Του Θέμη Μαγκανά
Αυτές είναι μερικές από τις ιδιότητες που μπορεί να προσδώσει κανείς σε πολλά πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν επί πολλά χρόνια στον πολιτικό στίβο.
Πολλά συνέβησαν επί της εποχής τους, τα οποία έχουν απασχολήσει την κοινή γνώμη και τη Δικαιοσύνη. Και όμως ο περί ων ο λόγος παραμένουν έξω από το κάδρο, αλλά και ανενόχλητοι διάγουν βίον εκτός των φώτων της δημοσιότητας.
Το αν ευθύνονται ή όχι το γνωρίζουν οι ίδιοι. Το θέμα όμως αυτό θα έπρεπε να έχει απασχολήσει τη Δικαιοσύνη προ πολλού.
Γιατί δεν είναι δυνατόν να έχει γεμίσει η Δικαιοσύνη υπόπτους, κατηγορούμενους αλλά και καταδικασμένους που ήταν άμεσοι συνεργάτες τους και οι ίδιοι να μην γνωρίζουν κάτι.
Γιατί δεν είναι φυσιολογικό να υπάρχει τόσος θόρυβος γύρω από θέματα τα οποία σημάδεψαν τη ζωή ενός Λαού και να μην αισθάνονται οι ίδιοι την ανάγκη να μιλήσουν και να συμβάλλουν στην ανεύρεση της αλήθειας, να συμπαρασταθεί στους πρώην συνεργάτες τους και να αναλάβουν την όποια ευθύνη πιθανόν να τους αναλογεί.
Γιατί το έντιμο είναι, όταν ένας συνεργάτης ή υφιστάμενος δέχεται τα πυρά αντιπάλων, διασύρεται από ορισμένα “εχθρικά” ΜΜΕ και σύρεται στις αίθουσες εισαγγελέων, ανακριτών και Δικαστηρίων, να κάνουν έστω μια δήλωση ή καλύτερα να καταθέσουν οικειοθελώς όσα γνωρίζουν, απλά και μόνο χάριν της συνεργασίας και της προσωπικής σχέσης την οποίαν είχαν μεταξύ τους.
Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ ότι το όνομα συγκεκριμένων επικεφαλής να μην έχουν εμφανιστεί σε Δικογραφίες ή δεν έχουν αναφερθεί σε μαρτυρικές καταθέσεις και απολογίες.
Και τέλος, γιατί όποιος επιλέγει να ηγείται οφείλει να το πράττει μέχρι τέλους και όχι να “κρύβεται” πίσω από την “ανωνυμία” όταν υποθέσεις, των οποίων την ευθύνη είχαν, πηγαίνουν στραβά. Είτε φταίνε προσωπικά, είτε όχι.Και πάλι αναφέρω ότι το ποιός εμπλέκεται σε μια υπόθεση ή όχι, ποιος είναι ένοχος ή όχι αφορά τη Δικαιοσύνη, η οποία δεν πρέπει να δίνει a priori αμνηστία σε ορισμένους, όπως και αν αυτοί ονομάζονται ή όποια θέση ευθύνης και αν κατέχουν ή κατείχαν.
Το άρθρο αυτό χρησιμοποιεί στοιχεία και καταστάσεις που “φωτογραφίζουν” περισσότερους του ενός και για τον λόγο αυτό πολλοί μπορεί να συσχετίσουν κάποιο πολιτικό ή μη πρόσωπο ή να θεωρήσουν ότι αφορά στους ίδιους ή σε γνωστούς του.
Για εμένα τουλάχιστον, περιγράφει όλο το σκηνικό της έλλειψης υπευθυνότητας και καθήκοντος της Διοίκησης Φορέα του Δημοσίου, που χωρίς καμία αναστολή εγκατέλειψαν Διευθυντικό στέλεχος στον λάκκο των λεόντων να διασύρεται για πολιτικούς λόγους, ακόμα και όταν θέματα που οδηγήθηκαν στη Δικαιοσύνη τους αφορούσαν άμεσα, προσωπικά και συλλογικά.
Και επειδή σε κάθε κανόνα υπάρχουν εξαιρέσεις, το ίδιο ισχύει και στο συγκεκριμένο παράδειγμα.
Βήματα προόδου υπάρχουν και είναι προς τιμή της Κυβέρνησης, ότι οδηγούνται πλέον και καταδικάζονται όλο και περισσότερα πολιτικά μεγαλοστελέχη του παρελθόντος για ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ που έχουν διαπράξει.
Υπάρχει όμως αρκετός δρόμος ακόμα, λόγω του γεγονότος ότι και η Δικαιοσύνη βρίσκεται σε μια φάση αναδιάρθρωσης και εξάλειψης φαινομένων κωλυσιεργίας, παραγραφών και προστασίας “ημετέρων”.
Και οφείλει η Κυβέρνηση να προχωρήσει με ταχύτερα βήματα, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της και κυρίως κάνοντας τις απαιτούμενες Συνταγματικές αλλαγές, που θα οδηγήσουν σε μια δικαιότερη Δικαιοσύνη για ΟΛΟΥΣ και όχι για τους επίορκους, τους απατεώνες, τους καταχραστές του Δημοσίου και τους κάθε λογής εγκληματίες, που λόγω των παρανομιών τους έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν τις υπηρεσίες γνωστών μεγαλοδικηγόρων. Ενώ, στον αντίποδα οι έντιμοι και ευσυνείδητοι να αφήνονται στο έλεος της “τυφλής” Δικαιοσύνης, να καταδικάζονται ερήμην, λόγω έλλειψης δυνατότητας χρηματοδότησης του δικαστικούς αγώνες και να γίνονται εξιλαστήρια θύματα προκειμένου οι “δυνατοί” και οι “φίλοι” του συστήματος να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τα προϊόντα των παρανομιών τους, εις υγείαν των κορόιδων.
Τελειώνω με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποδεικνύει τα όσα προανέφερα: Υπάλληλος ΔΕΚΟ καταγγέλλει παρανομίες, απιστία και διασπάθιση Δημοσίου Χρήματος, σε Δημόσιο Έργο. Προκαλεί με τις καταγγελίες του και τις επίμονες οχλήσεις του προς όλους τους Αρμόδιους, επίσημους Ελέγχους από τη Γενική Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης, από το Σώμα Επιθεωρητών Δημοσίων Έργων, από την Υπηρεσία Ελέγχου του Προγράμματος Περιβάλλοντος και την Ειδική Υπηρεσία Ελέγχου της ΕΕ (OLAF). Και ενώ επιβεβαιώνονται οι καταγγελίες του και διαπιστώνονται και άλλες ατασθαλίες, εντούτοις συνεχίζει να υφίσταται διωγμό με αποκορύφωμα να δικάζεται σε 15 μέρες για απιστία και παράβαση καθήκοντος!!!
Και το κερασάκι στην τούρτα: το εποπτεύον Υπουργείο παραμένει απλός παρατηρητής, ενώ επί της ουσίας έχει λάβει σαφή θέση και συγκαλύπτει διαπιστωμένες παρανομίες, αποδέχεται την παραλαβή έργου με σοβαρότατα τεχνικά και κατασκευαστικά προβλήματα, υπερβάσεις και υπερκοστολόγηση εργασιών και υλικών, καθώς και την αχρεωστήτως καταβολή ποσών εξ ορισμένων εκατοντάδων εκατομμυρίων €.
Ο άγνωστος Χ της φωτογραφίας είναι τελικά γνωστός και μπορεί να ταυτιστεί με συγκεκριμένα πρόσωπα (πολιτικά και μη) που καθένας από εμάς γνωρίζει ή για τα οποία έχει ακούσει.Ας μην τους αφήσουμε όμως να παραμένουν «άγνωστοι» οι γνωστοί και να τους παρέχομε ασυλία. Ας ενώσουμε δυνάμεις.
Ας τολμήσουμε να καταγγείλουμε.
Ας πιέσουμε τους Αρμόδιους Υπουργούς και τους Υπηρεσιακούς, τις Κομματικές Οργανώσεις (που συνήθως «κρατούν ίσες αποστάσεις» ή σφυρίζουν αδιάφορα!!!) να συμβάλλουν στην επιτάχυνση των διαδικασιών διαλεύκανσης όλων των χειμαζουσών υποθέσεων, προστασίας των εμπλεκομένων και καταγγελλόντων και απονομής Δικαιοσύνης, γρήγορα και ΔΙΚΑΙΑ και τέλος
Ας ευαισθητοποιήσουμε και τον Αλέξη τον Τσίπρα, που παρά τον τεράστιο φόρτο που έχει, επιδεικνύει μια τεράστια ευαισθησία για το θέμα, ενδιαφέρεται προσωπικά και είναι ίσος ο μόνος που μπορεί να βάλει τον «μύλο» να γυρίσει για να «αλέσει» τους κακούς σπόρους, ώστε να μην μπορούν πλέον να βλαστήσουν και να πολλαπλασιαστούν.
