Σε σύσκεψη εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων στον Τουρισμό, στο ξενοδοχείο «Candia Maris» στην Αμμουδάρα Ηρακλείου, παραβρέθηκε και μίλησε το πρωί του Σαββάτου, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στο πλαίσιο της επίσκεψή του σήμερα και αύριο στην Κρήτη.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Τηλέμαχος Δημουλάς, μέλος της ΚΕ, ο Σάββας Βασιλειάδης, γραμματέας της ΕΠ Κρήτης και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Μανώλης Συντυχάκης, βουλευτής του ΚΚΕ, ενώ το άνοιγμα της εκδήλωσης έκανε ο Ανδρέας Κοκοσάλης, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ.
Μετά την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ακολούθησαν παρεμβάσεις από εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους στον Τουρισμό.
Στις 20.00, ο Δ. Κουτσούμπας θα μιλήσει σε πολιτική εκδήλωση της ΤΕ Ηρακλείου, στο Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης».
Ενώ την Κυριακή 29 Μάη, στις 20.00, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ θα μιλήσει σε πολιτική εκδήλωση της ΤΕ Χανίων, στο κέντρο «Ευτυχία Παλλάς» στο Κολυμπάρι Χανίων.
Η σύσκεψη με εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους στον Τουρισμό
Στη σύσκεψη συμμετείχαν το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων νομού Ηρακλείου, η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, ο Εμπορικός Σύλλογος Ηρακλείου, το Σωματείο Μαγείρων-Ζαχαροπλαστών και λοιπού προσωπικού κουζίνας Ηρακλείου, ο Συνδέσμος Επαγγελματιών Επισιτισμού και Διασκέδασης Ηρακλείου, το Σωματείο Επαγγελματιών Ξεναγών Κρήτης και Σαντορίνης, ο Εμπορικός Σύλλογος Αγίας Πελαγίας και ο Σύλλογος Ιδιοκτητών γραφείων ενοικιάσεως αυτοκινήτων Ηρακλείου “Ο Ηνίοχος”.
Στη σύσκεψη συμμετείχαν το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων νομού Ηρακλείου, η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, ο Εμπορικός Σύλλογος Ηρακλείου, το Σωματείο Μαγείρων-Ζαχαροπλαστών και λοιπού προσωπικού κουζίνας Ηρακλείου, ο Συνδέσμος Επαγγελματιών Επισιτισμού και Διασκέδασης Ηρακλείου, το Σωματείο Επαγγελματιών Ξεναγών Κρήτης και Σαντορίνης, ο Εμπορικός Σύλλογος Αγίας Πελαγίας και ο Σύλλογος Ιδιοκτητών γραφείων ενοικιάσεως αυτοκινήτων Ηρακλείου “Ο Ηνίοχος”.
Ο Δημήτρης Κουτσούμπας στην εισηγητική του παρέμβαση είπε τα εξής:
“Λένε ότι όποια πέτρα κι αν σηκώσεις στην Κρήτη, κάτω απ’ αυτήν τουρισμό θα βρεις. Και δεν είναι τυχαίο ότι η ανάπτυξη αυτού του κλάδου αλληλοσυνδεόταν και εμπλέκονταν πάντα με την ανάπτυξη άλλων κλάδων όπως η μεταποίηση, οι κατασκευές και το εμπόριο.
Δεν είναι επίσης τυχαίο το γεγονός ότι οι μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις ανήκουν ή συνδέονται με ισχυρούς ομίλους που δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα και στους κλάδους της ναυτιλίας, των κατασκευών, της ενέργειας, της μεταποιητικής βιομηχανίας, της εμπορίας τροφίμων, των πετρελαιοειδών, των μεταφορών, καθώς και στο χρηματοπιστωτικό τομέα. Και σε ένα τέτοιο τομέα η αστική τάξη της χώρας στήριζε πάντα, τα τελευταία τουλάχιστον 25 χρόνια και στηρίζει και σήμερα τις προσδοκίες της για ανάκαμψη της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας.
Βέβαια αυτή η επιλογή είναι δικαιολογημένη, αφού πρόκειται για έναν κλάδο με σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα: θάλασσες, νησιά, κλίμα. Όμως είναι έτσι για όλους; Αφορά αυτή η ανάπτυξη το λαό της Κρήτης; Αφορά τους δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στα ξενοδοχεία, στην εστίαση και στις αμέτρητες τουριστικές επιχειρήσεις;
Κι αν αφορά όλους γιατί τότε δε στριμώχνονται έξω από τις μεγάλες επιχειρήσεις αναζητώντας δουλειά;
Γιατί γκρινιάζουν οι μεγαλοξενοδόχοι και εδώ στην Κρήτη και σε όλη τη χώρα για 50.000 κενές θέσεις εργασίας;
Πρώτα απ’ όλα φαίνεται ότι το “τουριστικό θαύμα” που παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ και όλες τις κυβερνήσεις από το 2013 ως σήμερα, με μια μικρή εξαίρεση τα δυο προηγούμενα χρόνια της πανδημίας, μόνο θαύμα δεν ήταν για τους εργαζόμενους, αλλά και για τους αυτοαπασχολούμενους, τις μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις στον Τουρισμό. Τι σόι θαύμα είναι όταν οι τεράστιοι ρυθμοί ανάπτυξης κρύβουν από πίσω πάντα μια τεράστια αύξηση της εκμετάλλευσης; Μάλλον αναγκαία προϋπόθεση μπορεί να την πεις. Και στον τουρισμό και σε όλους τους κλάδους της οικονομίας.
Γιατί τι σόι θαύμα είναι η εποχική απασχόληση λίγων μηνών, παρά τις κορώνες για επέκταση της τουριστικής περιόδου, οι 16 διαφορετικές ελαστικές μορφές εργασίας, η εντατικοποίηση, δηλαδή δουλειά μέχρι τελικής πτώσης με μισθούς πείνας; Πώς αλλιώς βγαίνουν τα αμύθητα κέρδη των ομίλων του κλάδου αν όχι με διαμονή σε τρώγλες ή σε υπόγεια μερικών τετραγωνικών μέτρων για τους εποχικούς εργαζόμενους; Τι κέρδη θα είχαν αν δεν επέβαλαν 5μηνη και εξάμηνη δουλειά δίχως ρεπό, με καραμπινάτη κλοπή σε ένσημα ή με δουλειά χωρίς διάλειμμα μέσα στον καύσωνα;
Θα πει κανείς έτσι είναι η φύση της εργασίας στον τουρισμό. Αλήθεια; Γιατί, τι εμποδίζει αν όχι η κερδοφορία, η απληστία και ασυδοσία της εργοδοσίας, έναν εργάτη να δουλεύει 7ωρο, 5θημερο, 35ωρο, με ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες του;
Αλλά και παρακάτω:
Γιατί είναι λογικό όπως λένε μερικοί να δουλεύει κανείς 6 μήνες και να πρέπει να ζήσει δώδεκα; Γιατί ο τουρισμός και η αναψυχή δε θα μπορούσε να λειτουργήσει όλο το χρόνο;
Ακριβώς γιατί τα μονοπώλια θέλουν να απομυζούν όταν και όσο έχει εισερχόμενη αυξημένη τουριστική κίνηση. Σκεφτείτε πόσοι, πώς και πόσο θα δούλευαν αν ο λαός είχε πρόσβαση σε καλές, ποιοτικές διακοπές όλο το χρόνο. Και δεν είναι μόνο οι εργαζόμενοι.
Πάρτε μια μικρή τουριστική επιχείρηση. Τι την εμποδίζει να αναπτυχθεί και να διασφαλίζει μια καλή ζωή σε έναν αυτοαπασχολούμενο που δουλεύει μαζί με την οικογένειά του, αν όχι ο αδυσώπητος ανταγωνισμός με τα μεγαθήρια του κλάδου;
Κι όταν συμβαίνει τα πράγματα να στραβώσουν κι έρχεται μια αναποδιά, είναι όλοι εκτεθειμένοι στον ίδιο βαθμό, μεγάλοι, μικροί, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι;
Γιατί ο τουρισμός θέλουμε – δεν θέλουμε επηρεάζεται από παράγοντες που δεν έχουν να κάνουν με το αν επιλέγουν οι τουρίστες τη χώρα μας, ή άλλους προορισμούς.
Οι περσινές φωτιές στην Εύβοια, κι αλλού, σταμάτησαν την τουριστική δραστηριότητα στις περιοχές που επλήγησαν. Φανταστείτε ένα σεισμό στη Κρήτη, που δεν είναι από τα πιο απίθανα να συμβεί, τι θα σημάνει για τους χιλιάδες ξενοδοχοϋπαλλήλους, για όλο το νησί.
Ποιος θα την πληρώνει σε τέτοιες περιπτώσεις;
Σίγουρα όχι οι μεγαλοξενοδόχοι. Αυτοί έχουν δεκάδες επενδύσεις σε εξέλιξη, άλλες επιχειρήσεις εδώ στη χώρα ή αλλού και θα συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους, με αβάντες που δεν έχουν ούτε οι μικρομεσαίοι, ούτε βέβαια οι εργαζόμενοι που εξαρτώνται από το μισθό τους και μόνο.
Πάρτε για παράδειγμα την πανδημία. Η κυβέρνηση τους απάλλαξε από μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές για δυο χρόνια. Τους έδωσε τη δυνατότητα με το πρόγραμμα ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ να έχουν μέχρι και σήμερα στη δουλειά όσους θέλουν με το μισό μισθό.
Θυμηθείτε τι έγινε με τα περίφημα πρωτόκολλα προστασίας και αντιμετώπισης του κορονοϊού που προσαρμόστηκαν πλήρως στις ανάγκες των μεγάλων τουριστικών μονάδων, των αεροπορικών και πλοιοκτητριών εταιρειών.
Με το νόμο Χατζηδάκη πήραν ακόμη μεγαλύτερη αβάντα να ξεχειλώνουν τον εργάσιμο χρόνο όπως τους βολεύει.
Είναι όλοι λοιπόν το ίδιο εκτεθειμένοι;
Για να δούμε όμως σε αυτήν εδώ τη συγκυρία με τον πόλεμο πάνω από τα κεφάλια μας ποια είναι η στάση του καθενός; Η στάση που κράτησαν οι ιδιοκτήτες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων διαχρονικά σε όλες τις πολεμικές και άλλες πολιτικές ή στρατιωτικές κρίσεις που εξελίχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια μέχρι σήμερα σε ανταγωνίστριες τουριστικά χώρες, είναι χαρακτηριστική για το πόσο τους ενδιαφέρουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κυριολεκτικά έτριβαν τα χέρια τους με τα γεγονότα στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, με τον πόλεμο στη Συρία, με την κρίση στη Τουρκία, με την ενισχυμένη παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.
Δείτε πώς αντιμετώπισαν τους Σύρους και Αφγανούς πρόσφυγες και πώς αντιμετωπίζουν τώρα τους πρόσφυγες από την Ουκρανία που είναι περισσότερο εξειδικευμένοι εργαζόμενοι. Ήδη έχουν φτιάξει δουλεμπορικό δίκτυο για την εκμετάλλευσή τους σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες σε όλες τις μεγάλες τουριστικές περιοχές.
Εκμεταλλεύονται την ανάγκη αυτών των ανθρώπων να σωθούν από την κόλαση, με σκοπό να βρουν φτηνό εργατικό δυναμικό. Αντιμετωπίζουν τον πόλεμο, που όλοι τους συνολικά έχουν προετοιμάσει, ως ευκαιρία για αναβάθμιση της θέσης τους, της κερδοφορίας τους στο πλαίσιο του λυσσασμένου ανταγωνισμού τους.
Και σε αυτή λοιπόν την συγκυρία το ΚΚΕ στήριξε και στηρίζει όλα τα διαχρονικά αλλά και τα επείγοντα αιτήματα των εργαζομένων του κλάδου.
Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες είναι πρώτοι στη μάχη για αυξήσεις στους μισθούς, για υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που θα μπαίνουν εμπόδιο στην φυσική εξόντωση των εργαζομένων. Για αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς και διαμονής με ευθύνη της μεγαλοεργοδοσίας, της κυβέρνησης, των Δήμων και Περιφερειών. Για μέτρα υγείας και ασφάλειας, ώστε να μην σακατεύονται οι εργαζόμενοι σε μια τουριστική σεζόν με πρωτοφανή ένταση και με δουλειά από τα ξημερώματα ως τα μεσάνυχτα.
Κι επειδή για το ΚΚΕ ο τουρισμός είναι ανθρώπινη ανάγκη, θεωρούμε ότι έπρεπε να είναι καθολικό λαϊκό δικαίωμα μιας και έχει άμεση σχέση με την αναπλήρωση της εργατικής δύναμης και όχι να είναι εμπόρευμα και μάλιστα πανάκριβο.
Για παράδειγμα, τέτοιου είδους δικαιώματα είχαν κατακτήσει παλιά οι εργαζόμενοι στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπου η μείωση του χρόνου εργασίας, η εξασφάλιση των δωρεάν διακοπών, η μείωση του συντάξιμου χρόνου εξασφαλίστηκαν από το σοσιαλιστικό σύστημα. Με οργανωμένες διακοπές και κατασκηνώσεις, με την εξειδίκευση στις ανάγκες της Πρόνοιας και της Υγείας, με ειδικά δίκτυα για τα παιδιά και τους νέους.
Στις καπιταλιστικές κοινωνίες, όπως και στη χώρα μας, αργότερα άρχισε να αναγνωρίζεται με κατακτήσεις των εργαζομένων σε ένα βαθμό ως αποτέλεσμα της επίδρασης του σοσιαλισμού, της σκληρής ταξικής πάλης και σύγκρουσης χωρίς όμως να κατοχυρωθεί ως υποχρεωτικό δικαίωμα και δωρεάν.
Μια τέτοια κατάκτηση ήταν και ο κοινωνικός τουρισμός που βέβαια κι αυτός ήταν από χρήματα των εργαζομένων, από την Εργατική Εστία, πριν την καταργήσουν. Που έχει υποστεί κι αυτή η παροχή το διαρκές πετσόκομμα όχι μόνο στον αριθμό των δικαιούχων αλλά ακόμη και στον αριθμό των ημερών που επιδοτούνται. Που και αυτή η κατάκτηση όπως και η επιδότηση της ανεργίας έχει πάρει με τον πρόσφατο νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση τον δρόμο της αντικατάστασής της με νέα οφέλη και ζεστό χρήμα για την μεγαλοεργοδοσία. Και χρειάζεται άμεσα, τώρα, να διευρυνθούν τα κριτήρια των δικαιούχων, αλλά κυρίως να δοθεί η δυνατότητα σε ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων να μπορέσουν να κάνουν διακοπές και αναψυχή.
Πρέπει να αποτελέσει κι αυτό καθολικό αίτημα όχι μόνο των εργαζομένων του κλάδου, αλλά ολόκληρου του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν, όσα κυβερνητικά σχήματα και αν διαμορφωθούν, όσοι τρόποι διαχείρισης και αν εφαρμοστούν, τα συμφέροντα του λαού με την κερδοφορία του κεφαλαίου δεν γεφυρώνονται.
Στον κλάδο του Τουρισμού φανερώνονται όλες οι μεγάλες αντιθέσεις του καπιταλιστικού συστήματος που σαπίζει. Που από τη μια εξασφαλίζει τεράστια πλούτη στους επιχειρηματικούς ομίλους και από την άλλη όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση για τους εργαζόμενους, ενώ στερεί από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας τη δυνατότητα να απολαμβάνει έστω και λίγες ημέρες διακοπών.
Ο τουρισμός είναι ανθρώπινη ανάγκη, καθολικό λαϊκό δικαίωμα που έχει άμεση σχέση με την αναπλήρωση της εργατικής δύναμης και όχι εμπόρευμα.
Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει τον τουρισμό και την αναψυχή ως αναπόσπαστο στοιχείο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, της σοσιαλιστικής οικονομίας, στην οποία οι πλουτοπαραγωγικές πηγές θα είναι λαϊκή περιουσία.
Σ’ αυτές τις συνθήκες η αναψυχή και η ξεκούραση θα αποτελούν κατοχυρωμένο δικαίωμα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων και όχι ένα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Θα απολαμβάνουν τις ομορφιές όλης της χώρας με σύγχρονες υποδομές, που τώρα αδυνατούν σε ένα μεγάλο ποσοστό, κυρίως για οικονομικούς λόγους. Ο τουρισμός θα γίνει δικαίωμα και γέφυρα πραγματικής φιλίας, γνωριμίας και συνεργασίας των λαών.
Σας καλούμε να σκεφτείτε, να προβληματιστείτε πάνω στην πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.
Πάρτε τη θέση σας δίπλα στους κομμουνιστές στα σωματεία, τους συλλόγους τους μαζικούς φορείς για να διεκδικήσουμε ανάσες ανακούφισης και να ανοίξουμε τον ελπιδοφόρο δρόμο για το λαό.
Μ’ αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να τελειώσω αυτή την εισηγητική παρέμβαση και να ανανεώσω την υπόσχεση του ΚΚΕ, ότι θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας, για την ικανοποίηση των διεκδικήσεων και των δίκαιων αιτημάτων σας.”
Στη συνέχεια τον λόγο πήραν εκπρόσωποι σωματείων και φορέων:
Ο Ν. Κοκολάκης, πρόεδρος του σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων νομού Ηρακλείου, αναφέρθηκε στα τεράστια προβλήματα των εργαζομένων στον τουρισμό που υφίστανται μεγάλη πίεση και εντατικοποίηση της δουλειάς, δεν αμείβονται για υπερωρίες, δεν παίρνουν ρεπό ενώ κατήγγειλε ότι τελευταία εμφανίζεται και το φαινόμενο της λεκτικής κακοποίησης. Όπως τόνισε οι εργαζόμενοι είναι ανοχύρωτοι, με το κράτος απών, γι’ αυτό και παρατηρείται απροθυμία να εργαστούν στον κλάδο υπό αυτές τις συνθήκες.
Ο Α. Σπυριδάκης, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, κατήγγειλε ότι στον κλάδο οι μισθοί είναι καθηλωμένοι, οι εργαζόμενοι δεν αμείβονται για νυχτερινή εργασία ή εργασία την Κυριακή, πολλοί είναι αυτοί που απ’ το πενιχρό τους εισόδημα αναγκάζονται να πληρώνουν τη μετακίνησή τους από και προς τον χώρο εργασίας τους και τόνισε την ανάγκη της οργάνωσής τους ώστε αποφασιστικά να διεκδικήσουν επίλυση των προβλημάτων και ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.
Ο Μ. Καραντεμοίρης, μέλος του ΔΣ του Εμπορικού Συλλόγου Ηρακλείου, μίλησε για τη δεινή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι μικρές εμπορικές επιχειρήσεις μετά την οικονομική κρίση, την κρίση της πανδημίας και τώρα με το τεράστιο ενεργειακό κόστος, ζητώντας άμεσα μέτρα στήριξής τους.
Ο Ν. Μωυσάκης, πρόεδρος του σωματείου Μαγείρων – Ζαχαροπλαστών και λοιπού προσωπικού κουζίνας Ηρακλείου, μίλησε για κουζίνες πεδία μαχών, τονίζοντας πως επικρατεί πολεμικό κλίμα με εργαζόμενους να αναγκάζονται σε δουλειές πολλές ώρες την ημέρα σε άσχημες συνθήκες, χωρίς ρεπό. Τόνισε την ανάγκη να υπάρξουν άμεσα μέτρα για τη στήριξή τους, μεταξύ των οποίων τη θέσπιση συγκεκριμένου αριθμού προσωπικού αναλόγως του μεγέθους της επιχείρησης αλλά και βελτίωση των συνθηκών εργασίας αφού οι υπάρχουσες θέτουν σε κίνδυνο τόσο τους εργαζόμενους όσο και τους πελάτες των επιχειρήσεων. Επίσης έθεσε το πολύ σοβαρό πρόβλημα του ενεργειακού κόστους για τις λαϊκές οικογένειες, σημειώνοντας πως ακούγεται ότι έχουν εκδοθεί στο Ηράκλειο περίπου 500 εντολές διακοπών ρεύματος σε λαϊκά νοικοκυριά που αδυνατούν να εξοφλήσουν τους υπέρογκους λογαριασμούς τους.
Η Μαρία Αντωνακάκη, πρόεδρος του Συνδέσμου Επαγγελματιών Επισιτισμού και Διασκέδασης Ηρακλείου, επίσης μίλησε για τα προβλήματα των επιχειρήσεων του χώρου της εστίασης έπειτα από απανωτές κρίσεις εδώ και χρόνια και εξέφρασε το αίτημα στήριξής τους με μέτρα φορολογικά, ανακούφισης απ’ το ενεργειακό κόστος κλπ
Τέλος η Ελένη Σαμαρειτάκη, γραμματέας του ΔΣ του Σωματείου Επαγγελματιών Ξεναγών Κρήτης και Σαντορίνης, κατήγγειλε ότι οι επαγγελματίες ξεναγοί δεν στηρίχτηκαν καθόλου στη διάρκεια της κρίσης της πανδημίας που δεν δούλεψαν σχεδόν καθόλου, ενώ έθεσε το πολύ σοβαρό ζήτημα των ενσήμων τους που είναι αόρατα για το κράτος αφού δεν έχουν μηχανογραφηθεί με συνέπεια να αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα όσοι εργαζόμενοι δικαιούνται παροχές με βάση τα ένσημα όπως επίδομα ανεργίας ή όσοι βρίσκονται στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης. Ακόμα έθεσε το σοβαρό πρόβλημα των παράνομων ξεναγήσεων αλλά και της υποβάθμισης των σχολών ξεναγών.
