«Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι εδώ για να μην επιτρέψει στη Ν.Δ. να μετατρέψει το μίσος της για τους εργαζόμενους σε κανόνα» επισημαίνει στην «Αυγή» και τον Κώστα Παπαγιάννη, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος με αφορμή την κατάργηση “στα κρυφά”, από την κυβέρνηση διατάξεων που προστατεύουν τους εργαζομένους με τροπολογία της τελευταίας στιγμής. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι «οι μάσκες έχουν πλέον πέσει», καθώς, μόνο έναν μήνα μετά τις εκλογές, «η κυβέρνηση και ο κ. Βρούτσης, λειτουργώντας ως εργολάβοι του ΣΕΒ, έδειξαν τα δόντια τους στους εργαζόμενους».
Ο Δ. Τζανακόπουλος σημειώνει ότι ο βάσιμος λόγος για την απόλυση και η προστασία των εργαζομένων σε εργολαβίες καταργήθηκαν «καθ’ υπαγόρευση του ΣΕΒ», με τον υπουργό Εργασίας μάλιστα «να έχει το θράσος να παρουσιάσει και ως φιλεργατική την κίνηση αυτή». Ο Δ. Τζανακόπουλος εκτιμά ότι «όσο περνάει ο καιρός, η στάση της Ν.Δ. θα γίνεται ακόμη πιο σκληρή, ακόμη πιο επιθετική, ακόμη πιο αντικοινωνική».
Στο ίδιο πολυνομοσχέδιο περιλήφθηκε και η διάταξη για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου με τον Δ. Τζανακόπουλο να παρατηρεί ότι «κατά τη διάρκεια της συζήτησης αναδείχτηκε η θεωρητική και πολιτική γύμνια της κυβέρνησης, αλλά και το μίσος των στελεχών της Ν.Δ. για το δημόσιο πανεπιστήμιο». Σχολιάζοντας τον βασικό ισχυρισμό της Ν.Δ. ότι ο πανεπιστημιακός χώρος πρέπει να εξομοιωθεί με τον υπόλοιπο δημόσιο χώρο, ο Δ. Τζανακόπουλος θυμίζει ότι «ο πανεπιστημιακός χώρος, εδώ και μια χιλιετία που υπάρχει ο πανεπιστημιακός θεσμός, δεν εξομοιώνεται με τον δημόσιο χώρο».
Ο Δ. Τζανακόπουλος στηλιτεύει την πολύχρονη στοχοποίηση του πανεπιστημιακού ασύλου από τη Ν.Δ. «ως αιτία όλων των κακών» και επισημαίνει ότι, ανεξαρτήτως των προβλημάτων που έχουν τα δημόσια πανεπιστήμια, «το να τα χαρακτηρίζουμε όμως ως κέντρα ανομίας, ναρκεμπόρων, ροπαλοφόρων και κουκουλοφόρων επιτελεί μια άλλη λειτουργία: στοχεύει να απαξιώσει πλήρως το δημόσιο πανεπιστήμιο» για να το αφήσουν «έρμαιο σε επιχειρηματικά συμφέροντα με ή χωρίς την τυπική ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων».
Σχολιάζοντας την αποπομπή της Βασιλικής Θάνου από την Επιτροπή Ανταγωνισμού με «φωτογραφική» διάταξη, τονίζει ότι «η κυβέρνηση έχει επιλέξει από το πρώτο δευτερόλεπτο να μην τηρεί ούτε τα προσχήματα», θυμίζοντας κι άλλα παρόμοια παραδείγματα που φανερώνουν ότι «η Ν.Δ. σκοπεύει να κυβερνήσει αντιθεσμικά, κινούμενη ακόμη και πέραν των ορίων της συνταγματικής νομιμότητας».
Ο Δ. Τζανακόπουλος εκτιμά ότι η αποπομπή της Β. Θάνου «σχετίζεται άμεσα με συγκεκριμένες υποθέσεις που χειρίζεται η Επιτροπή Ανταγωνισμού με τρόπο που δεν αρέσει στα επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα που στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν τον κ. Μητσοτάκη», όπως η υπόθεση του μονοπωλίου της διανομής του Τύπου από το Πρακτορείο «Άργος». «Η επιλογή όμως του κ. Μητσοτάκη να ‘ορμπανοποιήσει’ τη χώρα δεν θα γίνει ανεκτή ούτε από το πολιτικό σύστημα, ούτε από τους πολίτες» υπογραμμίζει.
Τέλος, με αφορμή την παρέμβαση της κυβέρνησης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλάζοντας προς το αντιδραστικότερο βασικές διατάξεις του «Κλεισθένη», ο Δ. Τζανακόπουλος παρατηρεί ότι «το δόγμα με το οποίο κινείται η κυβέρνηση είναι πολύ απλό: ό,τι δεν μπορούμε να ελέγξουμε το καταργούμε και το επανασυστήνουμε», όπως έκανε και με το νομοσχέδιο για το επιτελικό κράτος.
Συνέντευξη στον Κώστα Παπαγιάννη
* Πώς σχολιάζετε τη στάση της κυβέρνησης κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το άσυλο και την επιλογή για το ξήλωμα φιλεργατικών μεταρρυθμίσεων κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή; Θεωρείτε ότι είναι ενδεικτική διαθέσεων για το επόμενο διάστημα;
Οι μάσκες έχουν πλέον πέσει. Μόλις έναν μήνα μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση και ο κ. Βρούτσης, λειτουργώντας ως εργολάβοι του ΣΕΒ, έδειξαν τα δόντια τους στους εργαζόμενους. Παραβιάζοντας κάθε κοινοβουλευτικό κανόνα και με πρωτοφανή αγριότητα και κυνισμό επέλεξαν να καταργήσουν δύο εμβληματικές φιλεργατικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Η πρώτη, όπως γνωρίζετε, αφορά την υποχρέωση του εργοδότη να επικαλείται βάσιμο λόγο για να προχωρήσει σε απόλυση και η δεύτερη δημιουργούσε ένα συγκεκριμένο και αυστηρό πλαίσιο προστασίας για τους εργαζομένους σε εργολαβίες.
Πρόκειται για μια κίνηση καθ’ υπαγόρευση του ΣΕΒ, την οποία μάλιστα ο κ. Βρούτσης είχε το θράσος να παρουσιάσει και ως φιλεργατική. Έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι οι ρυθμίσεις του ΣΥΡΙΖΑ ευθύνονται για το ρεκόρ πενταετίας στις απολύσεις που σημειώθηκε τον Ιούλιο. Μάλλον ο κ. Βρούτσης θεωρεί ότι απευθύνεται σε ανόητους. Η εικόνα του όμως καταντά γκροτέσκα. Ας είχε τουλάχιστον το πολιτικό θάρρος και το ανάστημα να υποστηρίξει τις τροπολογίες του σε μια κανονική διαδικασία στη Βουλή.
Αλλά αυτά πρέπει κανείς να τα περιμένει από πολιτικούς με στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Και ο κ. Βρούτσης αποδείχτηκε ότι δεν είναι τέτοιος, αλλά αποτελεί απλώς μαριονέτα του ΣΕΒ των εργοδοτικών συμφερόντων. Η επιλογή αυτή της κυβέρνησης της Ν.Δ. είναι ενδεικτική των διαθέσεών της απέναντι στους εργαζόμενους και στην κοινωνία συνολικά. Δυστυχώς, οι προβλέψεις μας επιβεβαιώνονται. Όσο περνάει ο καιρός, η στάση της Ν.Δ. θα γίνεται ακόμη πιο σκληρή, ακόμη πιο επιθετική, ακόμη πιο αντικοινωνική.
Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι εδώ. Θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην συγκρότηση μιας μαχητικής, κοινωνικής, μαζικής και δημοκρατικής αντιπολίτευσης, που αποτελεί μονόδρομο απέναντι στο μένος της ΝΔ. Για να μην της επιτρέψουμε να μετατρέψει το μίσος της για τους εργαζόμενους σε κανόνα.
* Πώς είδατε το «ξήλωμα» της Επιτροπής Ανταγωνισμού και την απομάκρυνση της Βασιλικής Θάνου; Ποιοι είναι οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης για τους ελεγκτικούς μηχανισμούς συνολικά κατά την άποψή σας;
Σας είπα και προηγουμένως ότι οι μάσκες έχουν πέσει. Η κυβέρνηση έχει επιλέξει από το πρώτο δευτερόλεπτο να μην τηρεί ούτε τα προσχήματα. Από τον διορισμό του πρώην συμβούλου της Lamda Development σε θέση υφυπουργού, τον διορισμό του ανιψιού του κ. Μητσοτάκη και πρώην συνεταίρου του Φλώρου ως επικεφαλής του Μαξίμου, τις μεθοδεύσεις στην υπόθεση του Παύλου Πολάκη, την κατάργηση του θεσμού του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, τον διορισμό ως επικεφαλής της ΕΥΠ ενός προσώπου που δεν πληροί καν τις νόμιμες προϋποθέσεις, έχει σαφώς διαφανεί ότι η Ν.Δ. σκοπεύει να κυβερνήσει αντιθεσμικά, κινούμενη ακόμη και πέραν των ορίων της συνταγματικής νομιμότητας.
Έχουμε εισέλθει σε μια περίοδο θεσμικής παρακμής και εκφυλισμού, που δεν προοιωνίζεται τίποτα θετικό για τους πολίτες, τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου. Και ακόμη ένα επεισόδιο σ’ αυτό το μπαράζ παραβιάσεων των στοιχειωδών κανόνων της δημοκρατίας ήταν και η επιλογή να ξηλώσει την Επιτροπή Ανταγωνισμού προβλέποντας αναδρομικά κωλύματα διορισμού για τα μέλη της διοίκησής της με μια καταφανώς φωτογραφική τροπολογία.
Δεν είναι όμως μόνο η εκδικητικότητα της Ν.Δ. και του κ. Μητσοτάκη απέναντι σε πρόσωπα και θεσμούς που δεν τον ακολούθησαν στον αντιπολιτευτικό του παροξυσμό και συμπεριφέρθηκαν με θεσμική σοβαρότητα και ευπρέπεια που τον ωθεί σ’ αυτές τις κινήσεις. Νομίζω ότι η επιλογή αυτή σχετίζεται άμεσα με συγκεκριμένες υποθέσεις που χειρίζεται η Επιτροπή Ανταγωνισμού με τρόπο που δεν αρέσει στα επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα που στήριξαν και συνεχίζουν να στηρίζουν τον κ. Μητσοτάκη. Χαρακτηριστική εδώ είναι η υπόθεση του πρακτορείου “Άργος”, που μονοπωλεί τη διανομή του Τύπου ενώ ο ιδιοκτήτης του είναι ταυτόχρονα και μεγαλοεκδότης.
Όμως κοιτάξτε: η ακραία αυτή στάση καταφανώς αντίκειται στο σύνταγμα και το Ενωσιακό Δίκαιο. Και το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση το ξέρει και, παρ’ όλα αυτά, επιλέγει να οδηγηθεί σε μια δικαστική διαμάχη με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα τη χάσει, διασύροντας έτσι τη χώρα μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα των χορηγών της. Ακόμη και η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά δεν είχε επιδείξει τέτοιον ακραίο κυνισμό και τέτοια ανυπόφορη αλαζονεία. Η επιλογή όμως του κ. Μητσοτάκη να “ορμπανοποιήσει” τη χώρα δεν θα γίνει ανεκτή ούτε από το πολιτικό σύστημα, ούτε από τους πολίτες.
* Τι θα ακολουθήσει την κατάργηση του πανεπιστημιακού Ασύλου; Είναι μια εμμονή της κυβέρνησης με βάση το δόγμα «νόμος και τάξη» ή υπάρχουν βαθύτεροι στόχοι;
Η Ν.Δ. επέλεξε να οικοδομήσει όλη την αντιπολιτευτική της ρητορική τα προηγούμενα χρόνια πάνω στο δόγμα «νόμος και τάξη», ολοκληρώνοντας την ακροδεξιά μετατόπιση που συντελέστηκε την περίοδο Σαμαρά. Στο πλαίσιο αυτού του αντιπολιτευτικού λόγου, που σήμερα είναι ο επίσημος κυβερνητικός λόγος, το άσυλο στοχοποιήθηκε ως αιτία όλων των κακών. Και η κατάργησή του μετατράπηκε σε ιδεολογικό σύμβολο. Επομένως, είναι προφανές ότι η επιλογή κατάργησης του ασύλου επιτελεί μια ιδεολογική λειτουργία.
Όμως, ξέρετε, στη Βουλή κατά τη διάρκεια της συζήτησης αναδείχτηκαν η θεωρητική και πολιτική γύμνια της κυβέρνησης αλλά και το μίσος των στελεχών της Ν.Δ. για το δημόσιο πανεπιστήμιο. Ακούσαμε περιγραφές που παρουσίαζαν το Ελληνικό Δημόσιο πανεπιστήμιο ως χειρότερο ακόμη και από το Αλκατράζ, ενώ την ίδια στιγμή, από την ίδια την υπουργό Παιδείας, ακούσαμε ότι ο πανεπιστημιακός χώρος πρέπει να εξομοιωθεί με τον υπόλοιπο δημόσιο χώρο. “Τι διαφορά έχουν οι χώροι του πανεπιστημίου από έναν οποιοδήποτε δρόμο ή μια πλατεία;” είπε ο κ. Μητσοτάκης στην ομιλία του.
Πρέπει λοιπόν να τους ενημερώσουμε ότι ο πανεπιστημιακός χώρος, εδώ και μια χιλιετία που υπάρχει ο πανεπιστημιακός θεσμός, δεν εξομοιώνεται με τον δημόσιο χώρο. Είναι ετερογενής, είναι ιδιαίτερος και χρήζει ειδικής προστασίας από την κρατική αυθαιρεσία. Κι ακριβώς αυτή την ιδιαίτερη ιστορική και θεσμική πραγματικότητα έρχεται να κατοχυρώσει το πανεπιστημιακό άσυλο, που συνέχεται άρρηκτα με το αυτοδιοίκητο του πανεπιστημίου. Όμως αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους δήθεν φιλελεύθερους τεχνοκράτες, που βάλθηκαν να ξεπαστρέψουν σε έναν μήνα κοινωνικές κατακτήσεις, ιστορικές ιδιαιτερότητες, θεσμικές εγγυήσεις και δημοκρατικές μορφές οργάνωσης για να υπηρετήσουν την ακροδεξιά επικοινωνιακή τους τακτική αλλά και το σκληρό νεοφιλελεύθερο σχέδιό τους.
Κανείς δεν λέει βεβαίως ότι δεν υπάρχουν προβλήματα στο δημόσιο πανεπιστήμιο, ακόμη και προβλήματα παραβατικότητας. Το να χαρακτηρίζουμε όμως τα δημόσια πανεπιστήμια ως κέντρα ανομίας, ναρκεμπόρων, ροπαλοφόρων και κουκουλοφόρων επιτελεί μια άλλη λειτουργία: στοχεύει να απαξιώσει πλήρως το δημόσιο πανεπιστήμιο, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μορφές οργάνωσης του πανεπιστημιακού θεσμού που θα τον αφήνουν έρμαιο σε επιχειρηματικά συμφέροντα με ή χωρίς την τυπική ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.
* Με βάση το πρώτο «αποτύπωμα» της κυβέρνησης με το νομοσχέδιο για το επιτελικό κράτος και το πολυνομοσχέδιο, ποια είναι η εκτίμησή σας για τη στάση της σε σχέση με τη Δημόσια Διοίκηση και τους κρατικούς μηχανισμούς;
Το δόγμα με το οποίο κινείται η κυβέρνηση είναι πολύ απλό: ό,τι δεν μπορούμε να ελέγξουμε το καταργούμε και το επανασυστήνουμε. Αυτό έκανε με το νομοσχέδιο για το επιτελικό κράτος, αυτό έκανε με τις αντιδραστικές αλλαγές στον “Κλεισθένη”. Την ίδια στιγμή, επιχείρησε να δημιουργήσει όρους υπερσυγκέντρωσης εξουσιών στο πρόσωπο του κ. Μητσοτάκη, να υποβαθμίσει συγκεκριμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς, να δημιουργήσει όρους απόλυτου ελέγχου στη Δημόσια Διοίκηση.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, θα επιλέξει να κινηθεί με εκδικητικότητα, φανατισμό και αυταρχισμό προκειμένου να διαμορφώσει μια ασφυκτική κατάσταση ελέγχου στη Δημόσια Διοίκηση και στο κράτος. Την ίδια στιγμή, θα παρουσιάζει τις παρεμβάσεις της οργουελικά: η υπερσυγκέντρωση θα ονομαστεί συντονισμός, ο αυταρχισμός αποφασιστικότητα, η παράκαμψη κανόνων αποτελεσματικότητα, η εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων εμπιστοσύνη στην επιχειρηματικότητα και τα συναφή. Δεν νομίζω βεβαίως ότι αυτή η στρατηγική έχει μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας.
Μπορεί ίσως η εκλογική επικράτηση να δίνει μια πίστωση χρόνου στην κυβέρνηση να κάνει τέτοιου τύπου ακρότητες, όμως τα δημοκρατικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας δεν έχουν ατονήσει. Κάνω λοιπόν την εκτίμηση ότι πολύ σύντομα οι πολίτες θα ανακόψουν αυτή τη σκοτεινή πορεία που ακολουθούν ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του.
