Σαρωτικές τροποποιήσεις στη νομοθεσία για τον αιγιαλό φέρνει το «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο της κυβέρνησης, που αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση μέσα στις επόμενες ημέρες. «Αν αληθεύει πρόκειται ουσιαστικά για πολιτική στείρας οικονομικής εκμετάλλευσης των πολυτιμότερων κοινόχρηστων πραγμάτων της χώρας» τονίζει η Κατερίνα Παπανάτσιου.
Οι ρυθμίσεις για τον αιγιαλό, που αποκαλύπτει σήμερα η «Καθημερινή», βρίσκονται στο τέταρτο κεφάλαιο του «αναπτυξιακού» σχεδίου νόμου και αφορούν κυρίως τροποποιήσεις του τελευταίου νόμου (ν. 4607/19). Σύμφωνα με πληροφορίες, οι επίμαχες ρυθμίσεις δεν είναι σίγουρο ότι θα συμπεριληφθούν στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο, αλλά είναι στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην ακτογραμμή εις βάρος της κοινοχρησίας της. Με άλλα λόγια, βορά στις επιχειρηματικές διαθέσεις θα γίνουν οι παραλίες με καρέκλες, ομπρέλες, ξενοδοχεία, τσιμέντο και κάγκελα.
Κάποιες από τις ρυθμίσεις:
• Καταργείται η ρύθμιση με την οποία το ελάχιστο πλάτος μιας παραλίας (πλην εξαιρέσεων) οριζόταν στα 30 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού.
• Καταργείται ρύθμιση που περιόριζε στο 60% ενός αιγιαλού (μη συνυπολογιζόμενου τυχόν δυσπρόσιτου τμήματός του) τον χώρο που παραχωρείται σε ομπρελοκαθίσματα. Επανέρχεται αντ’ αυτού η ελάχιστη απόσταση των 100 μέτρων ανάμεσα στις διαδοχικές παραχωρήσεις, που μπορούν να καλύψουν την υπόλοιπη παραλία.
• Ο (εξ ορισμού δημόσιος, εκτός αν υπάρχουν ιδιωτικά δικαιώματα) παλαιός αιγιαλός παύει να θεωρείται ανεπίδεκτος χρήσης ιδιωτικών δικαιωμάτων και υποχρεωτικά κοινόχρηστος. Αντιθέτως, χαρακτηρίζεται ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και δύναται να παραχωρείται και να οικοδομείται.
• Ως προς το μίσθωμα για την απλή χρήση ενός αιγιαλού, προτείνεται να υπολογίζεται όχι η αντικειμενική και μισθωτική αξία του πλησιέστερου ακινήτου, αλλά του πλησιέστερου εκτός σχεδίου ακινήτου. Η ρύθμιση αυτή είναι δεδομένο ότι θα μειώσει τα μισθώματα, άρα τα έσοδα του Δημοσίου.
• Στις περιπτώσεις στρατηγικών επενδύσεων, δίνεται η δυνατότητα απευθείας παραχώρησης στον επενδυτή του αιγιαλού και της παραλίας που βρίσκεται όχι μόνο σε επαφή με το ακίνητο, αλλά και σε παρακείμενο χώρο.
• Δίνεται η δυνατότητα απευθείας παραχώρησης της χρήσης του αιγιαλού σε επιχειρηματικά πάρκα με μέτωπο στη θάλασσα.
• Σήμερα, η παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας (όχθης, πυθμένα κ.λπ.) απαγορεύεται, εκτός αν επιβάλλεται για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, εθνικής άμυνας, δημόσιας τάξης, ασφάλειας, υγείας ή προστασίας αρχαιοτήτων και περιβάλλοντος. Με νέα ρύθμιση, το δικαίωμα αυτό επεκτείνεται και σε περιπτώσεις «ασφάλειας βιομηχανικών ή ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων», μια επιδεχόμενη πολλές ερμηνείες αναφορά.
• Καταργείται ρύθμιση με την οποία δινόταν δυνατότητα ανάκλησης της παραχώρησης ενός αιγιαλού, προς αποκατάσταση του κοινόχρηστου χαρακτήρα του.
• Παρατείνεται αυτοδικαίως η χρήση αιγιαλού όταν αφορά έργα που εξυπηρετούν λατομικές και μεταλλευτικές επιχειρήσεις, όσο χρόνο υφίσταται το σχετικό δικαίωμα.
Κ. Παπανάτσιου: «Τυχόν ένταξη ρυθμίσεων για τον αιγιαλό στο Αναπτυξιακό νομοσχέδιο καταδεικνύει την διαφορετική αντίληψη της ΝΔ για τα κοινόχρηστα αγαθά»
Σε σημερινά δημοσιεύματα του Τύπου διαβάζουμε ότι η Κυβέρνηση πρόκειται να προβεί σε νέες τροποποιήσεις στη νομοθεσία για τον αιγιαλό και την παραλία. Τις τροποποιήσεις αυτές πρόκειται να περιλάβει στο «αναπτυξιακού» σχεδίου νόμου, που αναμένεται να δοθεί τις επόμενες ημέρες σε δημόσια διαβούλευση και αφορούν κυρίως τροποποιήσεις του τελευταίου νόμου (ν. 4607/19) της κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Ευελπιστούμε οι πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει στον τύπο, σχετικά με τις ρυθμίσεις που προωθεί η Ν.Δ για τον αιγιαλό και την παραλία, να μην πατάνε στην πραγματικότητα.
Ευελπιστούμε επίσης, η κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού, που υπήρξε πρόταγμα της πολιτικής της Κυβέρνησης ΣΥ.ΡΙΖ.Α και κατοχυρώθηκε επί διακυβέρνησής της, να μην τεθεί σε αμφισβήτηση από τη Νέα Δημοκρατία.
Αν όμως τα δημοσιεύματα αποδειχθούν ορθά, πρόκειται ουσιαστικά για πολιτική στείρας οικονομικής εκμετάλλευσης των πολυτιμότερων κοινόχρηστων πραγμάτων της χώρας.
Ακόμη δε και το ίδιο το γεγονός της ένταξης τροποποιήσεων που αφορούν τον αιγιαλό και την παραλία, σε ένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο, φανερώνει την αντίληψη με την οποία η σημερινή Κυβέρνηση πρόκειται να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί το συγκεκριμένο θέμα, θυσία δηλαδή σε βωμό.
Ο αιγιαλός και η παραλία είναι πράγματα κοινόχρηστα, ανήκουν σε όλους και σε όλες και δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενα στείρας οικονομικής εκμετάλλευσης. Στον βωμό της «ανάπτυξης για την ανάπτυξη» δεν μπορεί να θυσιάζονται τα πάντα.
