Του Γιώργου Σαριδάκη
Κατά γενική ομολογία, ένα δύσκολο και επικίνδυνο φαινόμενο αποτελεί η συμπτωματολογία της παιδοφιλίας (παιδεραστίας), με τις πολυάριθμες περιπτώσεις που έρχονται στην επιφάνεια και στο φως της δημοσιότητας να συγκλονίζουν και να προκαλούν κοινωνικούς τριγμούς και γενικότερο «μούδιασμα».
Ειδικότερα, η παιδοφιλία συνιστά μια διαστροφή και αφορά, κυρίως, καταστάσεις που ένα ενήλικο άτομο διακατέχεται, σε έντονο βαθμό, από φαντασιώσεις σεξουαλικών περιπτύξεων με ανήλικα άτομα ή προχωρά σε πράξεις σεξουαλικού περιεχομένου με άμεση εμπλοκή ατόμων παιδικής ηλικίας.
Ο παιδόφιλος (ενήλικος άντρας, γυναίκα ή έφηβος τουλάχιστον 16 ετών, με διαφορά 5 έτη από το θύμα) αποσκοπεί στην ικανοποίηση, της ιδιάζουσας, σεξουαλικής επιθυμίας μέσω των νοσηρών αποκυημάτων της φαντασίας του, με τη θώπευση (άγγιγμα με σεξουαλικό τρόπο) σε ευαίσθητα σημεία του παιδικού σώματος, την οπτική επαφή ενός γυμνού παιδικού σώματος, την ενθάρρυνση για συμμετοχή του παιδιού σε σεξουαλικές δραστηριότητες και την έκθεση ή υποβολή σε πορνογραφικό υλικό.
Ακόμα, έλκεται περισσότερο από παιδιά ηλικίας μικρότερης των 13 ετών, χωρίς να γίνεται διαχωρισμός στο φύλο του παιδιού (μπορεί να συμβεί σε αγόρια και κορίτσια), με τις σχετικές έρευνες να καταδεικνύουν ότι κορίτσια μεταξύ 8-10 ετών και αγόρια, λίγο μεγαλύτερα, από την ηλικία των 10, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να γίνουν «αντικείμενο» παιδοφιλίας.
Επιπροσθέτως, ο παιδόφιλος δεν αποκλείεται να είναι άτομο του οικείου περιβάλλοντος του ανήλικου ή κάποιος άγνωστος προς το παιδί και την οικογένεια του, ενώ το περιβάλλον δράσης του μπορεί να είναι κάποιο πάρκο, παιδική χαρά, το σχολείο, το δωμάτιο του παιδιού και, επιπλέον, ο κυβερνοχώρος του διαδικτύου όπου προσδίδει ανωνυμία και διευκολύνει την προσέγγιση ανυποψίαστων παιδιών, παρασύροντας τα σ’ ένα ανήθικο και αρρωστημένο σεξουαλικό παιχνίδι.
Σαφέστατα, ένας παιδόφιλος διακρίνεται από μη υγιή προσωπικότητα κι έναν ψυχισμό που δεν τελεί υπό ισορροπία. Πρόκειται για ένα άτομο με αστάθεια στις διαπροσωπικές και κοινωνικές σχέσεις, το οποίο – μέσα από τις πράξεις που περιγράφηκαν – επιδιώκει την κάλυψη των ψυχοσυναισθηματικών κενών από τυχόν ματαιώσεις που έχει βιώσει στη ζωή του (στο πρόσφατο ή στο μακρινό παρελθόν) και την ανάκτηση του ελέγχου της ιδιωτικότητας του, προβάλλοντας, μάλιστα, στο παιδί απωθημένα από περιορισμούς που επέδρασαν, καταλυτικά, στην ψυχοσύνθεση του.
Απόρροια αυτών, οι βαρύτατες επιπτώσεις – που υφίσταται στην οντότητα του παιδιού θύματος – με αρνητική συμβολή στην εξέλιξη και τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του και με αυξημένη πιθανότητα να υπάρξει διατάραξη της ψυχικής του υγείας, με εκδήλωση σημείων όπως: αντικοινωνική (καταθλιπτική) συμπεριφορά, αγχώδεις διαταραχές, αίσθημα χαμηλής αυτοεκτίμησης, φοβίες και δυσκολία στην ανάπτυξη σχέσεων και δεσμών στο οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον.
Ωστόσο, για τη διαχείριση του φαινομένου της παιδοφιλίας, πέραν της νομικής δίωξης, απαιτείται σχεδιασμός και προώθηση μηχανισμών έγκαιρης διάγνωσης καθώς και λήψη μέτρων αποτρεπτικού χαρακτήρα.
Τέτοια είναι:
- Ενημέρωση των γονέων, από ειδικούς, για το προφίλ των παιδόφιλων και τους τρόπους με τους οποίους ενεργούν
- Σφαιρική γνώση του θέματος, τόσο από την οικογένεια όσο και τους παιδαγωγούς, για την αναγνώριση των σημείων που μαρτυρούν ότι ένα παιδί έχει δεχτεί παρενόχληση που εμπίπτει σε παιδοφιλία (ώστε να απευθυνθούν άμεσα στις αρχές αλλά και σε ειδικευμένους για τη στήριξη του παιδιού).
- Υποστήριξη του έργου που επιτελείται από την υπηρεσία δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, για τον εντοπισμό παιδόφιλων που κάνουν χρήση διαδικτύου.
- Ιδιαίτερη προσοχή και δικλίδες ασφαλείας στην προσβασιμότητα ανήλικων ατόμων σε διαδικτυακά μέρη,
- Αυστηρόποίηση των δικαστικών ποινών σε υποθέσεις παιδοφιλίας (καθώς δεν υπάρχει ακαταλόγιστο, λόγω της επίγνωσης του ατόμου για το «πάθος» και τις πράξεις του).
Καταλήγοντας, ας γίνει κοινή συνείδηση όλων – και του καθενος ξεχωριστά – ότι συμπεριφορές όπως η παιδοφιλία, καταρρακώνουν και τραυματίζουν την ανθρώπινη οντότητα του θύματος, κι αν η κακοποίηση ανηλίκων, στο σύνολο της, χαρακτηρίζεται ως «ασέλγεια σε παιδικές ψυχές», τότε ας θεωρήσουμε την παιδοφιλία, χωρίς υπερβολή και εκλογικεύσεις, ως βεβήλωση της πιο όμορφης και ανέμελης νιότης, ως «βιασμό της παιδικής αθωότητας.
*Ο Γιώργος Σαριδάκης είναι Κοινωνικός Λειτουργός
