Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, θα ήθελα να εκφράσω τον έντονο προβληματισμό μου για τη γιγάντωση του φαινομένου της έμφυλης βίας, της ενδοοικογενειακής γυναικείας κακοποίησης, αλλά και γενικότερα της κακοποίησης των γυναικών και σε άλλα περιβάλλοντα.
Η βία κατά των γυναικών, έχει παγκόσμια διάσταση και δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή κοινωνικών τάξεων.
Τα πρόσφατα στοιχεία, μάλιστα, που έδωσαν στη δημοσιότητα γυναικεία Σωματεία στον νομό Ηρακλείου, για τον αριθμό των περιστατικών που αναφέρθηκαν το τελευταίο έτος, είναι τρομακτικά.
Η κακοποίηση των γυναικών, συντρόφων, μητέρων από οικείους τους, αποτελεί μάστιγα. Το μόνο ενθαρρυντικό είναι ότι πολλές γυναίκες – θύματα κακοποίησης, ψυχολογικής, λεκτικής, φυσικής, πλέον καταγγέλλουν τους θύτες και αναζητούν βοήθεια, ώστε να απομακρυνθούν από το κακοποιητικό περιβάλλον τους, να προστατευτούν και να υπάρξουν οι ανάλογες κυρώσεις στους δράστες.
Αν κάναμε ένα βήμα μπροστά σαν κοινωνία είναι η απενοχοποίηση των θυμάτων, ιδιαίτερα μετά το κίνημα του “metoo”. Αναφορικά με τη λειτουργία υποστηρικτικών δομών απαιτούνται διαδικασίες συντονισμού των εμπλεκόμενων φορέων, αλλά και της έγκαιρης δωρεάν νομικής υποστήριξης των θυμάτων, θέμα για το οποίο οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ πρόσφατα καταθέσαμε και σχετική ερώτηση.
Στο πλαίσιο αυτό καλούμε κάθε γυναίκα θύμα έμφυλης βίας να καταγγείλει την κακοποίησή της και να απευθυνθεί άμεσα στις αρχές. Θεωρούμε ότι ο αποτροπιασμός και η οργή δεν φτάνουν. Επιτακτική είναι η ανάγκη της αναγνώρισης του όρου της “γυναικοκτονίας” από την Πολιτεία, για την πάταξη της πατριαρχίας, του σεξισμού και όλων των γενεσιουργών αιτιών της έμφυλης βίας.
