Με μαζική συμμετοχή εργαζομένων από πολλούς κλάδους πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ σε Ηράκλειο και Χανιά με θέμα: «Εργάσιμος χρόνος και μισθός. Το νομοθετικό πλαίσιο κυβερνήσεων και ΕΕ. Οι θέσεις του ΚΚΕ.».
Στα Χανιά κεντρικός ομιλητής ήταν ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργατική – Συνδικαλιστική Δουλειά, ενώ στο Ηράκλειο μίλησε ο Ανδρέας Κοκοσάλης, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ. Ακολούθησαν παρεμβάσεις εργαζομένων που μετέφεραν το ξεχαρβάλωμα του εργάσιμου χρόνου και πείρα από την οργάνωση αγώνων. Νωρίτερα, στο πλαίσιο της προετοιμασίας των εκδηλώσεων η Επιτροπή Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ ανατύπωσε την μπροσούρα της ΚΕ για τον εργάσιμο χρόνο και εξέδωσε τετρασέλιδη ανακοίνωση.
Στην ομιλία του στα Χανιά ο Νίκος Μαυροκέφαλος τόνισε ότι οι εκδηλώσεις του Κόμματος αυτήν την περίοδο έχουν πρώτα και κύρια τον χαρακτήρα της συμβολής στην οργάνωση της πάλης, θυμίζοντας τις μεγάλες απεργίες σε μια σειρά από κλάδους και την προγραμματισμένη μεγάλη πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 20 Νοέμβρη. Ενώ σημείωσε και ότι το σύνθημα που έχει επιλεγεί, «Δώστε λεφτά για μισθούς, Υγεία και Παιδεία και όχι του πολέμου τα σφαγεία», έχει μεγάλη σημασία αφού συμπυκνώνει την πραγματική αιτία όλων των δεινών που βιώνουν η εργατική τάξη και ο λαός μας.
Στη συνέχεια το στέλεχος του Κόμματος ανέδειξε την αντίθεση μεταξύ της εργατικής τάξης και των καπιταλιστών στη χώρα μας, αντίθεση που συνεχώς μεγαλώνει, σημειώνοντας ότι την ίδια στιγμή που οι μεγάλες εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες απέκτησαν το 2023 πάνω από 11,5 δισεκατομμύρια ευρώ καθαρά κέρδη, εκείνο που επιστράφηκε στους εργαζόμενους αποτυπώνεται στους πραγματικούς μισθούς που την ίδια περίοδο ήταν 15% μικρότεροι από ό,τι το 2011. «Καταλαβαίνετε ότι όχι μόνο δεν επιστράφηκε τίποτα από τη δουλειά των εργαζομένων, αλλά ότι συνεχίζεται μια τεράστια επίθεση», σημείωσε ο ομιλητής και τόνισε: «Στο ρεκόρ κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων καταγράφηκε ένα ακόμα ρεκόρ για την εργατική τάξη. Είναι η χρονιά από το 1974 με τις λιγότερες Κλαδικές Εθνικές Συμβάσεις που έχουν υπογραφεί ποτέ στη χώρα, μόλις 8. Τώρα, 3 χρόνια καπιταλιστικής ανάπτυξης, έχουν υπογραφεί μόλις 8 και από αυτές η κυβέρνηση έχει κάνει υποχρεωτικές μόλις τις 2. Αυτή είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη».
Υπογράμμισε ακόμη ότι «με μια γραμμή», οι εργοδότες λένε σε συνδικάτα που διεκδικούν την υπογραφή Σύμβασης: «Πρώτον, ότι θέλουν την κατάργηση του κατώτατου κλαδικού μισθού, δεύτερον, την κατάργηση των ειδικοτήτων και, τρίτον, αυξήσεις μόνο στα όρια της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας. Αυτό έρχεται να κάνει η Κεραμέως με τον καινούργιο νόμο που θα ψηφίσει τον Νοέμβρη. Αφήστε, λέει, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, “αυτά είναι παρωχημένα πράγματα”, λέει, “του προηγούμενου αιώνα”, θα διαμορφώσω έναν μαθηματικό τύπο με βάση την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα και τον πληθωρισμό και θα σας δίνω τόσο αύξηση. Δηλαδή αυξήσεις – ψίχουλα που εξανεμίζονται την επόμενη μέρα».
Παράλληλα σημείωσε ότι την ίδια ώρα «υπάρχουν μια σειρά από ευρωπαϊκές Οδηγίες και κυβερνητικές ρυθμίσεις που έχουν ξηλώσει οποιαδήποτε κατάκτηση για τον εργάσιμο χρόνο». Στη συνέχεια ανέφερε ότι είναι σήμερα υπερώριμο όσο ποτέ να υπάρχει σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς, 7ωρο – 5ήμερο -35ωρο. «Για σκεφτείτε: Στη Σοβιετική Ενωση κατέκτησαν το 7ωρο λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σχεδόν 80 χρόνια μετά, το 2024, συζητάμε να μη δουλεύουν στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη οι εργαζόμενοι 13 ώρες», σημείωσε χαρακτηριστικά.
«Είμαστε το μοναδικό κόμμα, το οποίο με συνέπεια παλεύει να υπάρχουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με πραγματικές αυξήσεις. Κόντρα σε κυβερνήσεις, εργοδότες και ΕΕ. Αν δεν ήταν το ΚΚΕ και οι δυνάμεις στο κίνημα το 2016, μέσα στη βαθιά κρίση να πάρει την πρωτοβουλία και να καταθέσει πρόταση νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις, την οποία υπέγραψαν τότε πάνω από 530 συνδικάτα, αν δεν υπήρχαν οι κινητοποιήσεις σε μια σειρά κλάδων για αυξήσεις στους μισθούς και κατάργηση των αντεργατικών διατάξεων στην πράξη, θα ήμασταν πολύ πιο πίσω. Θα ήταν πολύ πιο μεγάλο το χτύπημα των συλλογικών δικαιωμάτων της εργατικής τάξης της χώρας μας και των συλλογικών κατακτήσεων, τουλάχιστον αυτών που έχουμε καταφέρει να περισώσουμε αυτά τα χρόνια», σημείωσε ο Νίκος Μαυροκέφαλος.
«Γι’ αυτό πιστεύουμε ως Κόμμα ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική σκέψη στα μυαλά της εργατικής τάξης, του λαού μας εκτός από το να δοκιμάσει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, μεγαλύτερη μαχητικότητα την ταξική πάλη και την πολιτική διέξοδο της ανατροπής», επισήμανε και πρόσθεσε: «Εκτιμάμε ως Κόμμα ότι υπάρχουν σοβαρές προϋποθέσεις να γίνει κάτι τέτοιο και μάλιστα έχουμε εκτιμήσει ότι έχει διαμορφωθεί μέσα στην ελληνική κοινωνία ένα ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, το οποίο εκφράζεται με μια μεγαλύτερη συμπόρευση τμημάτων της εργατικής τάξης και του λαού μας με το ΚΚΕ. Μια συμπόρευση που παίρνει σε ορισμένες περιπτώσεις και πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Οπως, για παράδειγμα, αυτή η κινητοποίηση των λιμενεργατών στο λιμάνι του Πειραιά, της COSCO, ο οποίος δεν είναι ένας απλός αγώνας για αύξηση στο μεροκάματο, απαιτεί μια ανώτερη ταξική συνείδηση και μια πιο αποφασιστική οργάνωση για να τα καταφέρεις. Πιστεύουμε λοιπόν ότι υπάρχει ένα τέτοιο ρεύμα και μπορεί να ισχυροποιηθεί τους επόμενους μήνες ένα τέτοιο ρεύμα που όχι μόνο θα κοντράρει την κυβέρνηση και την αστική τάξη, όχι μόνο θα καταφέρει να κερδίσει χρόνο και να εμποδίσει αντιλαϊκά μέτρα, αλλά θα περάσει ουσιαστικά στην αντεπίθεση για να διεκδικήσει αυτά που έχει ανάγκη ο λαός μας».
