Του Μανόλη Αστυρακάκη
Ρωτούσε και ξαναρωτούσε εμβρόντητος ο δημοσιογράφος κάποιου καναλιού τον λιβανέζο δημοσιογράφο που μιλούσε για το τραγικό συμβάν. Ήταν φανερή η οργή του λιβανέζου δημοσιογράφου για το διεφθαρμένο καθεστώς, που έχει φέρει στο χείλος της καταστροφής τη χώρα τους, προβλέποντας ότι θα είναι φοβερότερη η κοινωνική έκρηξη. Συγχρόνως έδειχναν τον εξαγριωμένο λαό να φωνάζει στον Εμμ. Μακρόν, που είχε μεταβεί στον Λίβανο, «να μη δώσει χρήματα σε αυτούς που κυβερνούν, γιατί θα τα φάνε κι αυτά»!
Και δώσ’ του, να ρωτά και να ξαναρωτά ο δικός μας: –Μα αλήθεια, υπάρχει τόσο πολλή διαφθορά;
Τι να του πεις τώρα; Μα πού ζεις, χριστιανέ μου; Με την αθώα ερώτησή σου έκανες και τη διαβάθμιση: ολίγη διαφθορά, περισσότερη, τόσο πολλή! Ώωω, να συμμεριστούμε κι εμείς την αθώα απορία σου! Αλήθεια, υπάρχει τόση διαφθορά στον κόσμο μας; Εντάξει, ξέρομε ότι δεν είναι αγγελικά πλασμένος, μα τόση διαφθορά; Υπάρχουν άνθρωποι που, ενώ παίρνουν εντολή από τον λαό να κυβερνήσουν με εντιμότητα, δικαιοσύνη και ανιδιοτέλεια, αυτοί άλλο δεν έχουν στον νου τους παρά πώς να λεηλατήσουν τα δημόσια ταμεία; Που διαπράττουν ένα σωρό ανομίες, που διαρκώς σκαρφίζονται νομοσχέδια, για να υπηρετήσουν τα άπληστα συμφέροντά τους, που σύρουν τον λαό σε θλιβερή πενία, που καταστρατηγούν τους θεσμούς, και όμως, όχι μόνο μένουν στο απυρόβλητο και ανενδοίαστα αποκρύβουν τους θησαυρούς τους σε εξωχώριους φορολογικούς παραδείσους, αλλά έχουν και το θράσος να λένε στον λαό ότι είναι δίπλα του, για να τον σώσουν!
Ναι, φίλε δημοσιογράφε, με την αθώα απορία σου, σαν να λες, αλήθεια, υπάρχουν άλλες χώρες με τόση διαφθορά; Και το ξέρεις πολύ καλά, ότι η διαφθορά είναι ένα γιγαντιαίο τέρας που έχει απλώσει τα γαμψά νύχια του σε όλο τον πλανήτη. Παντού υπάρχουν διεφθαρμένα καθεστώτα που υποθάλπονται από τις δυνάμεις του σκληρού καπιταλισμού. Αρκεί να έχει μια χώρα «την ατυχία» να έχει πετρέλαιο, ουράνιο, φυσικό αέριο, και άλλα αγαθά του θεού, για να εμπλακεί στην περιπέτεια της διαφθοράς, της υποτέλειας, και συχνά του εμφύλιου σπαραγμού.
Η απορία σου, και απορία όλων μας, έπρεπε να είναι: Πώς γίνεται οι λαοί να σύρονται ως αμνοί στη σφαγή και να συναινούν στην καταδίκη τους; Πώς γίνεται μια μικρή μειοψηφία, ούτε το 0,001τοις χιλίοις (οι ειδήμονες ξέρουν καλύτερα το ποσοστό), να ελέγχουν και να «κοντρολάρουν» τη μοίρα όλων των ανθρώπων;
Υ.Γ. Και το πιο τραγικό, να περιμένουν στωικά οι άνθρωποι, μήπως «συνετιστούν» τα αρπακτικά γεράκια! Να θυμηθούμε και λίγο τον Πλάτωνα: Αν δεν φιλοσοφήσουν οι βασιλείς και οι δυνάστες ή αν δεν κυβερνήσουν οι φιλόσοφοι, «οὐκ ἐστι παῦλα κακῶν». Αλλά, ὦ τὰν Πλάτων, το πρώτο είναι αδύνατο, το δεύτερο το βλέπω θαμπό!
