“Σήμερα η ΥΠΑ βρίσκεται σε μια ιδιότυπη στάση πληρωμών, δεν καταβάλει δεδουλευμένα στο προσωπικό της.
Τα εισοδήματα των εργαζομένων έχουν μειωθεί κατά 70% από την αρχή της πανδημίας και τα αποθεματικά που
προβλέφθηκαν ειδικά για μια τέτοια περίπτωση αγνοούνται σε κάποια μαύρη ταμειακή τρύπα. Η νομική μορφή
της υπηρεσίας αλλάζει ακατανόητα για να εξυπηρετηθούν απροσδιόριστοι στόχοι. Παράλληλα η ΥΠΑ διατηρεί
και χρεώνεται τα αεροδρόμια που δεν είναι οικονομικά βιώσιμα (και δεν τα ήθελαν οι ιδιώτες) ενώ έχει στερηθεί
τα υπόλοιπα που είχαν έσοδα, με αποτέλεσμα τα αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα να σωρεύονται για να
απαξιωθεί συνολικά”.
Αυτά αναφέρει, ανάμεσα σε άλλα, ανακοίνωση των εργαζομένων στην ΥΠΑ, στο αεροδρόμιο “Ν. Καζαντζάκης”, μέσω του Τοπικού Συλλόγου Αεροναυτιλίας Ηρακλείου σχετικά με το προτεινόμενο νομοσχέδιο για ΥΠΑ και ΑΠΑ – Νέα νομική μορφή ΥΠΑ.
Οι εργαζόμενοι ζητούν να συναντηθούν με τους βουλευτές του Ηρακλείου, πριν η πρόταση ψηφιστεί στη Βουλή.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
Στο τρέχον έτος, η παγκόσμια κοινότητα αντιμετώπισε την πανδημία του COVID-19. Οικονομίες χτυπήθηκαν
έντονα από τις συνέπειες των lockdown και της αδυναμίας του κόσμου να συμπεριφερθεί «φυσιολογικά». Ο
τουρισμός της χώρας χτυπήθηκε καίρια. Ως συνέπεια αυτού, οι εργαζόμενοι της ΥΠΑ όπως και της ευρύτερης
αεροπορικής οικογένειας είναι ευάλωτοι στις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας, καθώς τα εισοδήματα τους
έχουν απόλυτη σύνδεση με την επιτυχή παραγωγή έργου και το πλήθος των αεροσκαφών που εξυπηρετούνται.
Η μικρή καλοκαιρινή ανάκαμψη του τουρισμού εξυπηρετήθηκε κατά συντριπτικό ποσοστό από τα αεροδρόμια
τις χώρας. Επίσης οι αεροδιακομιδές ασθενών που απετέλεσαν όπλο για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης του
ιού σε μικρές κοινωνίες και νησιά, εξυπηρετήθηκαν από την αεροναυτιλία της ΥΠΑ, ακόμη και εκτός ωραρίου
λειτουργίας των αερολιμένων.
Την ίδια χρονική περίοδο, η χώρα αντιμετώπισε εθνικές απειλές και επιβουλεύσεις της εθνικής της κυριαρχίας.
Οι εργαζόμενοι στην αεροναυτιλία της ΥΠΑ, σε συνεργασία με τις υπόλοιπες αρχές εξυπηρέτησαν στρατιωτικές
και άλλες κινήσεις που σκοπό και προτεραιότητα είχαν την άμυνα της χώρας. Παρόμοιο έργο παρέχεται στις
παραμεθόριους περιοχές σε σχέση με το μεταναστευτικό κύμα.
Το πολυσύνθετο έργο που παρέχει στη χώρα η ΥΠΑ παράγεται από υψηλής ειδίκευσης προσωπικό, το οποίο με
την επιτυχή παραγωγή αυτού του έργου φέρνει και ουσιώδες έσοδο στη χώρα μέσω των τελών που αποδίδονται
από τις αεροπορικές εταιρείες στον οργανισμό Eurocontrol, παρότι με ευθύνη του κράτους έχει επιλεγεί μια από
τις χαμηλότερες τιμές μιλίου στην Ευρώπη καθώς δεν έγινε ποτέ σωστή χρήση της ανταποδοτικής μορφής του
τέλους. Το τέλος αυτό χωρίς επιβάρυνση του κράτους θα έπρεπε να επαρκεί για την ανάπτυξη και αναβάθμιση
των υποδομών που κρίνονται απαραίτητες για την εναέρια κυκλοφορία και την κάλυψη των μισθοδοτικών
αναγκών της ΥΠΑ. Φορολογείται δε πολλαπλά από το Ελληνικό κράτος, ενώ στο παρελθόν έχει χρησιμοποιηθεί
για σκοπούς διάφορους αυτού για τον οποίο είχε καταβληθεί.
Ένα μέρος του ποσού αυτού έχει παρακρατηθεί βάσει νόμου ως οικονομικό απόθεμα «σωσίβιο» του
προσωπικού για μια περίπτωση ανάλογη με αυτή που σήμερα αντιμετωπίζει η χώρα, κατά την οποία μια
ραγδαία επιδείνωση του οικονομικού περιβάλλοντος καθιστά αναγκαία τη στήριξη των εργαζομένων για να
παραμείνει το ειδικευμένο προσωπικό στην εργασία του και να συνεχιστεί απρόσκοπτα το έργο μόλις οι
συνθήκες το επιτρέψουν. Η πρόνοια αυτή καταπατήθηκε τα προηγούμενα έτη, με αποτέλεσμα όταν χρειάστηκαν
τα χρήματα, αυτά να μην είναι διαθέσιμα.
Η πρόθεση διάσπασης της ΥΠΑ σε ΑΠΑ (Αρχή πολιτικής αεροπορίας) και ΥΠΑ (Υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας)
χαιρετίστηκε αρχικά ως ένα θετικό βήμα στην κατεύθυνση της υλοποίησης των νομικών υποχρεώσεων της
χώρας απέναντι στους διεθνείς οργανισμούς. Όμως, η ΑΠΑ ήταν υποχρέωση του κράτους και έπρεπε να
χρηματοδοτηθεί εξ’ ολοκλήρου από εκεί. Αντ΄ αυτού επελέγη μια ιδιαίτερη οικονομική εξάρτηση, όπου τα
χρήματα που παράγει η ΥΠΑ πληρώνουν και την ελέγχουσα αρχή. Και για να γίνουν χειρότερα τα πράγματα, ο
νομοθέτης αποφάσισε ότι η ΑΠΑ θα αποφασίζει ποιοι είναι οι στόχοι της ΥΠΑ και αν θα λάβει τα παραχθέντα
χρήματα από το Eurocontrol ή όχι, ωσάν το σύνολο του έργου που επιτελείται να είναι bonus. Πιθανή συνέπεια
αυτής της τακτικής είναι η απώλεια σημαντικών πόρων για την εθνική οικονομία καθώς τα χρήματα που δεν
αποδίδονται δεν είναι πλέον απαιτητά.
Πέραν αυτής της αλλαγής, προβλέφθηκε επιπλέον στο ίδιο νομοσχέδιο η μετατροπή της ΥΠΑ σε ΝΠΔΔ, χωρίς
παράλληλα να παρουσιαστεί ο οργανισμός και κανονισμός λειτουργίας. Σε άλλο νομοσχέδιο κατατίθεται η νέα
νομική μορφή, σε άλλο «θα» κατατεθούν τα υπόλοιπα στοιχεία της λειτουργίας της. Πιθανή συνέπεια η
δημιουργία μιας ακόμη προβληματικής δομής του δημοσίου, με έσοδα που άλλοτε καλύπτουν και άλλοτε δεν
καλύπτουν το κόστος της, ανάλογα με τους στόχους που θα της ορίζει η ΑΠΑ (πουθενά στην Ευρώπη ο ελέγχων
δεν ορίζει τους στόχους, μόνο στην Ελλάδα γνωρίζει η ελέγχουσα αρχή τις πλήρεις δυνατότητες μιας άλλης
υπηρεσίας και είναι ικανή να απαιτεί τη συμμόρφωση της).
Σήμερα η ΥΠΑ βρίσκεται σε μια ιδιότυπη στάση πληρωμών, δεν καταβάλει δεδουλευμένα στο προσωπικό της.
Τα εισοδήματα των εργαζομένων έχουν μειωθεί κατά 70% από την αρχή της πανδημίας και τα αποθεματικά που
προβλέφθηκαν ειδικά για μια τέτοια περίπτωση αγνοούνται σε κάποια μαύρη ταμειακή τρύπα. Η νομική μορφή
της υπηρεσίας αλλάζει ακατανόητα για να εξυπηρετηθούν απροσδιόριστοι στόχοι. Παράλληλα η ΥΠΑ διατηρεί
και χρεώνεται τα αεροδρόμια που δεν είναι οικονομικά βιώσιμα (και δεν τα ήθελαν οι ιδιώτες) ενώ έχει στερηθεί
τα υπόλοιπα που είχαν έσοδα, με αποτέλεσμα τα αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα να σωρεύονται για να
απαξιωθεί συνολικά. Σε μερικά χρόνια η ΥΠΑ θα προσδιορίζεται ως μια αποτυχημένη υπηρεσία που συνεχώς το
δημόσιο χρειάζεται να βάζει το χέρι στην τσέπη να τη σώζει από τη χρεοκοπία, προετοιμάζοντας το επόμενο
βήμα: την σύντομη κατάληξη σε κάποιον ξένο «επενδυτή», που θα παράγει υπεραξία από το Ελληνικό
μονοπώλιο της εναέριας κυκλοφορίας. Όσο δε αυτός παράγει κέρδος για τους μετόχους του, θα είναι αυτόνομος
και θα διαφημίζει τις υπέροχες υπηρεσίες που παρέχει. Όποτε δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί οικονομικά, θα
τον «σώζει» το κράτος για να δώσει τα μερίσματα στους μετόχους του, όπως έγινε φέτος με τα ιδιωτικά
αεροδρόμια και τις οδικές αρτηρίες της χώρας.
Ως εργαζόμενοι ζητούμε την απόσυρση του νομοσχεδίου ΑΠΑ-ΥΠΑ και την διεξαγωγή διαλόγου για την ορθή
υλοποίηση των Ευρωπαϊκών κανονισμών, της Ελεγκτικής Αρχής και του Παρόχου Αεροναυτιλίας. Ζητούμε την
ενεργοποίηση των αποθεματικών που έχουν τόσα χρόνια καταβληθεί για την αποσόβηση και ελάφρυνση της
οικονομικής ζημιάς που έχει υποστεί το προσωπικό. Ζητούμε την καταβολή των δεδουλευμένων. Να σταματήσει
να χρησιμοποιείται ο οικονομικός εκβιασμός ως μοχλός για την επιβολή από το υπουργείο δεδικασμένων.
Ζητούμε από τους βουλευτές της Κρήτης να μας δεχτούν, να τους εξηγήσουμε τον λεπτό πάγο στον οποίο
βαδίζουν αν αποφασίσουν να στηρίξουν αυτό το νομοσχέδιο. Καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του για
τις αρνητικές συνέπειες των επιλογών που σήμερα του προτείνονται στον τουρισμό, στην υγεία και στην άμυνα
της χώρας.
