Ο καταιγισμός δημοσιευμάτων σε μεγάλα διεθνή ΜΜΕ, κυρίως βρετανικά, αλλά εσχάτως όλο και πιο συχνά στο Bloomberg, περί επικείμενης συμφωνίας Ελλάδας – Βρετανικού Μουσείου για μερική επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα αποκαλύπτει το μίγμα κυνισμού και πανικού που έχει καταλάβει την κυβέρνηση και ιδιαίτερα το μέγαρο Μαξίμου.
Γιατί είναι προφανές ότι αυτή η πανσπερμία πληροφοριών και διαρροών που καλλιεργούν προσδοκίες για την υλοποίηση ενός συλλογικού οράματος δεκαετιών δεν έχουν άλλους υποβολείς από τον πρωθυπουργό και το επικοινωνιακό επιτελείο του. Οι οποίοι αποφάσισαν να παίξουν στα ζάρια του προεκλογικού παιγνίου τους ακόμη και την αποκατάσταση της συνοχής του κορυφαίου και οικουμενικής αξίας μνημείου, του Παρθενώνα.
Τα υποβολιμαία δημοσιεύματα αποκαλύπτουν τον ασύλληπτο τυχοδιωκτισμό του Κυριάκου Μητσοτάκη που, προκειμένου να προσθέσει μερικές ακόμη προεκλογικές χάντρες στις προσφορές προς τους ιθαγενείς, ρισκάρει να εξευτελίσει και να καταστρέψει μια μακρόχρονη, δίκαιη και διεθνώς υποστηριζόμενη διεκδίκηση γύρω από την οποία συντάσσονται όλο το πολιτικό σύστημα της χώρας και η συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας.
Παρασκηνιακά παζάρια, μυστικές διαβουλεύσεις και διαπραγματεύσεις, συναντήσεις με εντολοδόχους του Βρετανικού Μουσείου, επαφές με αυτόκλητους και τυχάρπαστους διαμεσολαβητές, σενάρια για εξωφρενικές συμφωνίες δανεισμού ή μερικής… χρονομίσθωσης των βάναυσα αποσπασμένων γλυπτών αριστουργημάτων του Παρθενώνα, μόνο και μόνο για να γίνει η υποτιθέμενη επιστροφή τους ένα προεκλογικό σύνθημα, ένα τηλεοπτικό σποτ της Ν.Δ., μια διακοσμητική φωτογραφία στα φυλλάδια του κυβερνώντος κόμματος.
Αν τίποτα από αυτά δεν ισχύει πραγματικά, η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και οι εκπρόσωποί του οφείλουν να διαψεύσουν δημόσια τα δημοσιεύματα και τα σενάρια περί συμφωνίας με το Βρετανικό Μουσείο για μια ανάπηρη και απατηλή επιστροφή των ήδη ακρωτηριασμένων γλυπτών.
Η σιωπή τους μέχρι στιγμής προδίδει ενοχή και συμμετοχή στο βρόμικο παζάρι. Πολύ περισσότερο που οι παρασκηνιακές κινήσεις του πρωθυπουργού και του περιβάλλοντός του γίνονται ερήμην ακόμη και της αρμόδιας υπουργού ή της ηγεσίας του Μουσείου της Ακρόπολης.
Ισως αξίζει να θυμίσουμε στον κυνικό πρωθυπουργό τη ρήση του ποιητή: «Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει». Η σκουριά των υποκλοπών, των βουλευτών Πάτση και Χειμάρα, της ενεργειακής κερδοσκοπίας, της ενδημικής αισχροκέρδειας, της αστυνομικής βίας, της απανθρωπιάς των επαναπροωθήσεων προσφύγων έχει κάτσει όλη στα μάρμαρα του Μαξίμου.