Επιλογή από τα ταξιδιωτικά κείμενα του Καζαντζάκη, από τη σειρά των βιβλίων του με τον τίτλο «Ταξιδεύοντας», μεταφράστηκαν για πρώτη φορά στα βουλγαρικά από τον Νικολάι Κώστοβ, ελληνιστή, δημοσιογράφο και μεταφραστή/συγγραφέα.
«Το βασικό που θα έπρεπε να ξέρουμε για τον Νίκο Καζαντζάκη, ειδικά στις μέρες μας, είναι η αντοχή του συγγραφέα, καθώς παρ’ όλες τις πολλές δυσκολίες, ποτέ δεν έχασε την πίστη του στην αξία του πνεύματος», δήλωσε ο Νικολάι Κώστοβ στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM».
Εξηγεί ότι ο Νίκος Καζαντζάκης πάντα είχε μια ξεχωριστή θέση στη ζωή του Νικολάι Κώστοβ, στις αναζητήσεις του για το νόημα ζωής, ακόμα από τα νεανικά του χρόνια, ενώ είχε διαβάσει τα έργα του στην ελληνική γλώσσα, καθώς και κάποια άλλα στα γαλλικά.
«Επέλεξα να μεταφράσω τα ταξίδια του μεγάλου συγγραφέα του 20ού αιώνα, που αποκαλύπτουν τους ανθρώπους, πολιτισμούς, φιλοσοφίες, τόπους, ως μια ανεκτίμητη εμπειρία, που αποκτάμε κι εμείς, οι αναγνώστες, κοιτάζοντας στον ίδιο προορισμό μαζί με τον συγγραφέα», αναφέρει.
«Για μένα, ο Καζαντζάκης είναι ο Νίτσε της Ελλάδας, ο ίδιος διδάσκεται από τον Νίτσε. Για μένα, οι ιδέες του είναι αυτές που σήμερα είναι επίκαιρες και ακόμα συγκινούν τον κόσμο, αφού συνεχίζεται η διαμάχη του πνευματικού ανθρώπου με τον υλιστικό καταναλωτικό κόσμο. Ο άνθρωπος τόσους αιώνες δεν μπορεί να καταλήξει στο ότι το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή του είναι το πνεύμα, η πνευματικότητα», υπογραμμίζει ο μεταφραστής.
Και προσθέτει: «Το πνεύμα, η ψυχή, η πίστη κάνουν τον άνθρωπο… άνθρωπο. Αυτή η αναζήτηση μ’ αρέσει πολύ στον Καζαντζάκη. Τα παλιά τα χρόνια (σ.σ. ο Νικολάι Κώστοβ από το 1975 ασχολείται με τις ελληνοβουλγαρικές μεταφράσεις) δεν μπορούσα ως μεταφραστής να προτείνω να μεταφράσω το βιβλίο “Ταξιδεύοντας” και να φανερώσω στους Βούλγαρους την άποψη του Καζαντζάκη για τον φασισμό και τον κομμουνισμό. Αλλά, σήμερα, ο κόσμος άλλαξε και δεν φοβάται ν’ ακούει, να διαβάσει τις απόψεις του συγγραφέα-στοχαστή Καζαντζάκη», λέει ο Νικολάι Κώστοβ.
Παρά την κρίση, λόγω της πανδημίας, το βιβλίου του Νίκου Καζαντζάκη που μόλις κυκλοφόρησε στη Βουλγαρία είναι περιζήτητο, λέει ο Νικολάι Κώστοφ. «Ο κόσμος διαβάζει σήμερα τα βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή, αλλά και σε χαρτί. Το πραγματικό χάρτινο βιβλίο μας αμέσως αγαπήθηκε από τους αναγνώστες, αφού στη Βουλγαρία το περίμεναν από καιρό», εξηγεί.
Επίσης, εκμυστηρεύεται ότι έχει ήδη μεταφράσει και το νέο έργο του Καζαντζάκη, που βρέθηκε σε χειρόγραφο το 2017 στην Κρήτη, στο μουσείο του Καζαντζάκη, με τίτλο «Ανήφορος». «Το μετέφρασα και βρέθηκε εκδότης!», τονίζει ο Νικολάι Κώστοβ, επισημαίνοντας πως «είναι μία ιστορία ενός Έλληνα πιλότου και συγγραφέα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που παντρεύεται μια Εβραία. Μετά τον πόλεμο πάει στη Μεγάλη Βρετανία, με σκοπό να επιστρατεύσει τους διανοούμενους για την υπεράσπιση της ειρήνης σε όλον τον κόσμο. Και στο τέλος, όμως, ο πιλότος καταλήγει στην ασκητική. Οι ιδέες του, που δεν βρίσκουν τελικά ανταπόκριση, μένουν μαζί του ως ένα όραμα…».
Όταν ρωτήθηκε αν θα επέλεγε απ’ όλα αυτά που διάβασε από ταξίδια του Καζαντζάκη τη «Ρούσια», θέμα που τον ενθουσίασε περισσότερο, απαντάει: «Πολλά θέματα μου έμειναν ως αποκάλυψη για τη Ρωσία, αλλά η συνάντηση και η φιλία του Νίκου Καζαντζάκη με τον Ελληνορουμάνο πεζογράφο Παναή Ιστράτι (Panait Istrati)- τον “Μαξίμ Γκόρκι των Βαλκανίων”, όπως τον αποκαλούσαν- θα μου μείνει για πάντα αξέχαστη! Πράγματι αυτές οι δυο μεγάλες μορφές συνδέθηκαν με μεγάλη φιλία, σε καθοριστική στιγμή της ζωής του Νίκου Καζαντζάκη. Σφραγίστηκε η φιλία τους και με το γεγονός ότι ο Ιστράτι και ο Καζαντζάκης έγιναν οι ίδιοι ήρωες των πεζογραφημάτων τους. Και οι δύο επίσης δηλώνουν την εμπιστοσύνη τους στη μοίρα των ανθρώπων που διψάνε για την ελευθερία και παλεύουν για την κατάκτησή της».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
