Του Γιώργου Δημητρίου
Η Μητσοτακική Ν.Δ δεν είναι πολιτικό κόμμα, είναι μια οικογενειακή επιτελική ’’επιχείρηση’’ άσκησης lobbying και ο κ.Μητσοτάκης είναι ένας κυνικός lobbyist, ο οποίος έφερε νομοσχέδιο προς ψήφιση για τη νομιμοποίηση του ’’μεσάζοντα συμφερόντων’’ και του lobbying. Όπως ήταν φυσικό άφησε έξω από το νομοσχέδιο το πολιτικό-ολιγαρχικό lobbying,και θα νομιμοποιήσει όλες τις άλλες μορφές λόμπινγκ.
Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΜΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ
(τα παραδείγματα είναι φανταστικά)
Το ενδιαφέρον των ολιγαρχών για την κατάληψη των ΜΜΕ συνδέεται με το lobbying.Το λόμπινκ είναι ένα συστατικό του μίγματος μάρκετινγκ των ολιγαρχών, μια στρατηγική επικοινωνίας στην προσπάθεια του ελέγχου των δημόσιων υποθέσεων, λέει ο Beyers et al.(2008),με σκοπό να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα ασκώντας επιρροή, προσβάλλοντας τις υγιείς διαδικασίες και τη νομοθεσία σε βάρος όλων των άλλων, λένε οι Bitonti and Harris (2017).
Θεωρούνται ιδιαίτερα κακοήθεις μορφές πίεσης και ως μία μορφή <<νόμιμης διαφθοράς>>, λένε οι Kaufmann and Vicente, 2005 και Williams, 2018. Το αδιαφανές λόμπινγκ οδηγεί σε διοικητικές και πολιτικές δωροδοκίες – διαφθορά, λέει ο Martini ,2013a.
O κ.Μητσοτάκης με το νομοσχέδιο προσπαθεί από τη μία να ελέγξει τις διοικητικές δωροδοκίες και να ισχυριστεί ότι φέρνει διαφάνεια και από την άλλη να κρύψει τις πιθανές πολιτικές δωροδοκίες και την πολιτική διαφθορά.
Η βιβλιογραφία για την άσκηση πίεσης των ολιγαρχικών συμφερόντων προσδιορίζει 3 κύριες κατηγορίες:
Α)Μια ολιγαρχική επιχείρηση θέλει να επιτύχει πολιτικούς στόχους, πχ να εκλεγεί με τη βοήθειά της ο κ. Μητσοτάκης αφ’ ενός και αφ’ εταίρου να εκλέξει τα πρόσωπα λομπίστες-βουλευτές που η ίδια η επιχείρηση θα στηρίξει προεκλογικά, λένε οι (Beyers 2008:1192;Michailowitz,2007).
B) O μηχανισμός λόμπινγκ που στήνει η ολιγαρχική επιχείρηση θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις οργανωτικές της ανάγκες πχ ποια πρόσωπα στην κυβέρνηση θα τους βοηθούν να λαμβάνουν με προνομιακό τρόπο δάνεια, επιδοτήσεις, δημόσιες συμβάσεις, διαφημίσεις και ποια πρόσωπα θα τους προστατεύουν από φορολογικούς ελέγχους και πολύ περισσότερο από παραβάσεις περί ανταγωνισμού και καρτέλ.
Γ)Να έχουν ένα μηχανισμό αντίδρασης σε περίπτωση που μία άλλη κυβέρνηση διανοηθεί να πειράξει τα παράνομα συμφέροντά τους πχ. ΜΜΕ εναντίον Τσίπρα, Παππά κλπ κλπ κλπ, λένε οι (Baumgartner et al.2009;Machoney 2007)
Οι ολιγάρχες είναι πάντα έτοιμοι να επενδύσουν σημαντικούς πόρους στην προσπάθεια επιρροής της κυβέρνησης:
Α) Σε ’’κουμπωτούς’’. Έτσι ονομάζονται υπουργοί, βουλευτές για να πιέζουν προσωπικά τις κυβερνήσεις. (Αλλού υπάρχει ένας ’’κουμπωτός’’ για να κάνει οικονομία στους ολιγάρχες στα ’’ωφελήματα’’ που καλούνται να πληρώσουν).
Β) Παρέχουν χρήματα σε ευνοούμενους υποψηφίους είτε με τη μορφή άμεσης ’’δωροδοκίας’’ είτε με τη μορφή βοήθειας σε προεκλογικές εκστρατείες.
Γ) Επηρεάζουν την κοινή γνώμη μέσω των ΜΜΕ και με εκστρατείες δημοσίων σχέσεων ’’λάσπης’’, ας πούμε συμβολικά παραδείγματα σκάνδαλα τύπου Καλογρίτσα-Παππά-Πετσίτη κλπ.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΛΟΜΠΙΝΓΚ.
Η Διεθνής διαφάνεια έχει κάνει ολόκληρη μελέτη για το πολιτικό λόμπινγκ με τον τίτλο ’’Businessess lobbying practices,4/10/2018 ‘’ Transparency International .Anti-Corruption Helpdesk.
Σε αυτή τη μελέτη τονίζει τη σχέση του πολιτικού λόμπινγκ με τη διαφθορά, αλλά και πάλι εμείς εδώ στην Ελλάδα θα ασχοληθούμε με το νομοσχέδιο Βορίδη με τη μαρίδα και όχι με τους καρχαρίες. Το πολιτικό-ολιγαρχικό λόμπινγκ το αφήνουμε έξω από το νομοσχέδιο και θα ασχοληθούμε με τις μίζες των δημοσίων υπαλλήλων μόνο. Να γιατί η Ελλάδα είναι μια διεφθαρμένη χώρα σύμφωνα με τη Διεθνή Διαφάνεια, γιατί το θέλουν ορισμένοι πολιτικοί που είναι λομπίστες μεγάλων ολιγαρχικών συμφερόντων.
ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΌΜΕΝΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΛΟΜΠΙΝΓΚ
Ας κάνει τον κόπο ο κ.Μητσοτάκης ο οποίος δεν ασχολείται με το τι κάνει ο δυτικός κόσμος, αλλά τον επικαλείται για τα μάτια του κόσμου, να δεί το εγχειρίδιο του νόμιμου λόμπινγκ: A Complete Guide to Federal Lobbying Law and practices ,William V.Lunenbourg, Thomas M.Sussan and Rebbeca h.Gordon, 2009.
https://guides.lib.uw.edu, Νομική σχολή του University of Washington,’’Law legislative Process Lobbying-Library Guides’’
Oι ομάδες υποστήριξης συμφερόντων στις ΗΠΑ ασχολούνται με ένα ευρύ φάσμα εμπορικών και άλλων συμφερόντων, έχει νόμιμο χαρακτήρα, δημόσιο και διαφανή, εγγραφή σε ειδικά μητρώα λόμπινγκ, ακόμη και ειδικά τυποποιημένα έντυπα με τα οποία αιτούνται θέματα από την κυβέρνηση. Πρόκειται για 2 βασικές κατηγορίες εγγεγραμμένων lobbyist.
A)Στην περίπτωση των πολιτικών lobbyist η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Η.Π.Α διαχειρίζεται το δημόσιο πρόγραμμα χρηματοδότησης όλων των υποψηφίων και παρακολουθεί λεπτομερώς τη χρηματοδότηση της εκλογικής τους εκστρατείας. Ακολούθως η επιτροπή δημόσιας αποκάλυψης της πολιτείας της Washington επιβάλλει την εγγραφή των πολιτικών lobbyist σε ειδικό μητρώο λόμπυ. Διαχειρίζεται τα προβλεπόμενα έντυπα που υποβάλλονται από πολιτικούς, υπουργούς, κοινοβουλευτικές επιτροπές .Ολες οι υποβολές αιτημάτων των πολιτικών καταγράφεται σε ειδικό κατάλογο αιτημάτων. Εκεί φαίνεται δημόσια και διαφανώς ποιος δουλεύει για λογαριασμό συμφερόντων και ποιών συμφερόντων ακριβώς.
Β)Στην περίπτωση όλων των άλλων ομάδων συμφερόντων, πχ επιμελητήρια, επιστημονικοί σύλλογοι, εργατικά συνδικάτα, επαγγελματικοί σύλλογοι, εκκλησιαστικοί οργανισμοί, ΜΚΟ κλπ κλπ, έχει δημιουργηθεί μια ξεχωριστή βάση δεδομένων στη Γερουσία των ΗΠΑ με εγγεγραμμένα μέλη λομπίστες, και ειδική επιτροπή αναζήτησης στοιχείων που σχετίζονται με τις παραπάνω ομάδες συμφερόντων, πελάτες, ξένες οντότητες κλπ.
Αν οι κύριοι πχ. Μητσοτάκης, Χατζηδάκης ήταν λομπίστες στις ΗΠΑ, λέω αν, γιατί δεν είναι λομπίστες..ο νόμος για την αποκάλυψη lobbying επιφέρει ποινή φυλάκισης εως 5 χρόνια χωρίς αναστολή και πρόστιμο εως 200.000 δολάρια. Και πόσες φορές θα είχαν τιμωρηθεί; Νομίζω άπειρες.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Εμείς γιατί δεν πρέπει να ξέρουμε προεκλογικά αν πχ ο κ.Μητσοτάκης, ο κ.Χατζηδάκης και η λοιπή στενή ομάδα του ότι δεν είναι λομπίστες; Παράδειγμα τυχαίο είναι φυσικά αυτά τα πρόσωπα, είναι γνωστά… ότι ‘’καίγονται’’ για το δημόσιο συμφέρον και την πλειοψηφία του λαού, των εργαζομένων, των επιχειρηματιών, ενώ δεν έχουν καμμία σχέση με τα ολιγαρχικά συμφέροντα. Απα πά πααα..
Πάλι όμως το νομοσχέδιο Βορίδη έρχεται για να αφήσει στο σκοτάδι και την αδιαφάνεια αυτή την αυτονόητη υποχρέωση των πολιτικών να ’’εκφράζονται’’ δημόσια και διαφανώς για τα συμφέροντα των κοινωνικών ομάδων τα οποία εκπροσωπούν. Να γνωρίζει ο πολίτης ψηφοφόρος ποιόν ψηφίζει και γιατί τον ψηφίζει. Είναι οι πολιτικοί εγγεγραμμένοι στο λόμπυ των εργαζομένων; των εμπόρων; των επιχειρηματιών; κλπ; ή των ολιγαρχών; Θα φαίνεται από τα αιτήματά τους σε ειδικά έντυπα για ψήφιση νομοσχεδίων, αιτημάτων κλπ. Αλλωστε η επιτροπή πριν τους εγγράψει στα υποχρεωτικά μητρώα θα έχει ήδη κρίνει τον αριθμό και την κατεύθυνση των πολιτικών τους δράσεων. Για ποιους ενδιαφέρθηκαν και έκαναν αιτήματα και για ποιες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες δεν ενδιαφέρθηκαν. Το νομοσχέδιο Βορίδη είναι ο ορισμός της πολιτικής αδιαφάνειας. Δημοκρατία είναι αυτή; Αυτό είναι άλλη μία πολιτική απάτη.
