Του Μιχάλη Τζανάκη
Άριστη μαθήτρια. Μπήκε στην Φιλοσοφική Σχολή, Τμήμα Φιλολογίας. Πέμπτη στη σειρά. Τότε που δεν «αγόραζες» τίτλους από εκπαιδευτικά σούπερ-μάρκετ. Τέλειωσε στην ώρα της. Ακριβώς σε τέσσερα χρόνια. Το «κράτος» της είπε να «γραφτεί» σε μια λίστα και να περιμένει στη σειρά της. Αυτή η σειρά ποτέ δεν ερχόταν!
Τότε, το «κράτος» την προέτρεψε μια που περίμενε, ας έκανε και κάτι δημιουργικό να μαζέψει «μόρια»! Εκπληκτική αυτή η πατέντα με τα «μόρια»!
«Σαν τι να κάνω δηλαδή;» ρώτησε η φιλόλογος το κράτος.
«Να, μπορείς να πάρεις κι άλλο ένα πτυχίο, κάνε κι ένα μεταπτυχιακό κι ένα διδακτορικό, και δυο-τρεις ξένες γλώσσες, πάρε κι ένα δίπλωμα Η/Υ και μια «πιστοποίηση» και κάνε και δυο σεμινάρια σε ανοιχτό, κλειστό ή ημίκλειστο Πανεπιστήμιο του Εσωτερικού ή του Εξωτερικού! Για «αλλαγή» κάνε κι ένα, δύο ή τρία παιδιά! «Μόρια» δίνουν κι αυτά»!
«Δηλαδή, ρε κράτος τσάμπα πήρα πτυχίο;» ρωτά η φιλόλογος.
«Μόρια, κυρία μου, μόρια!»
«Μήπως χρειάζεται και δίπλωμα για χειρισμό ελικοπτέρου ή θαλαμηγού για να διοριστώ;»
«Δια βίου μάθηση κυρία φιλόλογε, έτσι είναι αν θέλεις δημόσιο!» απάντησε το κράτος.
Εν τω μεταξύ κι όσο μάζευε η φιλόλογος «μόρια» το κράτος άνοιγε πόρτες, παράθυρα, κλαδικές, Νομαρχιακές, Τοπικές κλπ και έμπαζε όλες τις ράτσες των κομματόσκυλων και στελέχωνε τον κρατικό μηχανισμό, τον ίδιο εκείνον που έστελνε τους πτυχιούχους να μαζεύουν μόρια!
Κάποια στιγμή το κράτος φώναξε την φιλόλογο και της έριξε το «τυράκι»!
«Εντάξει, καλή σε βλέπω και κυρίως πρόθυμη να μαζέψεις «μόρια». Λοιπόν θα σε στείλω σε μια πορεία αντίστοιχη με του… Παυσανία να μαζέψεις κι άλλα! Αστυπάλαια, Παξούς, Λειψούς, Αρκιούς, τράβα μια βόλτα να δεις πώς βγαίνει το ψωμί»!
«Μα μπορώ, βρε κράτος, να ζήσω με 800 ευρώ και αν το σαπάκι της άγονης στουκάρει στην σπασμένη προβλήτα δεν θα μπορέσω ούτε τα Χριστούγεννα να δω τους δικούς μου;»
«Μόρια κυρία φιλόλογε, μόρια»!
Η φιλόλογος συνάντησε απίστευτους τύπους σ’ αυτήν την εικοσαετή περιπλάνησή της . Κυρίως πολιτικούς της προϊστάμενους. Κάποιος εξ αυτών ο γνωστός ως καταδότης ιερόδουλων οροθετικών είχε προτείνει ως υπουργός Παιδείας η θητεία των αναπληρωτών να γίνεται με ανταμοιβή «μορίων» κι όχι χρημάτων. Κάποια άλλη υπουργός αντί για βιβλία μοίραζε φωτοτυπίες γιατί, αν και «εκσυγχρονίστρια» δεν πρόλαβε να τα τυπώσει ! Με κάτι τέτοιους τύπους πορεύτηκε η φιλόλογος στην μοναχική της πορεία προς τον πολυπόθητο διορισμό της!
Και κάποτε ήρθε κι αυτός! Πενήντα δύο ετών πια η φιλόλογος μας, διορίζεται στην ηλικία που η δασκάλα μητέρα της συνταξιοδοτήθηκε! Και θα την «ορκίσει» το κράτος! Θα πρέπει να δεσμευτεί ενώπιον του εκπροσώπου αυτού του κράτους που την εξευτέλισε, την ταλαιπώρησε, την αδίκησε, της συμπεριφέρθηκε σαδιστικά ότι θα το «υπηρετεί» τιμίως και ευσυνειδήτως!
Η φιλόλογος θα δεσμευτεί γι’ αυτό που έπραττε πάντα απέναντι στους μαθητές και τις μαθήτριες της, πιστή και συνεπής απέναντι στις χιλιάδες σελίδες που διάβασε και μελέτησε! Δε «χρωστά» κανέναν όρκο σε χαρτογιακάδες. Δεν πρόκειται να προσκυνήσει πλαστικούς «Παρθενώνες» όπως έκαναν οι σάπιοι παρατρεχάμενοι της εξουσίας, δεν θα κληθεί σε καμία δεξίωση του Προεδρικού Μεγάρου να ακούσει τις «φούσκες» των πολιτικών!
Η φιλόλογος , αν και ταλαιπωρημένη, αν και στραπατσαρισμένη και τώρα θα απολαμβάνει το προσόν που κανένας από εκείνους που την ταλαιπώρησαν και την στραπάτσαραν δεν είχαν και δεν θα αποκτήσουν ποτέ!
Την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ της…
