Του Γιώργου Δημητρίου
Στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα τα κόμματα πλην του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ανταγωνιστικά και αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που η ποιότητα της Δημοκρατίας είναι πολύ χαμηλή.
Η ΝΔ εκλέγει αρχηγούς από 2 συν 1 πολιτικές οικογένειες, ενώ το άλλοτε ΠΑΣΟΚ από 2 οικογένειες μέχρι τώρα.
Μετά το δίπολο ΠΑΣΟΚ- Νέας Δημοκρατίας, η δεξιά παράταξη επιχειρεί να εγκαταστήσει ένα ιδιότυπο πολιτικό μονοπώλιο κυριαρχίας έναντι των άλλων κομμάτων, με τη βοήθεια μιας παρασιτικής επιχειρηματικής κοινότητας που δεν παράγει ούτε οδοντογλυφίδα.
Η προσθήκη πολιτικών ακροδεξιών υποκατάστατων από το 2012,έφερε τη ΝΔ σε ένα άλλο επίπεδο, πρωτόγνωρο, σε ένα κόμμα που κυριαρχούν οι λομπίστες οι οποίοι δίνουν την αίσθηση ότι κάνουν ”δουλειές” με κολλητούς, φίλους και συγγενείς.
Ο λαϊκισμός των ακροδεξιών υποκατάστατων έχει γίνει η κυρίαρχη ιδεολογία στο κόμμα ενώ ο υποτιθέμενος ρεαλισμός της ηγετικής ομάδας βάζει σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια και την οικονομία καθώς επηρεάζεται από αυτά τα υποκατάστατα.(Βλέπε Β. Μακεδονία, Εβρος, Αιγαίο)
Λόμπι: η ομάδα προσώπων που ασκεί πίεση και προσπαθεί να επηρεάσει τα όργανα της εκτελεστικής, της νομοθετικής εξουσίας και όχι μόνο. Επιδιώκει για τα μέλη της πιο συμφέρουσες αποφάσεις.(el.wiktionary.org)
Πάντα η ΝΔ είχε στις τάξεις της πολλούς λομπίστες, όπως είχαν και τα Αμερικανικά ,αλλά και πολλά Ευρωπαϊκά κόμματα και κυβερνήσεις. Αυτοί όμως είχαν ένα σχετικό style αριστοκρατίας, αστικής ευγενείας και μία επίσης σχετική ”εγκράτεια”.
Η κυριαρχία των ακροδεξιών πολιτικών υποκατάστατων μετέτρεψε το παραδοσιακό lobbying σε νταλαβέρι* ”χυδαίας έκφρασης συμφερόντων” και ”αδιαφανών” συμφερόντων συχνά.
*(νταλαβέρι, από το Ιταλικό dare-avere, δούναι και λαβείν, δοσοληψία εξυπηρέτηση – Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα)
Ο κλάδος του Ελληνικού πολιτικού συστήματος καθοδηγείται από 5 δυνάμεις που διαμορφώνουν τον ανταγωνισμό ‘όπως και σε οποιοδήποτε κλάδο.
Δυνάμεις που ορίζουν τη φύση και την ένταση του ανταγωνισμού, τη δύναμη των ”αγοραστών”, στην περίπτωσή μας ψηφοφόρων, τη δύναμη των προμηθευτών, δηλαδή τα πολιτικά κόμματα, την απειλή νεοεισερχομένων στο πολιτικό σύστημα και την πίεση από τα υποκατάστατα που ανταγωνίζονται με νέες μεθόδους (πχ ΜεΡα25, Βελόπουλος)
Οι δυνάμεις αυτές καθορίζουν τη φύση του ανταγωνισμού στον κλάδο της πολιτικής και διαγωνίζονται για το ποιος έχει τη δύναμη να εκφράσει μια πολιτική ΑΞΙΑ.(βιβλίο καθηγητή Harvard Business School,Michael Porter)
O υγιής ανταγωνισμός στην πολιτική όπως και σε όλους τους κλάδους πχ οικονομία κ.α., είναι προς όφελος του ψηφοφόρου-πολίτη.
Ο μεγάλος ”ασθενής” του πολιτικού συστήματος, υπό τη έννοια του μη ανταγωνιστικού κόμματος, είναι η Νέα Δημοκρατία, γεγονός που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιλαμβάνεται και φυσικά δεν εκμεταλλεύεται.
Στην πολιτική σκηνή στην Ελλάδα δεν έχουμε υγιή ανταγωνισμό, ενώ ο όποιος “διαγωνισμός” μεταξύ των κομμάτων διεξάγεται σε 2 βασικά επίπεδα: Ανταγωνισμός για τη νίκη στις εκλογές και ”πόλεμος” για την ψήφιση ή μη νομοσχεδίων.
Το πολιτικό σύστημα, η νομοθετική εξουσία, πολλές φορές και η δικαστική εξουσία, πνίγονται σε ένα ανθυγιεινό ανταγωνισμό νίκης. Το μονοπώλιο της ΝΔ κερδίζει μακροπρόθεσμα γιατί αναπαράγει τις 3 πολιτικές οικογένειες και τα συμφέροντα έχουν βρει ”σίγουρες” λύσεις σε αυτή την παράταξη. Η Ελλάδα όμως ζημιώνεται από την έλλειψη πολιτικού ανταγωνισμού. (ακόμη και η Τουρκία δεν εκλέγει πρωθυπουργούς από οικογένειες)
Η ΝΔ του κ.Μητσοτάκη έχει επιλέξει στην κορυφή της μια ομάδα ”νταλαβεριτζήδων” η οποία στοχεύει σε ομάδες ανταλλακτικών ειδικών συμφερόντων προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η αλληλοεπικάλυψη των βασικών της ψηφοφόρων.
Διαιρεί την κοινωνία μέσα απο τα ΜΜΕ ώστε να μειώνει και την ανάγκη λογοδοσίας και διαφάνειας.(Λίστα Πέτσα)
Τα ΜΜΕ με κρατικό χρήμα έχουν επιλεγεί και ”πληρωθεί” για να εξυπηρετούν την ατζέντα Μητσοτάκη και ”ακροδεξιών” πολιτικών υποκατάστατων, ενώ οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν έχουν την πληροφόρηση άρα και τη γνώση που θα έπρεπε. (Είναι να κλαις όταν ακούς από τα Ελληνικά ΜΜΕ ,ότι ο Ερντογάν ελέγχει το 90% των Τουρκικών ΜΜΕ…πόσα άραγε ελέγχει η “δημοκρατική” κυβέρνηση Μητσοτάκη; Ας απαντήσει μόνος του ο καθένας)
Οι φραγμοί εισόδου που αντιμετωπίζουν νέοι πιθανοί ανταγωνιστές για την ηγεσία της ΝΔ από τις 2 συν 1 οικογένειες, τη βαρωνία, είναι απίστευτες. Οι φαμίλιες της ΝΔ συνεργάζονται εάν παραστεί ανάγκη πχ. Μητσοτάκης-Σαμαράς εναντίον Μεϊμαράκη στις εσωκομματικές εκλογές, όπως επίσης η συνεργασία για την πίεση της δικαιοσύνης και δικαστών πχ. κ. Τουλουπάκη.
Η Δημοκρατία χρειάζεται μιά ΝΔ χωρίς ”ακροδεξιά ”πολιτικά υποκατάστατα, με υγιή πολιτικό ανταγωνισμό και αρχηγούς εξω και πέρα των 2 συν1 οικογενειών, να μην έχουν υπογράψει ”γραμμάτια” πριν ακόμη εκλεγούν πρωθυπουργοί. Να είναι δέσμιοι έναντι μόνο του Ελληνικού λαού.
”Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα, που κατά την κρίση μου, μπορούμε να αποκαλέσουμε αποτυχημένο κράτος, η πολιτική της ηγεσία είναι διεφθαρμένη’.'( De Welt,25/5/2012, Γιούργκεν Φίσεκ,Deutsche Bank)
”Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος, αλλά η ανταγωνιστικότητα σε όλα τα επίπεδα” (Βολφκανγκ Σοιμπλε,το ΒΗΜΑ,18 ΜΑΡΤ.2015)
YΓ. Το αστείο είναι ότι η ΝΔ κηρύττει τον υγιή ανταγωνισμό και την ελεύθερη οικονομία, ενώ το κόμμα της είναι το πλέον ”ανελεύθερο” και μη ανταγωνιστικό. Για να γίνεις ουσιαστικός αρχηγός στη ΝΔ θα πρέπει να καταλάβεις ότι αυτό δεν γίνεται…είναι κλειστό επάγγελμα, προνόμιο 2συν 1 οικογενειών.
ΣΥΡΙΖΑ ΞΥΠΝΑ,ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ.
Απορώ και με τον επιχειρηματικό κόσμο που παράγει, δεν βλέπει το προφανές;
Καλά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατανοεί αυτό το τρομερό μειονέκτημα της ΝΔ, όμως οι επιχειρηματίες που επιθυμούν τον υγιή ανταγωνισμό ακόμη τους πιστεύουν;
Οι ”τύποι΄΄ αυτοί είναι Σοβιετικοί στην πράξη, με κοστούμι φιλελευθέρων…Σκέτοι ”Νταλαβεριτζήδες”…
