“Σου ζητώ μια μεγάλη συγγνώμη που σε έφερα σε αυτόν τον απάνθρωπο κόσμο και δεν κατάφερα να σε σώσω. Είχες τη δίψα για ζωή και όλοι αυτοί δεν σε άφησαν”
Οδύνη, πόνος, οργή περιγράφουν τα όσα συνέβησαν στο ετήσιο μνημόσυνο για τους 57 νεκρούς του εγκλήματος στα Τέμπη. Με το βλέμμα στραμμένο στις ράγες, εκεί όπου σταμάτησε η ζωή για τους 57 επιβάτες του μοιραίου τρένου, συγγενείς και φίλοι ξέσπασαν σε δάκρυα, άναψαν κεριά στη μνήμη των δικών τους ανθρώπων και άφησαν από ένα πανό και καρτελάκι για τον κάθε νεκρό.
Μια μητέρα που η κόρη της ήταν μεταξύ των θυμάτων συγκλόνισε:
«Το σπίτι μας έγινε δεύτερο νεκροταφείο. Σου ζητώ μια μεγάλη συγγνώμη που σε έφερα σε αυτόν τον απάνθρωπο κόσμο και δεν κατάφερα να σε σώσω. Είχες τη δίψα για ζωή και όλοι αυτοί δεν σε άφησαν. Πριγκίπισσά μου θα τραγουδάς στους ουρανούς με τους αγγέλους».
«Δεν θα σταματήσουμε, δεν θα ησυχάσουμε. Έναν χρόνο μας κουνάνε το δάκτυλο πως τα κάνουν όλα τέλεια. Να έρθουν στα δικαστήρια… Δεν μπορώ να συγχωρήσω κανένα. Βάλαμε τα παιδιά μας στον θάνατο» ανέφερε ο Νίκος Πλακιάς, χαροκαμένος πατέρας που έχασε τις δύο του κόρες.
«Αθάνατοι, δικαιοσύνη στα παιδιά μας» φώναξαν οι συγγενείς των θυμάτων κατά την ολοκλήρωση του μνημόσυνου.
