Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ως τον μεγαλύτερο πολιτικό απατεώνα που πέρασε από τη χώρα γιατί υποσχέθηκε στον ελληνικό λαό ανάπτυξη και έφερε «υπανάπτυξη 15% στο δεύτερο τρίμηνο του 2020». Σκληρά λόγια, βαριά κριτική.
Δεν ακούγεται συχνά στο κοινοβούλιο και δεν είναι βέβαιο ότι ο χαρακτηρισμός αναφέρεται μόνο στη συγκεκριμένη περίπτωση. Γιατί ο Κυρ. Μητσοτάκης έταξε ισχυρή ανάπτυξη για να γίνει πρωθυπουργός, αλλά η τωρινή ύφεση του 15% οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στην πανδημία.
Οφείλουμε να είμαστε δίκαιοι κρίνοντας τους πολιτικούς. Που σημαίνει πως πρέπει να αναζητούμε την ακρίβεια των πραγμάτων. Και αυτή η ακρίβεια λέει ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτηρίζει τον Κυρ. Μητσοτάκη ως τον μεγαλύτερο πολιτικό απατεώνα.
Τον περασμένο Φλεβάρη, θυμίζοντάς του τι έλεγε και τι έκανε για το Μακεδονικό ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τι κάνει τώρα ως πρωθυπουργός, σημείωνε: «Το Μακεδονικό, λέγατε, είναι μια προδοτική συμφωνία και σήμερα την εφαρμόζετε και την τιμάτε. Είστε ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας».
Δεν χωράει αμφιβολία ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί τον Κυρ. Μητσοτάκη πολιτικό απατεώνα. Αλλά όχι για ένα ή δύο ζητήματα. Τον θεωρεί πολιτικό απατεώνα συνολικά. Για ό,τι έκανε και ό,τι κάνει, για τον τρόπο που πολιτεύεται και ενεργεί.
Ανεξαρτήτως χαρακτηρισμών, ο Κυρ. Μητσοτάκης μέχρι σήμερα δεν έχει δείξει σε κανέναν τομέα ότι είναι ένας σύγχρονος πολιτικός του 21ου αιώνα όπως ήθελε να λανσάρεται πριν γίνει αρχηγός της Ν.Δ. Αντίθετα, για να γίνει πρωθυπουργός υιοθέτησε τις πιο ακραίες μορφές λαϊκισμού και πολιτικαντισμού του παρελθόντος.
Ως διεκδικητής της πρωθυπουργίας ακολούθησε καταστροφική αντιπολίτευση απέναντι στην προηγούμενη κυβέρνηση. Δεν της αναγνώριζε κανένα θετικό, δεν της παρείχε την παραμικρή συναίνεση σε κανένα ζήτημα. Ούτε στα ζητήματα αντιμετώπισης των απειλών του Ερντογάν. Υιοθέτησε τα πιο ακραία εθνικιστικά αιτήματα και δεν δίστασε να κατηγορήσει τους προκατόχους του για τα πάντα.
Από τη στιγμή που έγινε πρωθυπουργός θεωρεί σωστή και τη δημιουργική αντιπολίτευση και τη συναίνεση με την κυβέρνηση – ιδιαίτερα στα εθνικά θέματα. Ολα αυτά τα χαρακτηριστικά είναι αναμφίβολα χαρακτηριστικά ενός ακραίου και επικίνδυνου λαϊκιστή πολιτικάντη.
Από την “Άποψη” της Εφημερίδας των Συντακτών