Ανακοίνωση εξέδωσε η Οργάνωση Λασιθίου της ΚΝΕ, μέσω της οποίας απευθύνει κάλεσμα για συμεμτοχή στην προβολή της ταινίας «Σεράγιεβο σ’ αγαπώ» που θα πραγματοποιηθεί σήμερα, Κυριακή, 29 Ιουλίου στον Άγιο Νικόλαο, στις 8μ.μ στην καφετέρια Άνω Κάτω.
Αναλυτικά, στην ανακοίνωσή της, η ΚΝΕ αναφέρει:
Σήμερα Κυριακή 29 Ιουλίου, η Οργάνωση της ΚΝΕ στον Άγιο Νικόλαο οργανώνει προβολή ταινίας για τους νέους και νέες που προβληματίζονται, που ανησυχούν για τις εξελίξεις στην περιοχή μας. Επιδιώκει να δώσει μια ευκαιρία ψυχαγωγίας, την ώρα που δεκάδες λαικές οικογένειες πλήττονται όχι μόνο από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες αλλά πιο συνολικά από την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ- κεφαλαίουσε όλες τις πτυχές της ζωής του λαού και της νεολαίας.
Με την επιλογή της ταινίας που αναφέρεται στα γεγονότα του πολέμου που εξαπέλυσε το ΝΑΤΟ στην γειτονική Γιουγκοσλαβία επιδιώκουμε να ανοίξει η κουβέντα για τον ρόλο του ΝΑΤΟ,την συμμετοχή της χώρας μας σε αυτήν την λυκοσυμμαχία.Ειδικά σε μια περίοδο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδυκνείεται το καλύτερο παιδί των ΝΑΤΟϊκών στην περιοχή. Την ίδια στιγμή που οι ελλείψεις σε αντιπλημμυρικά και έργα,η υποστελέχωση των υπηρεσιών κοστίζουν ανθρώπινες ζωές,η κυβέρνηση έπαιρνε συγχαρητήρια γιατί η χώρα μας είναι η δεύτερη χώρα μετά τις ΗΠΑ σε ΝΑΤΟϊκές δαπάνες.
Οι Οργάνωσεις Λασιθίου της ΚΝΕ απευθύνουμε αγωνιστικό κάλεσµα διεκδίκησης και αγώνα σε κάθε νέο και νέα που σήµερα προβληµατίζεται µε όσα αντιµετωπίζει στις σπουδές, στη δουλειά, στη ζωή του. «Μπορεί να αλλάξει κάτι;», «µπορεί ο λαός να καθορίσει τις εξελίξεις προς όφελός του;». Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ απαντάµε κατηγορηµατικά: Ναι! Μαζί µπορούµε να κατακτήσουµε ένα δίκαιο, όµορφο µέλλον.
Λίγα λόγια για την ταινία
Η ταινία μιλά για τις συνέπειες του πολέμου πάνω στην ψυχή και το κορμί του ανθρώπου. Ιδιαίτερα της γυναίκας. Η οποία, πέρα από τα άλλα, μετατρέπεται σε σκεύος ηδονής και εκδίκησης. Δεν υπήρξε κανένας επιθετικός πόλεμος στην ιστορία του κόσμου, που να μην επιφύλαξε «ιδιαίτερη» μεταχείριση στη γυναίκα.
Εξαίρεση, βέβαια, δε θα αποτελούσαν και οι πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία! Και ιδιαίτερα αυτός στη Βοσνία, όπου τα πολιτικά παιχνίδια ήταν τόσο έντονα, η ξένη επέμβαση ήταν τόσο βίαιη, που εξαγρίωσε ανθρώπους και τους μετέτρεψε σε κτήνη. Ανθρώπους, που μέχρι εχτές ακόμα, ζούσαν ειρηνικά και πολιτισμένα.
Το «Σαράγιεβο σ’ αγαπώ», δυστυχώς, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει την οργή της δημιουργού του. Η Γιασμίλα Σμπάντιτς, δεν μπόρεσε να δει το δάσος της φρίκης του πολέμου, να δει την ξένη παρέμβαση, να δει τη μεγάλη καταστροφή της διάλυσης και τον τεμαχισμό σε μικρά κομματάκια της μεγάλης πατρίδας της. Μπροστά στα μάτια της ορθώθηκε το δέντρο του εθνικού, του τοπικού, του προσωπικού, της «αληθινής» ιστορίας. Και αυτό το δέντρο έκρυψε την αντικειμενική αλήθεια και μίκρυνε την οικουμενικότητα της ταινίας.
Η ιστορία της ταινίας, η οποία προπαγανδίζεται σαν αληθινή, είναι τόσο γερή που θα μπορούσαν να βγούνε μεγάλα συμπεράσματα. Μια 12χρονη Βόσνια κοπέλα, που ζει στα σύνορα της Βοσνίας με τη Σερβία, μεγαλώνει πιστεύοντας περήφανα πως ο πατέρας της ήταν ένας ήρωας που χάθηκε στον πόλεμο. Η μάνα της είναι διακριτική. Αποφεύγει να μιλάει γι’ αυτό το γεγονός! Οι δυο γυναίκες, η μάνα και η κόρη, παρόλα τα καθημερινά προβλήματα, κυρίως οικονομικά, είναι βαθιά αγαπημένες. Κάποια μέρα, όμως, αποκαλύπτεται η αλήθεια. Οι δυο γυναίκες θα φτάσουν στα πρόθυρα του μίσους. Τελικά θα κυριαρχήσει η λογική και η κατανόηση. Θα νικήσει η άδολη αγάπη!
Το ζουμί στην ταινία είναι πως οι «τυφλοί» πόλεμοι, όπως και αυτός στη Γιουγκοσλαβία, έχουν πολλές «παράπλευρες απώλειες»! Κυρίως παιδιά και γυναίκες! Ζουμί, επίσης, υπάρχει στη δύναμη του ανθρώπου, της γυναίκας στη συγκεκριμένη περίπτωση, να ξεπερνάει την απελπισία και να αγωνίζεται με επιτυχία για το μέλλον της, παρότι οι πληγές είναι πάντα εκεί και πάντα σε αιμορραγία!
Ο πληροφορημένος θεατής, σίγουρα, θα αρνηθεί να ακούσει τη μονόπλευρη τοποθέτηση της ταινίας, πως οι κακοί είναι μόνον οι Σέρβοι, και θα δει την ταινία, τουλάχιστον, σαν ένα γεγονός που μπορεί να συμβεί τόσο από τη μια όσο και από την άλλη πλευρά. Και σίγουρα ο πληροφορημένος θεατής, βλέποντας την ταινία, θα μισήσει ακόμα περισσότερο τον πόλεμο! Ο θεατής που ενημερώνεται μονόπλευρα, θα παγιδευτεί από τον πλούσιο συναισθηματισμό της ταινίας και θα αρκεστεί στο πρώτο επίπεδο. Στην ιστορία της μικρής Σάρας και της μητέρας της. Στους καλούς Βόσνιους και στους κακούς Σέρβους!
Το «Σαράγιεβο σ’ αγαπώ» τιμήθηκε με τη Χρυσή Αρκτο, στο φεστιβάλ του Βερολίνου (2006).
