“Ψυχορραγούσε επί δυο εικοσιτετράωρα εκτός ΜΕΘ”
«Είναι αδιανόητη η αντιμετώπιση των ανθρώπων που χάνουν τις ζωές τους χωρίς την κατάλληλη βοήθεια στα υπερπλήρη νοσοκομεία. Ο άντρας μου επί δύο εικοσιτετράωρα ψυχορραγούσε στους διαδρόμους του Νοσοκομείου Παπανικολάου, χωρίς να έχει εισαχθεί σε ΜΕΘ, γιατί δεν υπήρχε διαθέσιμη σε όλο το νομό Θεσσαλονίκης. Έχει περάσει ένας χρόνος από τότε και η κυβέρνηση συνεχίζει να αντιμετωπίζει τους θανάτους σαν νούμερα, με σκοπό να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Η έκκλησή μου προς τους κυβερνώντες είναι να σταματήσουν να μιλάνε ή να μιλάνε πιο προσεκτικά γιατί προσβάλλονται οι μνήμες των ανθρώπων που έφυγαν και φεύγουν καθημερινά», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, η Μαρία Δαριβιανάκη, σύζυγος ανθρώπου που έχασε τη ζωή του αναζητώντας ΜΕΘ, πέρυσι το Δεκέμβρη στη Θεσσαλονίκη.
«Ένα χρόνο μετά τον αδιανόητο θάνατο του άντρα μου, διαπιστώνω ότι το πρόβλημα των ΜΕΘ παραμένει και δυστυχώς χιλιάδες άνθρωποι εξακολουθούν να χάνουν τη ζωή τους. Ο άντρας μου ήταν 40 χρόνων, πατέρας ενός μωρού που πρόλαβε ελάχιστα να χαρεί. Ήταν ανοσοκατεσταλμενος ασθενής με καλή σχετικά πορεία της μεταμόσχευσης, που είχε υποβληθεί στο νοσοκομείο Παπανικολάου. Πέρυσι το Νοέμβριο παρουσίασε μια επιπλοκή, μία εντερική διαταραχή, και χρειάστηκε να μεταβεί στο νοσοκομείο Παπανικολάου Θεσσαλονίκης για να τον εξετάσουν οι θεράποντες ιατροί του. Εκείνη όμως την περίοδο, τα Νοσοκομεία της Βορείου Ελλάδας είχαν καταρρεύσει κι είχε προκύψει μεγάλο πρόβλημα με τις ΜΕΘ, με αποτέλεσμα ο σύζυγός μου επί δυο εικοσιτετράωρα να ψυχορραγεί στους διαδρόμους του Παπανικολάου. Έχω στη διάθεσή μου ολόκληρο το φάκελο νοσηλείας που αναφέρει ότι για δύο εικοσιτετράωρα καλούσαν οι γιατροί της μίας εντατικής την άλλη, προκειμένου να βρεθεί θέση σε ΜΕΘ αλλά αυτή δεν υπήρχε. Και δεν υπήρχε ούτε εντός του νομού. Το ερώτημα είναι γιατί δεν μας ενημέρωναν για το πρόβλημα να παραμέναμε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου που τότε είχε κρεβάτια ΜΕΘ;
Ο άντρας μου, επί δύο εικοσιτετράωρα ψυχορραγούσε στο Παπανικολάου και έχουν τεθεί ερωτήματα που δεν ξέρω πότε θα απαντηθούν. Είκοσι μέρες μετά το θάνατο του Κώστα, ο αν. υπουργός Υγείας κ Κοντοζαμάνης, βεβαίωνε ότι στην κορύφωση της πανδημίας όλοι οι ασθενείς είχαν πρόσβαση στις ΜΕΘ. Σύμφωνα με τον ίδιο, το κριτήριο εισαγωγής τους ήταν η συννοσηρότητα και οι επιλογές που έκαναν οι νοσοκομειακοί γιατροί. Δηλαδή, έριχνε το βάρος και τις ευθύνες στους γιατρούς, προκειμένου να αποσείσει τις δικές του ευθύνες. Τώρα, ένα χρόνο μετά, τι λέει; Ότι φταίνε οι ανεμβολίαστοι;
Ο αναπληρωτής υπουργός δεν αναγνώρισε τότε ότι το σύστημα είχε ξεπεράσει τα όριά του, όμως οι νοσοκομειακοί γιατροί από τον Φεβρουάριο του 2020 είχαν κάνει εκκλήσεις κατ’ επανάληψη στην κυβέρνηση να λάβει μέτρα. Αν είχε πάρει μέτρα η κυβέρνηση, ο άντρας μου μπορεί να ζούσε. Είναι αδιανόητο να δεχτώ ότι μας αιφνιδίασε ο ιός. Είναι αδιανόητο να μας λένε ότι δεν διαφέρει η νοσηλεία σε ΜΕΘ με αυτή σε απλό κρεβάτι. Είναι εγκληματικό. Είχαν προειδοποιηθεί.
Όταν πήρα τα έγγραφα από το Παπανικολάου στα χέρια μου και είδα ότι επί δύο εικοσιτετράωρα προσπαθούσε η μία εντατική να επικοινωνήσει με την άλλη για να δούνε πού θα πάει ο άνθρωπός μου, τι κάνανε από τότε; Μετά από ένα χρόνο, να μας πει κάποιος ξεκάθαρα, τι γίνεται με τις ΜΕΘ. Είναι απίστευτο, φεύγουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να ζούσαν. Και το χειρότερο φεύγουν χωρίς αξιοπρέπεια».
