Της Αθηνάς Σπανάκη
Προ 4ετίας όταν πρωτοανέλαβε η δημοτική αρχή, ο δήμαρχος κ. Λαμπρινός μου ανέθεσε την ευθύνη της κοινωνικής πολιτικής.
Μια θέση ευθύνης που θεσμικά αποδίδεται από τον πρώτο άρχοντα σε έναν στρατιώτη αρχών και ιδεών για να υπηρετήσουν όλους τους δημότες, ανεξαρτήτου γένους, φυλής, φύλου και χρώματος.
Προχθές η δημοτική αρχή έκανε απολογισμό 4ετίας.
Αναφορικά με τον απολογισμό που με τόσο ενδιαφέρον ανέγνωσα, ανέσυρα εικόνες που με κόπο και υπέρμετρη προσπάθεια προσπάθησα να πάρουν σάρκα και οστά για να γίνουν αυτή τη στιγμή έφηβοι που στα πιο δημιουργικά τους νιάτα θα προδιέγραφαν ένα λαμπρό μέλλον για αυτή την πόλη.
Άλλο κοινωνική πολιτική κι άλλο φιλανθρωπία θυμάμαι είχε προδιαθέσει ο Δήμαρχος αυτής της πόλης κι εγώ το πήρα και το έκανα Ευαγγέλιο.. και δούλεψα πάνω σε αυτό με όποιες δυνάμεις είχα στη διάθεση μου, λιγοστές και κακοραμμένες.. Ίσως να προσπάθησα να ξηλώσω και να ξαναράψω .. για να φτιάξω ένα νέο μοτίβο και να χαράξω μια νέα πολιτική που θα ανταποκρινόταν στα δεδομένα και τις ανάγκες αυτής της πόλης, αλλά δεν ήμουν μόνη μου… είχα συμπαραστάτες ανθρώπους που πρέσβευαν τις ίδιες ιδέες με εμένα αλλά και τους πολίτες αυτού του Δήμου που ονειρεύτηκαν αλλά και πόθησαν την αλλαγή από το κατεστημένο χρόνων.
Στη θέση της αντιδημάρχου κοινωνικής πολιτικής παρέμεινα για 18 μήνες.
Για όσο καιρό ήμουν αντιδήμαρχος εγώ και οι συνεργάτες μου κάναμε πολλά. Πάντοτε σε συνεννόηση με τον δήμαρχο. Κέντρο αστέγων, κοινωνικό παντοπωλείο, πρωινά στους οικονομικά αδύναμους μαθητές κλπ κλπ. Μετά από 18 όμως μήνες ο κ. Λαμπρινός έκρινε ότι έπρεπε να αντικατασταθώ στη θέση της αντιδημάρχου με την κα Καναβάκη η οποία όπως έλεγε ο δήμαρχος θα συνέχιζε το έργο μου.
Δεν με λυπεί τόσο η ξένη οικειοποίηση των δικών μου πεπραγμένων, όσο η λεηλάτηση κόπων και μόχθων που μόνο σκοπό είχαν την ανιδιοτελή αρωγή των Δημοτών αυτής της πόλης. Τον μαρασμό δομών αλλά και προγραμμάτων, όχι δεν τον είχα φανταστεί.. θεωρούσα ότι ήταν τόσο καλά προγραμματισμένα όλα που απλώς θα μπορούσαν να λειτουργήσουν και να επεκταθούν με τις έστω λιγοστές προϋποθέσεις που διέθεταν οι δομές. Στόχος και σκοπός πάντα ήταν η Κοινωνική Πολιτική του Δήμου Ηρακλείου να αποτελεί τη φρεγάτα που θα εξυπηρετούσε και θα βοηθούσε κάθε ωφελούμενο που θα είχε την ανάγκη αυτής της Δημοτικής Αρχής. Είμαι ήσυχη γιατί αναλαμβάνω την ευθύνη της προσπάθειας την οποία κατέβαλα και λυπάμαι που οι κόποι “ορισμένου” χρονικού διαστήματος επαναχαράχθησαν στο βωμό μερικών “αργυρίων”….
