Συνάντηση κλιμακίου της Λαϊκής Συσπείρωσης Αγίου Νικολάου με επικεφαλής τον Γιώργο Φιλιππάκη, υποψήφιο Δήμαρχο Αγ. Νικολάου, τους υποψήφιους περιφερειακούς συμβούλους Δαμιανό Χαλκιαδάκη και Μαρία Φραγκοπούλου και τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους Γιώργο Μανουσάκη, Σύλλα Φουντουλάκη και Ματθαίο Ζερβό, πραγματοποιήθηκε την Τρίτη, 19/9/23 με εργαζόμενους του Νοσοκομείου και του Θεραπευτηρίου Αγίου Νικολάου.
Το κλιμάκιο της Λαϊκής Συσπείρωσης επισκέφθηκε διάφορα τμήματα του ΓΝΑΝ και το κυρίαρχο που επικράτησε στις συζητήσεις με τους εργαζόμενους ήταν η υποστελέχωση και η απαξίωση της δημόσιας υγείας ως αποτέλεσμα της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας που προωθούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι οι εργαζόμενοι και οι πολίτες να ζουν καθημερινά τραγελαφικές καταστάσεις στο νοσοκομείο. Παραιτήσεις γιατρών, ασθενείς που περιμένουν μέχρι και 5 χρόνια να χειρουργηθούν και λουκέτο σε κλινικές, συνθέτουν το σκηνικό μιας πρωτόγνωρης κατάστασης, που σύμφωνα με τους ανθρώπους της “έχει πιάσει πάτο”.
Οι εργαζόμενοι τόνισαν ότι δεκαπέντε συνολικά εργαζόμενοι, μόνιμοι ή επικουρικοί, του ΓΝΑΝ επέλεξαν να αποχωρήσουν κατά το περασμένο έτος από τη δομή και από το ΕΣΥ στρεφόμενοι στον ιδιωτικό τομέα και σε άλλα επαγγέλματα αναζητώντας καλύτερες αμοιβές και πιο αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, κάτι που αποτελεί αριθμό-ρεκόρ στις αποχωρήσεις και τις παραιτήσεις προσωπικού από το ΓΝΑΝ μέσα σε ένα ημερολογιακό έτος.
Οι εργαζόμενοι τόνισαν επίσης το τεράστιο πρόβλημα πάρκινγκ που αντιμετωπίζουν σε καθημερινή βάση εξ’ αιτίας έλλειψης χώρου πάρκινγκ για επισκέπτες/ασθενείς και εργαζόμενους. Τα κολονάκια που τοποθέτησε η δημοτική αρχή περιμετρικά του νοσοκομείου επιβαρύνουν επιπλέον την κατάσταση.
Από την πλευρά τους, οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» τόνισαν τη στήριξή τους στις διεκδικήσεις των εργαζομένων και την ανάγκη κρατικής χρηματοδότησης των δομών δημόσιας υγείας.Τόνισαν ωστόσο ότι η υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση του ΓΝΑΝ δεν είναι αβλεψία ή παράληψη αλλά επιλογή. Είναι αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ- ΠΑΣΟΚ), και των περιφερειακών και δημοτικών αρχών που στήριξαν αυτές τις επιλογές στην κατεύθυνση ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας προκειμένου να προσφέρουν υπερκέρδη στους επιχειρηματικούς ομίλους. Κατέδειξαν την ουσία του προβλήματος που δεν είναι άλλο από τη σχέση κόστους-οφέλους, ότι δηλαδή οποιαδήποτε δραστηριότητα δεν δημιουργεί κέρδη για τους εργολάβους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες της υγείας, μεταφράζεται σε κόστος για την καθημερινότητα και τις ζωές των πολλών.
Το κλιμάκιο της Λαϊκής Συσπείρωσης επισκέφθηκε στη συνέχεια το Θεραπευτήριο του Αγίου Νικολάου. Στη συζήτηση με εργαζόμενους αναδείχτηκαν τα ακόλουθα προβλήματα:
- Η υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση της δομής. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε, το Θεραπευτήριο αυτή τη στιγμή έχει συνολικά μόνο 28 άτομα μόνιμο προσωπικό τη στιγμή που οι ανάγκες του είναι για πάνω από 100. Η καθαριότητα, η φύλαξη και τα μαγειρεία επανδρώνονται από εργολαβικούς εργαζόμενους. Εξ’ αιτίας της υποστελέχωσης δεν γίνεται σωστή επιλογή / διαχωρισμός των περιστατικών με αποτέλεσμα την ανάμειξη περιθαλπόμενων με διαφορετικές ανάγκες φροντίδας (π.χ. καρδιοπαθείς με περιθαλπόμενους που έχουν ανάγκη ψυχιατρικής φροντίδας, κ.ο.κ.). Ένα επιπλέον πρόβλημα που δημιουργείται είναι οι περιθαλπόμενοι να μην έχουν «φωνή». Όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε, από τους περίπου 80 περιθαλπόμενους, μόνο οι 20 έχουν συγγενείς που τους επισκέπτονται, με αποτέλεσμα το Θεραπευτήριο να μετατρέπεται σε «αποθήκη ψυχών» χωρίς να έχει τη δυνατότητα να τους παρέχει τη φροντίδα που αξίζει σε αυτούς τους ανθρώπους.
- Το Πολυαισθητηριακό κέντρο, το οποίο ήταν και το 1ο που φτιάχτηκε στην Ελλάδα, δεν λειτουργεί λόγω έλλειψης προσωπικού.
- Εξ αιτίας της υποχρηματοδότησης, δεν είναι δυνατή η εξόφληση των προμηθευτών με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρές ελλείψεις σε υλικά άμεσης ανάγκης.
- Η Μονάδα Τεχνικού Νεφρού έχει κλείσει εδώ και πολλά χρόνια, και οι χώροι μένουν αναξιοποίητοι, τη στιγμή που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για μεταφορά περιθαλπόμενων σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
- Παρατηρείται εγκατάλειψη των κτηριακών υποδομών, λόγω έλλειψης τεχνικού προσωπικού. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε ότι πέφτουν σοβάδες από το ταβάνι στον 2ο όροφο του κτηρίου, κάτι που μπορεί να προκαλέσει τον σοβαρό τραυματισμό εργαζομένων / περιθαλπόμενων.
- Έχει διακοπή η λειτουργία των εργαστηρίων που διαθέτει το Θεραπευτήριο, πάλι λόγω έλλειψης προσωπικού.
Οι εργαζόμενοι τόνισαν ότι βασικό πρόβλημα αποτελεί το γεγονός ότι η διοίκηση δεν βρίσκεται μέσα στο Θεραπευτήριο ώστε να βλέπει και να διαχειρίζεται τα προβλήματα, αλλά στο Ηράκλειο το οποίο είναι αρμόδιο για τη διαχείριση και των 8 δομών του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας της Κρήτης. Αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης είναι το Θεραπευτήριο Αγίου Νικολάου να λειτουργεί «στον αυτόματο» όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε.
Ιδιαίτερη μνεία έγινε επίσης στην Παιδούπολη της Νεάπολης η οποία αποτελεί «ντροπή» της έννοιας ‘’Κοινωνική Πρόνοια’’ αφού έχει αφεθεί στην τύχη της, με σοβαρότατα κτηριακά και υγειονομικά προβλήματα από τις κυβερνήσεις, την περιφέρεια και το δήμο.
Από την πλευρά τους, οι υποψήφιοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» τόνισαν τη στήριξή τους στις διεκδικήσεις των εργαζομένων που είναι:
(α) η πρόσληψη όλου του αναγκαίου μόνιμου προσωπικού τόσο επιστημονικού όσο και βοηθητικού, τεχνικού προσωπικού συμπεριλαμβανομένου και ψυχολόγου και παιδοψυχολόγου.
(β) η επαναλειτουργία των εργαστηρίων.
(γ) η ουσιαστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό των δομών προκειμένου να προσφέρουν τη φροντίδα που πραγματικά αξίζει στους ανθρώπους αυτούς.
(δ) η δημιουργία διοίκησης σε τοπικό επίπεδο για την καλύτερη και αμεσότερη διαχείριση και επίλυση των προβλημάτων.
Στην κατεύθυνση αυτή, προτάθηκε η διενέργεια Ημερίδας στον Άγιο Νικόλαο προκειμένου να συζητηθούν και αναδειχτούν τα προβλήματα των δομών Κέντρων Κοινωνικής Πρόνοιας.
Οι εκπρόσωποι της Λαϊκής Συσπείρωσης πρόβαλαν τη διαφορετική αντίληψη της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στα θέματα αυτά, τονίζοντας ότι η υγεία του λαού δεν είναι τοπικό πρόβλημα, δεν γνωρίζει δημοτικά και περιφερειακά σύνορα (π.χ. η πανδημία δεν μπορεί και δεν μπόρεσε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά από κάθε δήμο η από κάθε περιφέρεια) και ότι για να οργανωθούν οι υπηρεσίες και τα προγράμματα προαγωγής της υγείας και της ψυχικής υγείας, πρέπει να το «πάρουμε αλλιώς». Τόνισαν ότι αυτό που χρειάζεται δεν είναι οι προεκλογικές χωρίς αντίκρισμα εξαγγελίες των περιφερειακών και δημοτικών διοικήσεων, αλλά να δυναμώσει ο λαός την πάλη του για να ενισχυθούν άμεσα και χωρίς καθυστέρηση, με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό οι υποστελεχωμένες μονάδες Δημόσιας Υγείας, με αύξηση της χρηματοδότησης της Υγείας αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό, προκειμένου να εξασφαλιστεί η αναγκαία παροχή φροντίδας σε ασθενείς και περιθαλπόμενους.
Τόνισαν ότι σήμερα αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες της προόδου της επιστήμης, της τεχνολογίας και των τεχνικών μέσων και του πολυάριθμου εξειδικευμένου επιστημονικού δυναμικού είναι ρεαλιστικά εφικτό το αίτημα να ικανοποιηθούν όλες οι σύγχρονες ανάγκες στην πρόληψη, στη θεραπεία, στην αποκατάσταση, στην πλήρη κοινωνική δραστηριότητα, στην εργασία των ανθρώπων με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις. Η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας αλλά και τις κοινωνικές υπηρεσίες πρέπει να είναι απόλυτα εφικτή. Ένας κόσμος φιλόξενος σε αυτούς τους ανθρώπους, είναι επίσης φιλόξενος για κάθε πολίτη και μπορεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη οποιασδήποτε αναπηρίας.
Στο πλαίσιο αυτό χρειάζεται να δυναμώσει ο λαός τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που είναι η δύναμη στήριγμα στους λαϊκούς αγώνες και που εγγυάται μάχιμη, συνεπή, 100% λαϊκή αντιπολίτευση, απέναντι σε αυτό το κράτος, στην εκάστοτε κυβέρνηση, περιφερειακή και δημοτική αρχή και στηρίζει τις λαϊκές διεκδικήσεις για ένα αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν, σύγχρονο σύστημα Υγείας για όλους.
