«Η κλιματική κρίση είναι η μεγαλύτερη πρόκληση του σήμερα και η μεγαλύτερη αβεβαιότητα του αύριο και ήδη συνδέεται με μεγάλες κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες», σημείωσε ο επικεφαλής της ΚΟ του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Σωκράτης Φάμελλος κατά την εισαγωγική του τοποθέτηση στο Στρογγυλό Τραπέζι «Περιβάλλον – Κλιματική Κρίση και Προσαρμογή» του 4ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Η Αριστερά και η δημοκρατική παράταξη πρέπει να έχουν απάντηση. Γιατί το πρόβλημα της κλιματικής κρίσης έχει πολιτικά αίτια αλλά και ο μετριασμός, δηλαδή η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, και η προσαρμογή στις επιπτώσεις που ήδη βιώνουμε, δηλαδή η ανθεκτικότητα απαιτούν πολιτικές μεταρρυθμίσεις και επιλογές», σημείωσε. «Χρειάζονται πολιτικές αποφάσεις, αναγνωρίζοντας ότι παγκόσμιες και εθνικές πολιτικές μας οδήγησαν στη σημερινή κρίση. Δεν μπορεί το ίδιο μοντέλο παραγωγής, το ίδιο αναπτυξιακό υπόδειγμα να δώσει τις λύσεις. Χρειάζεται αλλαγή του μοντέλου παραγωγής, σχέσεων κατανάλωσης – παραγωγής και σχέσεων κεφαλαίου – εργασίας. Όμως αυτή η αλλαγή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς μια ευρεία και νέα πολιτική συμφωνία στην κοινωνία, που να την κατανοεί, να την διεκδικεί και να τη στηρίζει», τόνισε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Ο Σ. Φάμελλος υπογράμμισε ότι τα θέματα κλιματικής κρίσης και πράσινης μετάβασης αποτελούν σημαντικό τμήμα των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ: «Πώς εκφράζονται οι προκλήσεις της κλιματικής κρίσης και της πράσινης μετάβασης στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ; Μιλάμε για σύγχρονη και ανθρώπινη πολιτεία. Για μια πολιτεία που έχει σχεδιασμό και μπορεί να αντιμετωπίσει θεσμικά και οργανωτικά τις κρίσεις και τις αβεβαιότητες. Αλλιώς παραμένουμε αθωράκιστοι, όπως είδαμε με τις πρόσφατες πλημμύρες της Θεσσαλίας».
«Χρειαζόμαστε σαφή νομοθετική πρόβλεψη, ακόμα και συνταγματική πρόβλεψη, πέραν των όσων απαιτεί η ευρωπαϊκή νομοθεσία για το κλιματικό αποτύπωμα και τις επιπτώσεις έργων, τόσο στις χρηματοδοτήσεις όσο και στον προϋπολογισμό του κράτους. Επιπλέον, χρειαζόμαστε δημόσια εργαλεία και έλεγχο των κρίσιμων υποδομών: δικτύων ηλεκτρισμού, αποθήκευσης, δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης, προκειμένου να πραγματοποιούνται οι σωστές επενδύσεις και να διασφαλίζεται η πρόσβαση όλων στα δημόσια αγαθά. Για τη διαχείριση αυτής της μείζονος κρίσης είναι προφανές ότι απαιτούνται εργαλεία στα χέρια της πολιτείας και για το λόγο αυτό εμείς επιλέγουμε η ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ, οι ΔΕΥΑ και η ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ πρέπει να παραμείνουν στο δημόσιο έλεγχο. Αυτές είναι μεγάλες πολιτικές αλλαγές οι οποίες υπάρχουν πλέον στα δικά μας κείμενα και χαρακτηρίζουν την επόμενη μέρα», πρόσθεσε.
Συνεχίζοντας, ο Σωκράτης Φάμελλος αναφέρθηκε και στην παράλληλη περιβαλλοντική κρίση που αφορά την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και την απώλεια βιοποικιλότητας: «Ζούμε τις επιπτώσεις ενός διπλού καθοδικού σπιράλ, και οι δύο κρίσεις είναι παράλληλες και αλληλοτροφοδοτούμενες. Η προστασία της βιοποικιλότητας και η αποκατάσταση οικοσυστημάτων δεν είναι θέμα οικολογικού εθελοντισμού είναι θέμα επιβίωσης και πολιτικής επιλογής. Στη χώρα μας σχετίζεται άμεσα με την καθυστέρηση στο χωροταξικό και στον πολεοδομικό σχεδιασμό, αλλά και στην καθυστέρηση στην υλοποίηση αποκεντρωμένων υποδομών. Δεν επενδύουμε στα οικοσυστήματα ως ασπίδα απέναντι στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, αλλά τα βλέπουμε αποκλειστικά ως αναπτυξιακή «ευκαιρία». Και η επιστήμη οφείλει επίσης να επικαιροποιήσει τα πρότυπά της και τις λύσεις που προτείνει. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για την επόμενη μέρα χωρίς «λύσεις προσαρμοσμένες στην φύση», με κατάλληλες νομοθετικές επιλογές και χρηματοδοτήσεις», κατέληξε ο Σωκράτης Φάμελλος.
