Ζει χωρίς ρεύμα και νερό για χρόνια, έχει να κάνει μπάνιο σχεδόν πέντε χρόνια και υπάρχουν ημέρες που δεν λαμβάνει καθόλου τροφή…
Οι πρωτόγονες αυτές καταστάσεις, διαδραματίζονται στην πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή του Βόλου και σήμερα ο 55χρονος, που ζει στην απόλυτη εξαθλίωση, κατέρρευσε όταν πήγε να βάλει το κλειδί στην πόρτα της… αποθήκης όπου ζει, για να βγει έξω.
Έπεσε από την αδυναμία και άρχισε να φωνάζει βοήθεια, αλλά κανείς από την γειτονιά δεν μπορούσε να τον βοηθήσει γιατί εκείνος δεν μπορούσε να σηκωθεί από το πάτωμα για να ξεκλειδώσει την πόρτα. Αμέσως κλήθηκε ασθενοφόρο, ενώ έσπευσε και η αστυνομία για να σπάσει την πόρτα. “Πρέπει να ντρεπόμαστε που είμαστε άνθρωποι” φώναξε η γειτόνισσά του, που είναι από τις λίγες που του προσφέρει φαγητό.
Ο 55χρονος είναι γνωστό περιστατικό στις κοινωνικές υπηρεσίες του Βόλου, ξέρουν πως ζει μέσα στα σκουπίδια και δεν λαμβάνει τροφή, παρά μόνο εάν του δώσουν οι γείτονες, αλλά δεν έχει υπάρχει καμία αντίδραση , για να βοηθηθεί.
Για στέγη έχει την μικρή βεράντα ενός σπιτιού, που έκλεισαν αυθαίρετα οι γονείς του όταν παντρεύτηκαν και αυτός ο χώρος βαφτίστηκε δωμάτιο. Ένα παράνομο δωματιάκι-αποθήκη, γεμάτο σκουπίδια όπου εκεί ζει, πεινάει και ιδρυματοποιείται. Σε ρεπορτάζ των “Γεγονότων” πριν ένα περίπου μήνα ρωτήθηκε ο ίδιος πως ζει κάθε χειμώνα χωρίς θέρμανση. “Συνηθίζεις στα πάντα. Δεν μου κάνει καμία αίσθηση το κρύο ή ή ζέστη. Νερό πίνω από το λάστιχο της γειτόνισσας. Για τουαλέτα χρησιμοποιώ μπουκάλια, μπάνιο δεν έχω κάνει πέντε χρόνια. Όταν δεν έχω φαγητό , δεν με ενοχλεί καθόλου. Όλα είναι μια συνήθεια. Μπορώ να δουλέψω αλλά κανείς δεν με θέλει . Οικοδόμος ήταν η δουλειά μου και εργαζόμουν και στα χωράφια”.
Ο 55χρονος Ζαχαρίας μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο, με τους διασώστες να τον σηκώνουν μέσα από τα σκουπίδια.
Δεν είναι καθόλου δύσκολο ένας άνθρωπος να βρεθεί να ζει σαν άστεγος. Η ανεργία ή η υποαπασχόληση και η ψυχική αδυναμία είναι αλληλένδετα. Δεν είναι μόνο η απουσία του κράτους. Είναι και η οικογένεια που αντιμετωπίζει τον αδύναμο σαν παράσιτο.