Του Νίκου Ηγουμενίδη
Η ΝΔ έκανε εκδήλωση για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ). Αυτοί που άφησαν τον αστικό ιστό της πατρίδας χωρίς δημόσια ΠΦΥ, αυτοί που σε μια βραδιά έδιωξαν περισσότερους από 2500 γιατρούς και έκλεισαν τα ιατρεία του ΙΚΑ, με περίσσεια πολιτικού θράσους, σήμερα προσπαθούν να καλύψουν την πολιτική τους ανεπάρκεια με επικοινωνιακές εκδηλώσεις.
Και στην ΠΦΥ, όπως γενικότερα στην υγεία, συγκρούονται δυο πολιτικές θέσεις.
Η νεοφιλελεύθερη θέση, που υποστηρίζει η ΝΔ: Η απόλυτη υποταγή της υγείας στα οικονομικά συμφέροντα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας είναι συνάρτηση της οικονομικής κατάστασης του ασθενούς. Όλα καθορίζονται από τον «τιμοκατάλογο» των υπηρεσιών υγείας (πόσο θα αμείβεται ο γιατρός, τι ποσόν καλύπτει το δημόσιο κλπ). Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής τα ζήσαμε. Συρρίκνωση της δημόσιας περίθαλψης, μετακύλιση του κόστους περίθαλψης στους ασθενείς, ακάλυπτες ανάγκες, αποκλεισμός συμπολιτών μας από τις υπηρεσίες υγείας. Και όλα αυτά στο όνομα του προνομίου της «ελεύθερης» επιλογής γιατρού. Τόσο ελεύθερης, όσο επιτρέπουν τα οικονομικά κάθε ασθενούς συμπολίτη μας.
Στην αντίθετη κατεύθυνση, η θέση της αριστεράς: Δημόσιο σύστημα υγείας που θα εξασφαλίζει την καθολική κάλυψη του πληθυσμού, θα παρέχει δωρεάν, ισότιμη πρόσβαση των πολιτών σε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας. Θα έχει ελεγχόμενο κόστος και θα υπόκειται σε κοινωνικό έλεγχο. Τα τελευταία 3 χρόνια, ζήσαμε τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών επιλογών. Τα δημόσια νοσοκομεία και γενικότερα το δημόσιο σύστημα υγείας, «γλύτωσε» από την λειτουργική κατάρρευση στην οποία «είχε καταδικαστεί» από τους προηγούμενους. Περίπου 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστων συμπολιτών μας, ανέκτησαν την χαμένη δυνατότητα πρόσβασης στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας. Ξεκίνησε το χτίσιμο της ΠΦΥ στα αστικά κέντρα της χώρας με τις Τοπικές Μονάδες Υγείας (συντομογραφικά ΤοΜΥ, «τομύ») που ακουστικά παραπέμπει στον σχεδιασμό – τομή της αριστεράς στην ΠΦΥ.
Μετά τα μνημόνια, στην υγεία πολλά μπορούμε να πούμε, πολύ περισσότερα να κάνουμε. Ωστόσο, όλα αυτά που κατά καιρούς έχουμε επισημάνει ή συζητήσει με τις ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις, συναντούνται σε ένα στόχο. Για την αποφασιστική στήριξη του δημόσιου συστήματος υγείας, στις δαπάνες είναι ώριμο να διεκδικήσουμε και για την χώρα μας το «Ευρωπαϊκό κεκτημένο». Σήμερα ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε και να επιβάλλουμε να δοθεί 6,5% του ΑΕΠ στην υγεία. Αυτό σημαίνει με τα σημερινά δεδομένα, αύξηση των δαπανών για την υγεία κατά 3 – 3,5 δις €. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του ποσού να διατεθεί για νέες προσλήψεις (ενίσχυση του συστήματος με ανθρώπινο δυναμικό) και για αυξήσεις μισθών (βελτίωση της μισθολογικής κατάστασης των εργαζομένων στο σύστημα υγείας).
Αυτή η διεκδίκηση, φέρνει πιο κοντά στην υλοποίηση και τον στόχο που ήδη έχω αναφέρει για την υγεία στην Κρήτη μετά τα μνημόνια. Τον στόχο της υγειονομικής αυτάρκειας της Κρήτης. Ο σχεδιασμός μας, πρέπει να συμβάλλει στην αναγκαία ενίσχυση των κλινικών εκείνων, έτσι ώστε κανένα περιστατικό να μην χρειάζεται για νοσηλεία μετακίνηση από το νησί. Κάθε περιστατικό να μπορεί να αντιμετωπίζεται στην Κρήτη.
Μακριά από την αριστερά κάθε επικοινωνιακή εκδήλωση λαϊκισμού. Τις χαρίζουμε μαζί με την μοναξιά της μιζέριας και της καταστροφολογίας στην ΝΔ. Έχουμε μπροστά μας το σοβαρό καθήκον της οικοδόμησης, της μετά τα μνημόνια Ελλάδας. Προχωράμε μπροστά με την κοινωνία.
Θα τα καταφέρουμε!
