Σαν τον τράγο στο στάβλο μας!

Της Γεωργίας Πιστόλλα*

Το τελευταίο διάστημα η ελληνική κοινωνία ζει τις συγκλονιστικές μαρτυρίες συνανθρώπων μας που πραγματικά μας συγκλονίζουν όλους . 

 Για άλλη μία φορά το πέταγμα της πεταλούδας (στη συγκεκριμένη περίπτωση η ομολογία της κ.Μπεκατώρου) ταρακούνησαν όλα τα δεδομένα ,τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις. Πολλοί συνάνθρωποι μας είχαν παρόμοια περιστατικά να καταγγείλουν που καθόρισαν τη ζωή τους. Σιωπηλοί όλα τα χρόνια βίωνε ο κάθε ένας το δικό του δράμα και έδινε τη δική του μάχη για να κρατηθεί στη ζωή. Η επιστήμη των χαοτικών δυναμικών συστημάτων δυστυχώς για άλλη μία φορά επιβεβαιώνεται. Έφθασε η εξέλιξη τους στο κρίσιμο σημείο και επήλθε η έκρηξη. Εύλογα ερωτήματα λοιπόν προκύπτουν στον κάθε ένα μας, όπως:

1. Ποιοι κρατούσαν όλους αυτούς τους θήτες σε ανερχόμενη εξέλιξη και τα θύματα σε φθίνουσα εξέλιξη;
2. Το πολιτικό σύστημα τι έκανε ή τι θα κάνει τώρα που όλα έρχονται στο φως;
3. Συμβαίνουν αυτά τα γεγονότα μόνο στο χώρο του πολιτισμού; ή και σε άλλους χώρους όπως, ιδιωτικό τομέα, δημόσιο, εκπαίδευση κλπ;
4. Η κοινωνία τώρα θα αρχίσει να ξηλώνει όλο αυτό το κουβάρι σε όποιο χώρο και αν βρίσκεται; Θα δώσει τη μάχη της και θα τοποθετηθεί μέσω των φορέων της; Θα σταθεί αλληλέγγυα σε ανθρώπους που βιώνουν καθημερινά τον βιασμό;
5. Μήπως ήλθε η ώρα να δούμε γενικότερα προβλήματα βίας στην κοινωνία μας όπως συμπεριφορές  που χρησιμοποιούνται για να εξαναγκάσουν, να κυριαρχήσουν ή να απομονώσουν κάποια άτομα στον εργασιακό χώρο τους; Να αντιμετωπίσουμε τη σωματική, ψυχολογική και λεκτική κακοποίηση που δημιουργούν σωματικό ή και ψυχικό πόνο; Τη χρήση κάθε μορφής εξουσίας που επιβάλλεται στο άτομο;
6. Η φτωχοποίηση της κοινωνίας μας καθημερινά δεν είναι βία; Ο αποκλεισμός των πολιτών από την εργασία δεν είναι βία; Η αναξιοκρατία και η επικράτηση ομάδων με άγνωστες προθέσεις δεν είναι βία;

Αναμφισβήτητα λοιπόν υπάρχει πρόβλημα στην Ελληνική κοινωνία και σαν πρόβλημα χρήζει λύση και απάντηση στους πολίτες. Ποιος θα δώσει τη λύση άραγε; Πρώτα απ΄όλα η δικαιοσύνη, το κράτος, το πολιτικό σύστημα αλλά κυρίως εμείς οι πολίτες που είμαστε πολλοί και ικανοί και αναγκαία συνθήκη για τη πρόοδο και το πολιτισμό στη χώρα μας. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά η αλληλεγγύη να κατέχει τη πρώτη θέση στη ζωή μας, η αγωνιστικότητα και η καθαρή θέση και άποψη σε όλα αυτά πρέπει να κυριαρχούν.

Θα έλεγα ότι το σημαντικό είναι η εξέλιξη αυτή προς τα πού θα οδηγήσει; Στη συγκάλυψη; Στο άντε μωρέ δε βαριέσαι; Στη λήθη; Στη σιωπή; Ή στο μετασχηματισμό της κοινωνίας μας; Ας συμβάλουμε να μετασχηματίσουμε τα περισσότερα από αυτά στη ζωή μας και όλοι οι πολίτες να βιώνουμε την ουσία, το πολιτισμό, τη κουλτούρα , την ομορφιά ,την αισθητική καθημερινά και όχι την επικοινωνία.

Όλοι μαζί κάτι καλό θα καταφέρουμε! Μη τους αφήσουμε να νομίζουν ότι είμαστε ζώα σε στάβλο και αυτοί τράγοι! Ας μην επιτρέψουμε να γίνει η κοινωνία μας όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Χάξλεΰ ΄Ο Θαυμαστός Καινούργιος κόσμος΄ που γελούν αλλά δεν ξέρουν το γιατί.

*Γεωργία Πιστόλλα,  Δρ Πανεπιστημίου Κρήτης