Αποφάσισε ο Χρυσοχοΐδης να μεριμνήσει για τη σωματική ακεραιότητα των δημοσιογράφων που θα καλύπτουν τις διαδηλώσεις. Και γι’ αυτό, από εδώ και εμπρός, θα τους έχει περιορισμένους σε συγκεκριμένο χώρο, με έναν αξιωματικό να τους ενημερώνει. Έτσι ώστε να διασφαλίζεται «η ανεμπόδιστη διεξαγωγή των αστυνομικών επιχειρήσεων, όταν υπάρχουν επεισόδια».
Δείτε: Έλεγχος, περιορισμός, καταστολή: Απόπειρα κατάπνιξης των διαδηλώσεων το «σχέδιο» Χρυσοχοϊδη
Δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερ κατά της «οριοθέτησης» των ΜΜΕ στις συναθροίσεις
Η πραγματικότητα είναι ότι όποτε κινδύνευσε η σωματική ακεραιότητα των δημοσιογράφων σε επεισόδια, κινδύνευσε από αστυνομικούς. Και κανείς αστυνομικός δεν τιμωρήθηκε ποτέ.
Ας μην κάνουμε λοιπόν τους χαζούς. Αυτό που θέλει ο Χρυσοχοΐδης είναι να μην υπάρχουν ντοκουμέντα από τη συστηματικά ασύδοτη αστυνομική δράση εναντίον πολιτών.
Οι φωτογραφίες από αστυνομικούς να ξυλοκοπούν όποιον βρίσκουν μπροστά τους εκθέτουν την αστυνομία. Και επίσης κονιορτοποιούν και τα κατασκευασμένα αφηγήματα που διαρρέονται εκ των υστέρων από τα παπαγαλάκια του Χρυσοχοΐδη και με τα οποία ξεπλένεται η ασυδοσία των οργάνων της τάξης.
Δεν είναι μυστικό ότι μετά την κακοποίηση δύο νεαρών παιδιών έξω από τη ΑΣΟΕΕ, τα οποία μάλιστα φορτώθηκαν με ένα σωρό κατηγορίες, ο Χρυσοχοΐδης εξέταζε τον τρόπο να ποινικοποιήσει τις αναρτήσεις φωτογραφιών και βίντεο που αποκαλύπτουν πραγματικά γεγονότα γύρω από τη δράση των ΜΑΤ. Τελικά έκανε πίσω.
Τώρα ανακάλυψε μια νέα τεχνική. Θα κρατάει τους δημοσιογράφους μακριά από το σημείο που τα ΜΑΤ βαράνε τον κόσμο και θα έχει έναν αστυνόμο να τους ενημερώνει – αντικειμενικά, είμαστε βέβαιοι.
Για την προστασία της σωματικής τους ακεραιότητας, λέει ο υπουργός. Σοβαρά τώρα; Γι’ αυτό είναι από χθες η ΕΣΗΕΑ και η Ένωση των Φωτορεπόρτερ στα κάγκελα;
Για να τα λέμε λοιπόν με το όνομά τους:
η απόφαση αυτή του Χρυσοχοΐδη καταπατά την ελευθερία του Τύπου και το συνταγματικό δικαίωμα των πολιτών στην ενημέρωση. Και στοχεύει στην προστασία και την κάλυψη της αστυνομικής αυθαιρεσίας. Γι’ αυτό δεν πρόκειται να περάσει.
Εδώ δεν είναι Χιλή του ’73.
Από το κύριο άρθρο της “Αυγής”
