“Αντί για απόδοση δικαιοσύνης, παρατηρήσαμε μια επίμονη αντιστροφή των ρόλων θύτη και θύματος: το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης βαφτίζεται «υπερβολή», ενώ η βία χαρακτηρίζεται απλώς ως «μια κακιά στιγμή»”
Στο εφετείο Χανίων, στις 18 Μαρτίου, θα εκδικαστεί η υπόθεση των τεσσάρων γυναικών, οι οποίες δέχθηκαν επίθεση από ομάδα ακροδεξιών κατά τη διάρκεια πορείας υπέρ των προσφύγων το 2020 στο Ρέθυμνο.
Δείτε: Γυναίκες που συμμετείχαν σε αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στην Κρήτη καταγγέλλουν επίθεση από άνδρες
Οι γυναίκες έκαναν μήνυση, η υπόθεση εκδικάστηκε πέρυσι – μετά από 4 χρόνια αναμονής και αναβολών – κέρδισαν, ωστόσο οι κατηγορούμενοι έκαναν έφεση και τώρα θα πρέπει εκ νέου να ξαναγίνει η δίκη στο εφετείο…
Γίνεται προσπάθεια να μαζέψουν χρήματα για το εφετείο στις 18 Μαρτίου, ( Οικονομική υποστήριξη για Eφετείο / 4 ζευγάρια πόδια / Ρέθυμνο ) αλλά και για την δημοσιοποίηση της υπόθεσης.
Σε νέα τους επιστολή αναφέρουν:
«Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας – Μέρος 7ο – στο δρόμο για το Εφετείο»
Είμαστε οι Ε.Α., Η.Γ., Ε.Π., Ο.Σ. και στις 18 Μαρτίου 2025 καλούμαστε να παραστούμε στο Εφετείο Χανίων, όπου θα επανεξεταστεί η υπόθεση της σεξιστικής και ρατσιστικής επίθεσης που δεχτήκαμε στο κέντρο του Ρεθύμνου τον Μάρτιο του 2020 από ομάδα ακροδεξιών ανδρών – μια υπόθεση στην οποία δικαιωθήκαμε στις 12 Ιανουαρίου 2024.
Ύστερα από τέσσερα χρόνια αναβολών, οικονομικής και ψυχικής εξουθένωσης, το αποτέλεσμα της δίκης ήταν η καταδίκη των έξι από τους επτά κατηγορούμενους, οι οποίοι κρίθηκαν ένοχοι και καταδικάστηκαν σε δεκαοκτώ μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή. Ο έβδομος καταδικάστηκε σε δεκαέξι μήνες, λόγω αμφιβολιών αναφορικά με την πρώτη κατηγορία, κατά πλειοψηφία της έδρας. Οι κατηγορίες που τους βαρύνουν είναι: διατάραξη κοινής ειρήνης, φθορά ξένης ιδιοκτησίας κατά συναυτουργία και με ρατσιστικά χαρακτηριστικά, καθώς και εξύβριση κατά συρροή που τελέστηκε δημόσια με ρατσιστικά χαρακτηριστικά.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, τόσο στις καταθέσεις μας όσο και στις απολογίες των κατηγορουμένων, ακούσαμε σχόλια ότι οι κατηγορίες «είναι αστείες» και ότι «στο Εφετείο η υπόθεση θα ξεπεταχτεί». Η έκπληξή τους είναι εύλογη, μιας και τέτοιες υποθέσεις σπάνια φτάνουν στις δικαστικές αίθουσες λόγω αποθάρρυνσης, και ακόμα σπανιότερα οδηγούν σε καταδίκες «έντιμων ανδρών», «μεροκαματιάρηδων» που «είπαν απλώς μια κουβέντα στον δρόμο», κι ας ήταν τα πρόσωπά τους καλυμμένα. Ενώ επιχειρήθηκε η ενίσχυση της εικόνας των κατηγορουμένων ως «εuυπόληπτων πολιτών», για εμάς το αποτέλεσμα ήταν η επιβεβαίωση μιας συστημικής συνήθειας: της ατιμωρησίας.
Μας συγκλόνισε το γεγονός ότι επαναλήφθηκε πολλές φορές πως η καταδικαστική απόφαση αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Όσο κι αν οι προσδοκίες μας από τη δίκη ήταν ξεκάθαρες, αυτή η διαπίστωση δεν έπαψε να μας σοκάρει. Αντί για απόδοση δικαιοσύνης, παρατηρήσαμε μια επίμονη αντιστροφή των ρόλων θύτη και θύματος: το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης βαφτίζεται «υπερβολή», ενώ η βία χαρακτηρίζεται απλώς ως «μια κακιά στιγμή».
Μπροστά σε ένα καθεστώς καταπίεσης, καταστολής και λογοκρισίας, η υποστήριξη της απαίτησης για δικαιοσύνη δεν είναι επιλογή – είναι καθήκον. Η κριτική σκέψη και η διεκδίκηση του δίκαιου δεν είναι ατομική υπόθεση, αλλά προϋποθέτουν συλλογική αντίσταση απέναντι σε έναν συνεχή εκφοβισμό.
Σήμερα, καθώς η ακροδεξιά ακολουθεί μια ταχύτατη ανοδική πορεία και επιδιώκει να εξαπολύσει σκοταδισμό, η απάντησή μας είναι η δράση. Ο ρατσισμός και ο σεξισμός απορρίπτουν τη γνώση και την καλλιέργεια, προάγοντας την αμάθεια και τη βιαιότητα.
Το φαινόμενο αυτό έχει παρατηρηθεί επανειλημμένα στη χώρα μας, όπου οι πολίτες βλέπουν τη δικαιοσύνη να κλονίζεται και την εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου να αμφισβητείται. Η ανάγκη για αλλαγή και υπευθυνότητα γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική.
Δεν σταματάμε.
Καμία μόνη.
4 ζευγάρια πόδια
Οικονομική στήριξη για τα δικαστικά έξοδα:
Οικονομική υποστήριξη για Eφετείο / 4 ζευγάρια πόδια / Ρέθυμνο
Προηγούμενα κείμενα της υπόθεσης:
Μέρος 1ο, 3/2020:
«Είμαστε η ντροπή της χώρας;» – Μέρος 1ο, 3/2020
Μέρος 2ο, 12/2021:
«Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας, αυτοί είναι η ντροπή της πόλης» – Μέρος 2ο, 12/2021
Μέρος 3ο, 5/2022:
«Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας» -Μέρος 3ο, 5/2022
Μέρος 4ο, 12/2022:
«Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας» – Μέρος 4ο, 12/2022
Μέρος 5ο, 11/2023:
«Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας» – Μέρος 5ο, 11/2023
Μέρος 6ο, 1/2024:
«Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας – Μέρος 6ο: Ένα βήμα προς τη δικαίωση» 1/2024
“We are not the shame of the country – part 7 – on the way to the Court of Appeal”
We are E.A., H.G., E.P., O.S. and on March 18, 2025 we are invited to appear at the Court of Appeal of Crete in Chania, where the case of the sexist and racist attack we suffered in the center of Rethymno in March 2020 by a group of far-right men will be reviewed – a case in which we were acquitted on January 12, 2024.
After four years of adjournments, financial and mental exhaustion, the result of the trial was the conviction of six of the seven defendants, who were found guilty and sentenced to eighteen months of suspended imprisonment for 3 years. The seventh defendant was sentenced to sixteen months, due to reasonable doubt regarding the first charge, by a majority decision of the bench. The charges against them are: disturbing the public peace, property damage by complicity and with racist characteristics, as well as serial insults committed in public with racist characteristics.
During the trial, we received comments that the charges “are ridiculous” and that “the case will be reviewed at the Court of Appeals.” Their surprise is understandable, since such cases rarely reach courtrooms due to discouragement, and even more rarely they lead to the conviction of “honorable, hardworking men” who “were just chatting on the street,” even if their faces were covered. While an attempt was made to reinforce the image of the defendants as “respectable citizens,” for us the result was the confirmation of a systemic habit: impunity.
We were shocked by the repeated assertion that the conviction was an exception to the rule. Even though our expectations of the trial were clear, this finding was very upsetting. Instead of justice being served, we observed a persistent reversal of the roles of perpetrator and victim: the right to freedom of expression is called “exaggeration”, while violence is simply described as “a bad moment”.
Facing a regime of oppression, repression and censorship, supporting the demand for justice is not a choice – it is a duty. Critical thinking and the demand for justice are not individual matters, but require collective resistance to constant intimidation.
Today, as the far-right is on a rapid rise and seeks to unleash obscurantism, our response is action. Racism and sexism reject knowledge and culture, promoting instead ignorance and violence.
This phenomenon has been observed repeatedly in our country, where citizens have their beliefs about justice shaken and their trust in the rule of law is questioned. The need for change and accountability is becoming increasingly urgent.
We do not stop.
No woman alone.
4 pairs of legs
Financial support of the court expenses:
Court of Appeal financial support / 4 pairs of legs / Rethymno
