Του Μιχάλη Τζανάκη
Κι ύστερα; Ύστερα ήρθαν τα κλιμάκια! Άμεση αντίδραση και αντανακλαστικά! Πολλή βροχή σε λίγη ώρα! Πρέπει να συντονιστούμε! Δεν γίνεται να βρέχει απότομα, να λιάζει απότομα, να φυσάει περισσότερο από το κανονικό, να βροντά, να αστράφτει και γενικώς να γίνονται πράγματα που υπερβαίνουν τις επιθυμίες και τις «προδιαγραφές» των υποδομών μας!
«Τις πταίει;» Ουδείς από εκείνους που άρχουν! Αυτοί έχουν άλλες αρμοδιότητες. Να στείλουν «κλιμάκια», να κάνουν συσκέψεις, να συμπαρασταθούν στην οδύνη οικογενειών, να ανακοινώσουν το κατά περίπτωση «επίδομα» στήριξης και αναμένουμε την επόμενη «θεομηνία» απότοκο της κλιματικής αλλαγής!
Κάποιος θα μπορούσε να διερωτηθεί: αφού για όλα τα κακά η υπαιτιότητα αποδίδεται στον Θεό που δεν ανέχεται πλέον τις αμαρτίες μας και στην Φύση που «εκδικείται», γιατί να έχουμε τον Άδωνη Υπουργό Ανάπτυξης και να μην ορίσουμε τον Άγιο Ραφαήλ και γιατί να έχουμε τον Πλεύρη και όχι τον τάδε ποταμό ή την δείνα οροσειρά να γλιτώνουμε και το κόστος λειτουργίας της εκτελεστικής εξουσίας;
Αυτό που έγινε σε κάποιες περιοχές του Νησιού μας προφανώς και είναι απόρροια κάποιων «ακραίων» φαινομένων –τοπικού έστω- χαρακτήρα, αλλά παράλληλα δείχνουν και πόσο «λίγες» και ενίοτε ανύπαρκτες είναι οι υποδομές του. Πρέπει να είναι κάποιος εντελώς αδαής, ώστε να μην αντιλαμβάνεται την γύμνια του τόπου που δεκαετίες τώρα αναλώθηκε στο «θεαθήναι» και στην «Αγιοποίηση» προσώπων και πραγμάτων και ταυτόχρονα αδιαφόρησε πλήρως για ένα τόπο που απλά δεν μπορεί να σηκώσει πλέον το «βάρος» του.
Λοιπόν, αντί τα «κλιμάκια» να έρχονται με σπορ αμφίεση εκ των υστέρων να μοιράζουν «βοηθήματα», ας φρόντιζαν να έρθουν εκ των προτέρων να επιστατήσουν και να προνοήσουν για κάτι σοβαρότερο από τις κομματικές συνάξεις και τις αμοιβαίες αβροφροσύνες και χαριεντισμούς των αρμοδίων…
