωρίζει τον Παντελή Δελληγιαννίδη (κιθαρίστα των Olympians) και φτιάχνουν το ντουέτο «Δάμων και Φιντίας».
Όσο ζούσε κυκλοφόρησαν:
>Το ξέσπασμα/ O κόσμος τους (Zodiac) 1971
>Ο Γερο-Μαθιός (Zodiac) 1971
>Ο Ντάμης ο σκληρός/ Aπογοήτευση (Zodiac) 1972
> Φλου (ΕΜΙ) 1978 >Εν λευκώ (ΕΜΙ) >1982 Zorba the freak (ΕΜΙ) 1985
>Παύλος Σιδηρόπουλος (EMI) 1987
>Χωρίς μακιγιάζ – Ζωντανή ηχογράφηση (MBI) 1989
Το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου ο Παύλος Σιδηρόπουλος πεθαίνει από χρήση ηρωίνης στο πατρικό του σπίτι. Κηδεύεται στον Κόκκινο Μύλο.
Μετά το θάνατο του κυκλοφόρησαν:
>Άντε και καλή τύχη μάγκες (ΕΜΙ) 1991
>Τα μπλουζ του πρίγκηπα (MBI) 1992
> Παύλος Σιδηρόπουλος (EMI) 1993
>Εν αρχή ην ο λόγος (7η Διάσταση) 1994
>O Ασυμβίβαστος και Πέντε Σπάνια τραγούδια (Lyra) 1994
>Ταξιδεύοντας (7η Διάσταση) 1996 >Επιτυχίες (ΜΒΙ) 1997
> Στιγμές (Δίφωνο) 1997
>Day after Day 2001 (ΕΜΙ, EP με δύο ανέκδοτα τραγούδια)
>Τα τραγούδια του Παύλου (EMI) 2002 (Συλλογή)
Aκολουθεί το αφιέρωμα για τον Παύλο από την εκπομπή «Η μηχανή του χρόνου»… Α΄μέρος
Μηχανή του Χρόνου, kar.org.gr
