Της Ελευθερίας Μηλάκη
Ένα ποίημα πάνω στο ποίημα του Καββαδία “γράμμα ενός αρρώστου”… Μια προτροπή να ταχτοποιήσει ο κάθε άνθρωπος τις εκκρεμότητές του, τώρα που υπάρχει ανασφάλεια ακόμα και για την ίδια τη ζωή.
Φύγε, εσέ σου πρέπει άλλη ζωή
Φίλε μου Αντώνη∞,
Το ‘λαβα το μέηλ σου
Ακόμα στην αρχή της καραντίνας
Μάθε ο Θεός πως είπε στον πατέρα μου
Πως όλοι τους εκεί μας περιμένουν
Είναι καιρός όπου έπρεπε να σε έστελνα
Στα δικαστήρια της δικαιοσύνης
Κι όλο σκεφτόμουν
Κάτι άλλο να έκανα
Που να μου φέρει λίγη ηρεμία
Κι ήρθεν εχθές το νέο έτσι απροσδόκητα
Σιγά ο Θεός στον άγγελο εμιλούσε
Και τ’ άκουσα
Στην κάμαρη φτερούγιζε
Κι θόρυβος του κόσμου σταματούσε
Δεν έκλαψα
Ούτε βέβαια φοβήθηκα
Ήτανε τυχερός που έφυγε νέος
Και μόνο εγώ αμέσως του υποσχέθηκα
Ότι κανένας δεν θα αφήσει χρέος
Θυμάσαι που ταξίδια ονειρευόσουνα
και το όνειρό σου το πολύ μεγάλο
ήτανε να ΄χεις χρήματα και άνεση
και τα λεφτά θα μου ‘δινες «το Μάρτη»
Καββαδία διαβάζω το φθινόπωρο
Είναι ένας τρόπος για ταξίδια
Κάθε μεσημέρι σε περίμενα
Να οδηγώ δεν ήξερα αμάξι
Και αλεπού πονηρεμένη όπως δεν ήμουνα
Πώς να καταλάβω την απάτη
Έκανες εσύ την επιχείρηση
Σε πρόγραμμα να μπεις για να εισπράξεις
Προκαταβολές μόνο μου έδινες
Και χωρίς εγώ τίποτα να ξέρω
Δήλωνες πως πλήρωνες φουλ – τάιμ
Να πεις σ’ όλους τους φίλους χαιρετίσματα
Και αν η Σοφία σου τυχόν δεν ξέρει
Πες της πως όλα εδώ πληρώνονται
Και ο λογαριασμός έχει ανέβει
Αλήθεια, ο Χάρος ήθελα να ‘ρχότανε
Σαν ένας δικαστής για να σε πάρει
Χτυπώντας καμπανάκι και τονίζοντας
Μαζί του εδώ κανείς δεν θα τα πάρει
Αντώνη, νιώθω τώρα πως σε κούρασα
Μπορεί κιόλας να σ’ έκανα ν’ αλλάξεις
Δε θα βρεις βέβαια λόγια για μια απάντηση
Μα και τι θα μπορούσες να μου γράψεις…
∞ Μπορεί να μην φοβάσαι το Θεό. Μπορεί να νιώθεις πως είσαι καλά και θα ζήσεις για πάντα. Μπορεί να μην έχεις καμια αξία και αρχή πέρα από το χρήμα και την καλοπέραση. Σκέψου όμως. Τώρα που τα ψωμιά μας λόγω του κορωνοϊού μπορεί να είναι λίγα, μήπως είναι μια ευκαιρία να ταχτοποιήσεις εκκρεμότητες, να πεις ένα συγνώμη, να επιστρέψεις κάτι που χρωστάς, να γίνεις καλός; Δεν ξέρω αν αυτό είναι εφικτό σίγουρα όμως έτσι θα είσαι και πιο έτοιμος αν είναι για τον άλλο κόσμο. Επίσης θα ήθελα να μπορούσε ο καθένας να βρίσκει άμεσα το δίκιο του χωρίς να σέρνεται για χρόνια σε αγώνες χωρίς νόημα.
