Του Θανάση Καρτερού
Ακροδεξιό χαρακτήρισαν τον Σαμαρά, μετά την… τι ζητούν οι Βούλγαροι στη Μακεδονία, τι ζητούν οι μελαψοί στα ελληνικά χωριά ομιλία του, στο κοσμικό συνέδριο της Ν.Δ.
Όπου όρθωσε το ανάστημά του κατά των λαθρομεταναστών, κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, κατά της φαιδρότητας του Παυλόπουλου και κατά οποιασδήποτε συναίνεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σε μια έξοχη παρουσίαση της σαμαρικής σκέψης και πράξης, η οποία έρχεται εν έτει 2019 να μας θυμίσει το επίκαιρο της γνωστής πεζοδρομιακής υπόμνησης, ο λαός να μην ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά. Διότι είναι η ίδια η Δεξιά που θυμάται και υπολήπτεται τον μπαμ και μπουμ οι κουμπουριές εαυτό της, όπως απέδειξε και η αιδήμων σιωπή του Κυριάκου, μπροστά στις εν λόγω μπαταριές.
Δείτε: Ο Σαμαράς, ο άνδρας με τα παντελόνια, ρατσιστής και ακροδεξιός; Έλα, δεν το πιστεύω!
Ο Σαμαράς, εντούτοις, με την όλη φιλοσοφία και πολιτεία του, δικαιούται ένα τίτλο πέρα και πάνω από του ακροδεξιού. Αυτόν του λαθροδεξιού. Ως λαθροεισβολέας, αν θυμάστε ή διαβάσατε πρόσφατη ιστορία, ανέτρεψε τη δεξιά κυβέρνηση του Μητσοτάκη.
Ως λαθροδεξιός ίδρυσε λαθραίο κόμμα, μέχρι ο δεξιός λαός να τον στείλει για χρόνια σε κλειστό κέντρο κράτησης.
Ως λαθραίος πρωθυπουργός, με λιγότερο από το ένα τρίτο των ψήφων, κυβέρνησε τα μαύρα μνημονιακά χρόνια, και επίσης ως λαθραίος κυνηγημένος από τους συνοριακούς έφυγε από το Μαξίμου, χωρίς να παραδώσει, όπως επιτάσσει η δημοκρατική τάξη, στον μισητό Τσίπρα. Και ως λαθροδεξιός συμπεριφέρεται από τότε, προσπαθώντας να κρατήσει ζεστό στον κόρφο της χώρας, ξέρετε τι.
Συνεπώς, ένας πολιτικός που έχει τόσο στενή και βιωματική σχέση με οτιδήποτε λαθραίο στην πολιτική και στην κοινωνία είναι ο πιο κατάλληλος για να λαθροπερπατάει σε λαθρομονοπάτια χαραγμένα από λαθροκυνηγούς μελαψών και κόκκινων όπως ο Μιχαλολιάκος και η συμμορία του.
Και εμπνεόμενος από την τσίκνα της χοιρινής εθνικοφροσύνης και τα νάματα της φυλής των μακεδονομάχων του εικοστού πρώτου αιώνα, να καλεί την κυβέρνηση Μητσοτάκη που σιωπά -μη μιλάς, μη μιλάς, μη σε βρει κάνας μπελάς- να καταργήσει αντί να υμνεί τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Ο πιο κατάλληλος, εν τέλει να μας ανατριχιάζει όλους, μετατρέποντας σε γκριμάτσα αφέτη μαραθωνίου ακόμα και το κεντροδεξιό χαμόγελο του Κυριάκου.
Να μας ανατριχιάζει, ναι. Διότι, αναζητώντας πεδίον δόξης λαθραίον, σου προκαλεί μαζί με το γέλιο και μια ανατριχίλα προειδοποιητική.
Ύπαγε οπίσω μας, Σαμαρά…
Πηγή: Η Αυγή
