«Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η ανικανότητά τους. Αλλά ότι δεν μπορούν να κατανοήσουν τις ανάγκες των ανθρώπων, γιατί είναι πολύ μακριά από την καθημερινότητα και τη ζωή τους» τονίζει ο Αλέξης Τσίπρας αναφορικά με το φιάσκο της τηλεκπαίδευσης.
Δείτε: Δουλειές του ποδαριού: Αφού δεν βγήκαμε… από το facebook, έπεσε το σύστημα της τηλεκπαίδευσης!
Αναλυτικά ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει:
Η κυβέρνηση των «αρίστων» και του «επιτελικού κράτους» συνεχίζει να αυτογελοιοποιείται. Μετά τις μάσκες- τεντόπανα στα σχολεία, τώρα αποδεικνύουν την ανικανότητά τους και στην αδυναμία τους να οργανώσουν την τηλεκπαίδευση, αφού επί τόσους μήνες δε φρόντισαν να ετοιμάσουν τίποτα άλλο παρά την αυτοπροβολή τους στα αδρώς επιχορηγούμενα ΜΜΕ της λίστας Πέτσα.
Έτσι, σήμερα η πλατφόρμα της τηλεκπαίδευσης που τόσο πολύ διαφήμιζε η Υπουργός Παιδείας, ως απόδειξη ετοιμότητας σε ενδεχόμενο νέο lockdown, έπεσε λίγα μόλις λεπτά αφότου άνοιξε, παρά τις αστείες συστάσεις στους πολίτες να μη μπαίνουν στα social media και στις πλατφόρμες streaming τις ώρες αιχμής, για να αντέξει το δίκτυο.
Ακόμα όμως και αν κάποια στιγμή η πλατφόρμα της τηλεκπαίδευσης εν τέλει λειτουργήσει, τα μεγάλα προβλήματα παραμένουν.
Έχουν άραγε όλοι οι μαθητές πρόσβαση σε διαδίκτυο υψηλών ταχυτήτων που απαιτεί η πλατφόρμα του υπουργείου, για να μπορέσουν να ενταχθούν όλοι στην εκπαιδευτική διαδικασία;
Υπάρχει σε κάθε σπίτι ανάλογος αριθμός ηλεκτρονικών υπολογιστών ώστε να καλύψουν ενδεχομένως δυο ή παραπάνω παιδιά στη τηλεκπαίδευση και ταυτόχρονα κάποιον γονέα που εργάζεται από το σπίτι;
Ή όσοι λόγω οικονομικής δυσχέρειας της οικογένειάς τους δεν έχουν αυτές τις δυνατότητες, θα αποκλείονται από την εκπαιδευτική διαδικασία και θα τιμωρούνται και με απουσίες από πάνω;
Κάποιος μάλλον θα πρέπει να εξηγήσει στον κύριο Μητσοτάκη και την κυρία Κεραμέως, οι οποίοι προφανώς δεν έχουν ιδέα σε ποιους απευθύνονται, ότι στη χώρα που κυβερνούν η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων είναι εξαρτημένοι από τον μισθό τους.
Και ότι υπάρχουν χιλιάδες νοικοκυριά χωρίς γρήγορο Ίντερνετ. Ακόμη και νοικοκυριά που δεν έχουν υπολογιστές. Και δεκάδες χιλιάδες άλλα που δυσκολεύονται να αγοράσουν δεύτερο ή τρίτο για να αντεπεξέλθουν.
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι μόνο η ανικανότητά τους. Αλλά ότι δεν μπορούν να κατανοήσουν τις ανάγκες των ανθρώπων, γιατί είναι πολύ μακριά από την καθημερινότητα και τη ζωή τους.
