Η Ελλάδα θρηνεί μέχρι τώρα 7.500 νεκρούς από την πανδημία.
Δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι, εργαζόμενοι έχουν καταστραφεί από τα απρόβλεπτα (και απολύτως αναποτελεσματικά) κυβερνητικά μέτρα.
Οι υγειονομικοί δίνουν με αυταπάρνηση τη μάχη ενάντια στην πανδημία, όχι απλώς μόνοι τους, αλλά και με το κυνηγητό της κυβέρνησης και των διοικήσεων των νοσοκομείων, επειδή τολμούν να μιλήσουν για τη βαρβαρότητα που ζουν, υπό την κυβερνητική αδιαφορία.
Κι αυτοί το χαβά τους. Όχι μόνο δε σέβονται τον πολυποίκιλο πόνο μιας κοινωνίας, για τους νεκρούς, για την οικονομική καταστροφή, για τους ανέργους, για τον εγκλεισμό, για τα όσα αυταρχικά και αντιδημοκρατικά εφαρμόζουν, αλλά φροντίζουν να φωνάζουν πολύ δυνατά ότι το γλεντάνε… Νταβατούρια, χαμόγελα, κιτσαρία, από κάθε λογής σούργελα…
Τι ντροπή. Προφανώς όλες αυτές οι γραφικότητες δεν τιμούν και την επανάσταση του ’21…
Δείτε επίσης: “Επί ασπαλάθων” ή “ας κρατήσουν οι χοροί”;
Απλά και μόνο αν κανείς δει τις εικόνες, θα πρέπει να οργιστεί…
