Η κρίση αλαζονείας του Άδωνι, ο εκτροχιασμός του προϋπολογισμού και το μοντέλο της «στοχευμένης» στήριξης
Ο Αδωνις Γεωργιάδης όταν ρωτήθηκε την Τρίτη το πρωί εάν μπορεί να ζήσει με 534 ευρώ εκνευρίστηκε. Και είπε ότι δεν απαντά διότι οι δημοσιογράφοι δεν είχαν κάνει ποτέ αντίστοιχη ερώτηση σε υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ίδιος μια ημέρα πριν είπε στους επιχειρηματίες της εστίασης να στείλουν στον ίδιο τα κλειδιά των μαγαζιών τους, είπε ότι τους ειρωνεύεται διότι επιδίδονται σε συνδικαλιστικές υπερβολές και, εν τέλει, διακήρυξε ότι κανείς δεν έχει κάνει όσα η κυβέρνηση Μητσοτάκη για τους μικρομεσαίους.
Οι απαντήσεις του υπουργού Ανάπτυξης δεν άρεσαν στην κυβέρνηση. Κατά τις πληροφορίες η δυσαρέσκεια του Μαξίμου του διαμηνύθηκε αρμοδίως, όπως όμως ακολούθως διαμηνύθηκε στο Μαξίμου και η δυσαρέσκεια Γεωργιάδη για τον Χρήστο Σταϊκούρα. Διότι, όπως λέγεται από το περιβάλλον του υπουργού Ανάπτυξης, την ώρα που ο Αδωνις Γεωργιάδης «έδινε μάχη» για να μείνει ανοιχτό το λιανεμπόριο, ο Σταϊκούρας έκοβε την μισή εστίαση από τον πέμπτο κύκλο της επιτρεπτέας προκαταβολής.
Η πολιτική αυτή εικόνα έχει δύο όψεις. Η μία είναι εκείνη της – συνήθους πλέον – αλαζονίας με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τα «ζόμπι» της πανδημίας, όπως είχε χαρακτηρίσει μεγάλο μέρος της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Ζαββός. Η δεύτερη είναι εκείνη της όλο και πιο βαριάς αγωνίας που ζώνει το Μαξίμου και το οικονομικό επιτελείο για το πως θα διαχειριστούν τον οικονομικό στραγγαλισμό της αγοράς και των εργαζομένων που φέρνουν τα αλλεπάλληλα lockdowns.
Ο λογαριασμός δεν βγαίνει. Το ομολόγησε χθες ο ίδιος ο Χρήστος Σταϊκούρας, δηλώνοντας και δημόσια πια πως τα 7,5 δισεκατομμυρια ευρώ που έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό για τα μέτρα στήριξης το 2021 δεν φθάνουν.
Στην πραγματικότητα, οι τελευταίες πληροφορίες από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους δείχνουν πως το κονδύλι που έχει προϋπολογιστεί θα εξαντληθεί έως τα τέλη Φεβρουαρίου και, ήδη, στο υπουργείο Οικονομικών κινούνται προς πλήρη αναθεώρηση του προϋπολογισμού με νέες δημοσιονομικές δαπάνες για τα μέτρα στήριξης.
Σε πρώτο χρόνο, εκτιμάται πως έως τον Απρίλιο θα απαιτηθούν τουλάχιστον 3 δις ευρώ επιπλέον από τα 7,5 δις που έχουν ήδη προϋπολογιστεί για την στοιχειώδη περαιτέρω στήριξη της αγοράς.
Και αυτό το ποσό, όμως, μπορεί να αποδειχθεί ανεπαρκές εάν η νέα έξαρση της πανδημίας κλιμακωθεί και εάν επιβεβαιωθούν τα σενάρια για «ερμητικό» lockdown, για πάγωμα ακόμη και του click away στο λιανεμπόριο, και για μετάθεση της επαναλειτουργίας της εστίασης μετά τον Απρίλιο.
Πρακτικά, κάτι τέτοιο σημαίνει διπλή οικονομική ζημιά, διότι τόσο το «ακορντεόν» με το άνοιγμα και κλείσιμο της αγοράς, όσο – και πολύ περισσότερο – το καθολικό «λουκέτο» όπως στην εστίαση, εξαφανίζει πλήρως και τον τζίρο. Και αυτό σημαίνει ότι τα δημόσια ταμεία εκτός από τις δαπάνες για την ενίσχυση των πληττόμενων κλάδων χάνουν και τα έσοδα από τους έμμεσους φόρους (ΦΠΑ κ.λ.π.)
Ηδη τον Ιανουάριο, και παρ’ ότι έστω και για ένα δεκαήμερο η αγορά λειτούργησε κανονικά, τα πρώτα μηνύματα από το φορολογικά έσοδα δείχνουν βουτιά που αγγίζει το 30%.
Το πρόβλημα επιτείνεται, και ο εκτροχιασμός του ελλείμματος δέιχνει δεδομένος και για φέτος, εάν συνυπολογιστεί πως – μετά και το ευρωπαϊκό Βατερλώ στους εμβολιασμούς – μοιάζει ήδη χαμένο και το μισό στοίχημα των τουριστικών εσόδων, τουλάχιστον έως τον Ιούνιο.
Μπροστά σ’ αυτό το σκηνικό, η επιλογή στην οποία κλίνει η κυβέρνηση είναι να περιορίσει όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται το βάρος που δέχονται τα κρατικά ταμεία από τα «ζόμπι» της πανδημίας – να περιορίσει, δηλαδή, τον κύκλο τόσο των ενισχύσεων όσο και των δικαιούχων τους στο επόμενο διάστημα.
Ηδη, παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών διαμηνύουν ότι η στήριξη τους επόμενους μήνες θα παρέχεται «στοχευμένα» προκειμένου να «πιάνει τόπο» προϊδεάζοντας για αποκλεισμούς επιχειρήσεων κιαι επαγγελματιών που θεωρούνται «μη βιώσιμοι».
Ενα μέτρο που εξετάζεται στην κατεύθυνση αυτή είναι ο συμψηφισμός μελλοντικών φορολογικων υποχρεώσεων με εισοδηματικές απώλειες των πληττόμενων, καθώς επίσης και η αυστηρή τήρηση των ορίων αναφοράς στους τζίρους για όσες επιχειρήσεις θα θελήσουν να μπουν στο νέο πρόγραμμα κάλυψης παγίων δαπανών.
Ανάλογη τακτική διαφαίνεται και στην χορήγηση ρευστότητας στο πλαίσιο του προγράμματος «Γέφυρα 2», όπου ήδη σχεδιάζεται μείωση του εύρους και του αριθμού των επιχειρήσεων που θα μπορούν να ενταχθούν.
Της Μαρίνας Αλεξανδρή, tvxs.gr
Το θέμα με την κατάργηση των μικρών επαγγελματιών είναι πάρα πολύ σοβαρό και άλλοτε ευθέως, άλλοτε ύπουλα, προπαγανδίζεται ως κάτι θετικό. Πρόσφατα σε άρθρο με τίτλο “μη γίνουμε Γερμανοί” με ύπουλο τρόπο μεταφέρεται το μήνυμα ότι “οι μικροί δεν είναι αξιόπιστοι”. Σε άλλο άρθρο δηλώνεται ευθέως ότι οι μικρές επιχειρήσεις πρέπει να κλείσουν γιατί “επιβιώνουν χάρη στην εισφοροδιαφυγή και τη φοροδιαφυγή”, ενώ στην πραγματικότητα οι περισσότεροι δουλεύουν νόμιμα και τίμια. Χάρη σε μας κερδίσανε τις εκλογές και όμως μεθοδεύουν την εξαφάνισή μας. Και μετά τι; Θα εξαρτώμαστε από τους μεγάλους, που για να μας προσλάβουν πρέπει να είμαστε νέες, όμορφες, υπάκουες και να μην έχουμε και ενοχλητικές πολιτικές απόψεις; Και να μένουμε έτσι άνεργες, ενώ έχουμε και τα προσόντα και τη θέληση για εργασία και οικονομική ανεξαρτησία;