Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη
andrikakisalekos@gmail.com
Όταν ακούς την αριθμητική σχέση “21-13″ μάλλον το μυαλό σου πάει σε αποτέλεσμα δεκάλεπτου μπάσκετ. Ή, τέλος πάντων, σε ένα κάπως καλό χρόνο για το ανδρικό 200άρι του στίβου (21”:13). Το να είναι μέτρηση αρτηριακής πίεσης δεν “παίζει” στις πρώτες θέσεις των πιθανοτήτων, γιατί ο ασθενής θα πρέπει να είναι… υποψήφιος μακαρίτης! Ε, με τούτα και με τ’ άλλα εκεί με έφεραν, στο τέλος της (κάκιστης) προηγούμενης χρονιάς, αυτής με τα τόσα άσχημα περιστατικά, το μπόλικο άγχος για να σταθούμε όρθιοι μέσα σε τέτοιο περιβάλλον, την ηθική στήριξη βέβαια πολλών ανθρώπων αλλά και την απόλυτη αδιαφορία “αξιωματούχων” (ω, τι έκπληξη!).
Τέλος πάντων, μάλλον τη σκαπούλαρα αυτή τη φορά επειδή κινητοποιήθηκαν καλοί φίλοι επιστήμονες όπως ο καρδιολόγος Κώστας Τζαγκαράκης ή ο πνευμονολόγος Μιχάλης Αρβανιτάκης και ο καρδιολόγος Γιώργος Λυραράκης αλλά και η καλή μου τύχη που με είχε σπρώξει προ 2 μηνών να κόψω μαχαίρι το θανατηφόρο κάπνισμα. Φανταστείτε αν κάπνιζα κιόλας τι… σκορ θα έκανα!
Λοιπόν, εδώ είμαστε και το 2022 για να διακηρύξουμε ότι η ζωή και ο αγώνας είναι όμορφα και ελκυστικά στοιχεία. Και συνεχίζουμε, όσο το “σκορ” είναι βολικό. Οι συντροφικές σχέσεις και η αλληλεγγύη είναι πλέον άβολα και άγνωστα πράγματα…
Κουφάλα νεκροθάφτη, αν θα πεθάνουμε ευτυχώς δεν εξαρτάται από σένα! Ούτε από άλλον “αξιωματούχο”.
(Μια μικρή προσωπική εξομολόγηση σ’ αυτή την αυγή της χρονιάς)
Αλέκο καλή χρονιά, με υγεία. Να΄σαι καλά .
Σιδερένιος και χαλκέντερος για τον ερχόμενο, Αλέκο Ανδρίκαρε! Και μην ξεχνάς: “Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα”. Μας τις χρωστάει η ζωή και τις χρωστάμε στους λαϊκούς αγώνες! Και ναι: “Δεν θα πεθάνουμε ποτέ, κουφάλες φιλελέδες”.