“Το ελληνικό κράτος που δε σταματά να μας ταΐζει με έθνος, φυλή και μίσος για τη γειτονική χώρα, ξεχνά το αφήγημα που καλλιεργεί εσωτερικά και συνεργάζεται μια χαρά με το αυταρχικό κράτος της Τουρκίας προκειμένου να επιτεθεί στους αγώνες και τη δημοκρατία, να φιμώσει κάθε μορφή αντίστασης και να εξυπηρετήσει τελικά τον “εθνικό εχθρό” και τα σχέδια αυταρχικοποίησης εντός…”
Την αλληλεγγύη του στο τούρκικο μουσικό συγκρότημα Grup Yorum, το οποίο επρόκειτο να συμμετάσχει στο 18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ – Γιορτή Κοινωνικής Αλληλεγγύης Χανίων και του απαγορεύτηκε η είσοδος στη χώρα, εκφράζει μέσω ανακοίνωσής της η συνέλευση του φεστιβάλ.
Δείτε επίσης: Κρήτη: Απαγόρευσαν την είσοδο στη χώρα σε μέλη του τουρκικού συγκροτήματος Grup Yorum που έχουν υποστεί διώξεις από το καθεστώς Ερντογάν
Στην ανακοίνωση αναφέρεται:
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ GRUP YORUM – KΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ – ΑΜΕΣΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ SENA ERKOÇ ΚΑΙ UMUT GüLTEKIN ΑΠΟ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΩΝ
Την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου, δύο μέλη του μουσικού σχήματος Grup Yorum, η Sena ErkoÇ και ο Umut Gültekin, έφτασαν στο αεροδρόμιο των Χανίων προκειμένου να συμμετάσχουν στο 18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ. Κατά την προσγείωσή τους κρατήθηκαν παράνομα από τις ελληνικές αρχές, ενώ τους επιδόθηκε τελεσίδικο έγγραφο το οποίο ανέφερε πως έχουν καταχωρηθεί ως ανεπιθύμητοι στον Εθνικό Κατάλογο Ανεπιθύμητων Αλλοδαπών. Χωρίς καμία περαιτέρω διευκρίνιση η διαδικασία προέβλεπε απαγόρευση εισόδου στη χώρα και άμεση απέλαση.
Άμεσα, αφού προηγήθηκε τηλεφωνική παρέμβαση δικηγόρων για να ζητηθούν εξηγήσεις για την παράνομη κράτηση και την εντολή απέλασης, άνθρωποι της διοργάνωσης του Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ και αλληλέγγυες-οι μεταβήκαμε στο αεροδρόμιο προκειμένου να αρθεί η απαγόρευση εισόδου στους αγωνιστές καλλιτέχνες. Εκεί, τονίσαμε στις Αστυνομικές Αρχές του αεροδρομίου πως οι Sena και Umut δεν έχουν καμία δίωξη στην Ελλάδα, είναι υπήκοοι κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διαθέτουν τα απαραίτητα νομιμοποιητικά και ταξιδιωτικά έγγραφα ως πολίτες της: πρόκειται για κατοίκους Γερμανίας και ταξίδευαν από την Αγγλία προς Ελλάδα με γερμανικό διαβατήριο για το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ. Κάθε χρόνο εισέρχονται και εξέρχονται στη χώρα και μάλιστα η τελευταία τους επίσκεψη ήταν στη Λέσβο, τον Ιούλη του 2024. Η μόνη απάντηση των Αρχών ήταν: “δεν μπορούμε να σας εξηγήσουμε τίποτα, είναι εντολή άνωθεν για λόγους εθνικής ασφάλειας(!) και δεν υπάρχει περίπτωση να βγουν από’ το αεροδρόμιο”.
Ακολούθησε μια αλλόκοτη διαπραγμάτευση που δοκίμασε τη νοημοσύνη και τα όριά μας για να πετύχουμε τελικά -μόνο- να ταξιδέψουν οι άνθρωποι αυτοί στην έδρα τους κι όχι όπου τους επέβαλλαν αρχικά οι Αρχές, αφού προηγήθηκε σειρά εμποδίων και περιορισμών κατά την προσπάθεια έκδοσης των εισιτηρίων.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν, τι άλλαξε μέσα σε δύο μήνες και εμποδίστηκε η είσοδος στη χώρα χωρίς καμιά δικαιολογία; Γιατί αυτό συνέβη στην πόλη-ορμητήριο του ΝΑΤΟ ή “ναυαρχίδα του τουρισμού” όπως αποκαλούν επίσημα χείλη; Εκτός του ελληνικού και τουρκικού κράτους ποιοι άλλοι ορίζουν το ποιοι καταχωρούνται στην περιβόητη “λίστα ανεπιθύμητων”; Γιατί, εκτός απ’ την Τουρκία, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που απαγορεύει την είσοδο σ’ αυτούς τους δύο αγωνιστές;
Στην πόλη όπου φιλοξενούνται η αμερικανική βάση της Σούδας, το “στολίδι του ΝΑΤΟ” όπως αναφέρεται στα συνέδρια των πολεμοχαρών και οι ορδές των δολοφόνων του πλανήτη, απαγορεύεται να εισέλθουν δυο νέοι καλλιτέχνες που μέσω της πολιτικοποιημένης και χειραφετητικής τέχνης τους δε σταματούν να αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό και για τη διεθνιστική αλληλεγγύη. Το ελληνικό κράτος που δε σταματά να μας ταΐζει με έθνος, φυλή και μίσος για τη γειτονική χώρα, ξεχνά το αφήγημα που καλλιεργεί εσωτερικά και συνεργάζεται μια χαρά με το αυταρχικό κράτος της Τουρκίας προκειμένου να επιτεθεί στους αγώνες και τη δημοκρατία, να φιμώσει κάθε μορφή αντίστασης και να εξυπηρετήσει τελικά τον “εθνικό εχθρό” και τα σχέδια αυταρχικοποίησης εντός…
Είναι σαφές πως οι αντιδημοκρατικές πολιτικές της καταστολής και της ποινικοποίησης της πολιτικής δράσης συναντώνται σε Ελλάδα και Τουρκία. Είναι επίσης βέβαιο πως η τέχνη και οι ιδέες που υπερασπίζονται οι Grup Yorum δεν είναι αποδεκτές, αλλά εξαιρετικά επικίνδυνες στις δημοκρατίες που βρωμάνε φασισμό. Από τη μεριά μας νιώθουμε μεγάλη περηφάνια που εντέλει η μουσική των Grup Yorum πλημμύρισε το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας και τις καρδιές μας, αν και δυο σημαντικά μέλη έλειπαν.
Λίγα λόγια για το μουσικό σχήμα
Το σχήμα Grup Yorum ιδρύθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1985 από φοιτητές του Πανεπιστημίου, εμπνευσμένους από το σύλλογο TAYAD (σύλλογος των οικογενειών των πολιτικών κρατουμένων) και την αλληλεγγύη στην αντίσταση των φυλακισμένων και απεργών πείνας μέχρι θανάτου, που έλαβε χώρα ως αντίδραση στο στρατιωτικό πραξικόπημα της Τουρκίας στις 12 Σεπτεμβρίου 1980, στις πολιτικές αποπολιτικοποίησης και εκφοβισμού που προσπάθησαν να επιβληθούν στο λαό. Οι Grup Yorum είναι οι πρώτοι που ηχογράφησαν τραγούδια στην κούρδικη γλώσσα και υπέστησαν μεγάλες διώξεις γι’ αυτό. Όπως οι ίδιοι αναφέρουν “οι αρχές σταμάτησαν ένα φορτηγό που μετέφερε τα CD μας στα κουρδικά, και κατέστρεψαν το φορτίο με όπλα!” Τα μέλη του έχουν υποστεί σκληρές διώξεις, φυλακίσεις, βασανιστήρια με αποκορύφωμα την απώλεια των Helin Bolek, Mustafa Kocak και İbrahim Gökçek μετά από απεργία πείνας μέχρι θανάτου. Κλείνουμε με κάποια από τα λόγια τους: ” Οι λαοί δεν έχουν εμπόδια ανάμεσά τους. Όλοι οι λαοί είναι αδέρφια μεταξύ τους. Μόνος εχθρός είναι ο φασισμός, ο ιμπεριαλισμός.”
Οι μόνοι ανεπιθύμητοι στην πόλη μας είναι οι δολοφόνοι των λαών και κάθε λογής αρπακτικό που λεηλατεί τη φύση, συρρικνώνει την ελευθερία και υποτιμά τη ζωή μας!
Συγνώμη αδέρφια που δεν καταφέραμε να σας φιλοξενήσουμε όπως σας άξιζε!
Η φιλία των λαών θα νικήσει! Μόνο η αντίσταση θα σπάσει το φόβο!
İlle Kavga
