Του Μιχάλη Τζανάκη
ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΥ…
Το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα των κατά τ’ άλλα εκλεγμένων πολιτικών προσώπων που αποτελούν την νομοθετική και εκτελεστική εξουσία στην χώρα είναι ότι βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου σε σημείο που οι πράξεις αλλά και οι λόγοι τους αιφνιδιάζουν τον μέσο πολίτη, ο οποίος απορεί ακόμα και για την διανοητική τους κατάσταση.
Ομιλούν και συμπεριφέρονται με οίηση και αλαζονεία που εξοργίζει, ενώ φαίνεται να ζουν σε παράλληλο σύμπαν που ουδόλως λαμβάνει υπόψη τον αγώνα καθημερινής επιβίωσης που δίνει η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που τους εξέλεξαν και τους έδωσαν το βήμα, για να λένε και να κάνουν απερίγραπτα πράγματα και θάματα!
Κάθε μέρα παρακολουθούμε τα «έργα και τις ημέρες» των καθ’ έξη «μπουρδολόγων» που δοκιμάζουν τα νεύρα και τις αντοχές των πολιτών, ενώ μάλλον αυτό τους εξιτάρει έτι περισσότερο, αν κρίνουμε από την κλιμάκωση των εξοργιστικών συμπεριφορών τους. Η όλη παρουσία των προσώπων αυτών, η παρουσία τους, η «γλώσσα» του σώματος που χρησιμοποιούν, το ύφος τους, όλα συγκλίνουν σε εικόνα αναμφίβολα «προβληματικών» προσωπικοτήτων που όμως κρύβονται πίσω από το άλλοθι της «εκλογής» τους από τον «κυρίαρχο» λαό! Τώρα το πόσο «κυρίαρχος» είναι ένας λαός που τον έχουν λιανίσει κανονικά και τον έχουν μετατρέψει σε μια άβουλη μάζα που άγεται και φέρεται από ποταπούς «υπαλλήλους» δημοσιογραφικών-επιχειρηματικών ομίλων είναι ένα άλλο θέμα που χρήσει εκτός αυτοκριτικής και κοινωνιολογικής ανάλυσης!
Η πραγματικότητα είναι ότι, όσο ο «κυρίαρχος» λαός αντιμετωπίζει το πλιάτσικο που υφίσταται με τρόπο δουλικά υποτακτικό και περίπου μοιρολατρικό, θα υφίσταται αυτά κι άλλα πολλά και θα ακούει ακόμα περισσότερα! Το πολύ-πολύ θα το συζητάμε επιτιμητικά ως τους εκλογές που θα πάμε να ξανά-ψηφίζουμε αυτούς τους απίθανους «τιμητές» της ευταξίας και της νομιμότητας που επιπλήττουν τους πολίτες που «αρνούνται» να είναι «συνεπείς» στις «υποχρεώσεις» τους!
Οι δηλώσεις Οικονόμου τείνουν πλέον να αποτελούν όχι την εξαίρεση, αλλά δυστυχώς τον «κανόνα», αν όχι τον «καθρέφτη» του πολιτικού μας προσωπικού. Αυτό αν μη τι άλλο αποτελεί επιλογή μας και μάλλον αυτό μας αξίζει!
Ακριβώς!
Ο καθ’ ένας εργάζεται σκληρά για τον Παράδεισο ή την Κόλασή του, γι’ αυτό μας αξίζουν πλήρως οι εκάστοτε κθβερνώντες.